Dag 613

(gefietst op 30 oktober)
Knooppuntenkaart check - fietsmaatje check -
picknick check - batterij van de camera opgeladen check!
Alles is weer in orde om een volgende fietstocht aan te vatten.
We vertrekken vandaag aan De Luysmolen in Bocholt.  

 Het zonnetje laat ons, zeker aan het begin van de tocht, helemaal
in de steek. Het is grijs en een beetje mistig maar een echte Flandrien
 laat zich door niets afschrikken. Ik ben in goed gezelschap en de tocht
 brengt me vandaag naar vaders geboortestreek. Daar is het altijd
 leuk om te passeren.

We fietsen eerst door het Stamproyerbroek op de grens
met Nederland. Daarna gaat het richting centrum van
Molenbeersel.
 

Zaterdag vieren wij Allerheiligen. Aan alle kerkhoven waar we
voorbij fietsen, zoals hier in Molenbeersel, zien we dat de
 voorbereidingen hiervoor al volop bezig zijn.
 

De dodendraad is al eens voorbijgekomen in een van mijn
vorige verslagjes (abdij van Achel). Ook in Molenbeersel
hebben ze in 2010 de dodendraad uit WO I gereconstrueerd.

Om de grote vluchtelingen - en informatiestroom naar het
neutrale Nederland te stoppen, bouwde de Duitse bezetter
tussen 1915 en 1916 een elektrische draad tussen België en
Nederland.

Deze versperring bestond uit een afrastering van drie
rijen draad, met op de middelste draad een spanning
van 2000 volt.

In die tijd was het gevaar van elektriciteit bij een groot deel van
de bevolking niet bekend. Dit leidde tot veel dodelijke en ernstige
ongelukken, vandaar de naam "dodendraad".
Deze foto's met tekst kan je bekijken bij de overdekte picknick-
plaats gelegen tegenover de site.

Op regelmatige afstanden stonden schakelhuisjes,
van waaruit de spanning op de "sperdraden" kon worden
uitgeschakeld. Het "Schalthaus" bij boerderij "Kempkes"
droeg de code L3 en haalde zijn spanning van de generator
van de kruitfabriek in Kaulille. Wanneer ik hier een foto
van wil nemen zie ik dat er nog een lijk in ligt.

Twee weken geleden hadden we al drie van deze
Maasdorpjes aangedaan tijdens het fietsen. Vandaag
komen we langs Kessenich en Aldeneik.

Rond het middaguur nestelen we ons in dit restaurant
langs de Maas voor een smakelijke tas soep.

We fietsen verder over de Maasdijk en gaan dan naar rechts
richting Aldeneik. Het is altijd genieten als we dit authentieke
centrum binnenrijden.

Als we even later op de markt van Maaseik staan
 kunnen we niet naast het standbeeld van de
gebroeders Van Eyck kijken. Dit jaar is het 150 jaar
geleden dat dit standbeeld in 1864 door Koning Leopold I
werd ingehuldigd.

Van Eycks belangrijkste werk is het Lam Godsretabel.
Het werk werd begonnen door Hubert en zijn broer Jan
werkte het af, waarna het op 6 mei 1432 werd voltooid.
Maaseik heeft dit Van Eyck jaar met allerhande activiteiten
gevierd.

We verlaten Maaseik en fietsen verder richting het
bedevaartsoord Heppeneert.Dit is gelegen op de
Maasdijk aan de oever van de Oude Maas.

Heppeneert als populair bedevaartsoord vindt zijn
oorsprong in het beeld van Onze-Lieve-Vrouw van Rust.
Jaarlijks komen hier tienduizenden bedevaarders om
te bidden voor geestelijke en lichamelijke gezondheid
of om gewoon tot rust te komen.

We trappen nog stevig door in het 't Hasselterbroek.
Vroeger een heidegebied nu een weidevogelreservaat
van meer dan 25 ha.

Tijdens de laatste kilometers van onze tocht krijgen
we nog af te rekenen met een slappe band.
Neen, we hebben echt geen zin om hier een band te
gaan plakken. Dus is het pompen of verzuipen totdat
we eindelijk de eindmeet bereiken!

Tussenstand
Kilometers     :  1171 van ?? kilometers
Knooppunten     :  338 van ?? knooppunten