Dag 498

Onderweg gezien.

Dag 497

Knooppunten fietsen etappe 2.
(26 februari 2014)

Voor deze etappe sluit ik terug aan op het vierarmenkruispunt
om de Bruegelroute te fietsen.
Langs deze route zijn 8 reproducties van schilderijen
van Pieter Bruegel te bewonderen in een landschap
dat de schilder mogelijk geïnspireerd heeft.

"Het Bezoek aan het Pachthof"
Dit werk geeft een bezoek van een voorname gast
aan een pachthof weer.
Er wordt onderzocht of het hier gaat om het "ooievaarsnest"
een boerderij die in de plaatselijke overlevering altijd als
geboortehuis van Bruegel wordt vermeld. Rechts op
de foto zien jullie de ruïnes van het ooievaarsnest.

"De Misantroop"
Een figuur in een glazen wereldbol snijdt een oude
man in een donkere pij zijn geldbeurs weg.
Op de achtergrond, in een typisch Kempisch
landschap waakt een herder over zijn schapen.
Het landschap met berken en heide was vroeger
kenmerkend voor onze streek.

"De Grote Toren van Babel"
In de 16de eeuw was het bijbelverhaal over de
pogingen van de mens om de hemel te bestormen
een geliefd symbool van hoogmoed en een veel
voorkomend thema in de kunst.

"De Ezel in de School"
De bevolking in onze gewesten was hoogontwikkeld.
Een Italiaans reiziger zei zelfs dat iedereen er kon
lezen en schrijven. Bruegel steekt de draak met de
leergierigheid van zijn landgenoten.
De "Pieter Bruegel-school" van Grote-Brogel inspireerde
zich op het werk om een "eigentijds"logo te creëren.

In Erpekom staat een monument dat de oude
Sint-Hubertuskerk doet herrijzen.
Die kerk werd in 1959 steen voor steen afgebroken en in
het openluchtmuseum van Bokrijk opnieuw opgebouwd.
Het kerkje stond in ons land dan ook geboekstaafd als een
van de oudste gebouwen in Romaanse stijl. Het dateert uit
de periode rond de 13de eeuw.

"De Nestenrover"
Dit werk illustreert het spreekwoord: "Wie het nest
weet, die weet het, wie het neemt, die heeft het".

"De Hooioogst"
De man(linksonder) die zijn zeis zit te wetten verdient
extra aandacht. Onderzoek wees uit dat deze manier van
wetten, met een scherpe hamer en een plat aambeeld,
vrij exclusief in de Dommelvallei voorkomt. 

"De Boerendans"
Bruegel was een uitmuntend waarnemer van het
boerenleven. Hij kende alle gewoontes en details
van deze eenvoudige sociale klasse.

Voor het Pieter Bruegelmuseum staat
dit borstbeeld van de schilder.

"De Parabel van de Blinden"
Blinden trokken in groepen als bedelaars door
het land. Ze hoorden bij het straatbeeld. Bruegel
schildert ze zonder medelijden, maar zo precies
dat medici tegenwoordig nog de aard van hun
aandoening of de reden voor hun blindheid 
kunnen herkennen.    

De banden waren in orde, het zonnetje scheen en de
wind blies spijtig genoeg weer in de verkeerde richting.
Ondanks dat het nog maar eind februari is waren de
mensen toch al ijverig hun gras aan 't afrijden.
Deze etappe heeft me maar 2 knooppunten opgeleverd
maar wat was het weer mooi. De volgende keer laten we 
Bruegel achter ons en gaan we een andere streek
verkennen.

Tussenstand
Kilometers               60,5
    Knooppunten             15         

Dag 496

Blijkbaar hebben wij toch een zesde zintuig
om dit soort beeldjes (plaatjes) te zien!

Dag 495

Knooppunten fietsen etappe 1.
(24 februari 2014)

Vertrokken!
Gisteren ben ik gestart met de uitdaging waarover
ik in blogje "Dag 469" geschreven heb.
Bij mijn eerste knooppunt krijg ik al te maken
met een omleiding! Dat beloofd!

Tijdens deze tocht speel ik enkele malen haasje over met het
kanaal Bocholt-Herentals.
Hier ga ik rechts omhoog om daarna de Baileybrug
van Bocholt over te steken.

De volgende brug die ik neem om terug aan de  andere kant
van het kanaal te komen is de fietsersbrug in Bocholt.

Via Bocholt en Reppel gaat het richting mijn geboortedorp
Grote-Brogel. 
Na wetenschappelijk onderzoek lijkt het er steeds meer op
dat de wieg van de beroemde schilder Pieter Bruegel de Oude
destijds hier stond.

De Limburgse Kempen, in het noorden van de provincie
is een echte paardenregio. 550 Km bijna uitsluitend
onverharde ruiterpaden, paardvriendelijke logies en cafés,
goed uitgeruste pleisterplaatsen maken dit tot een
geliefde pleisterplek voor paardenliefhebbers.

In de omgeving van de Breugelhoeve fiets ik doorheen
een van de meest idyllische plekjes van mijn geboortedorp.

Aan sommige knooppunten lijkt geen einde te komen.
Maar plots komt toch de vliegbasis
van Kleine-Brogel in zicht.

Hier dulden ze geen pottenkijkers.
Maar vlug die camera terug in mijn tas voordat
ze me hier bij mijn lurven vatten!

Véél te slappe banden, geen fietspomp bij,
soms een strakke wind op kop en een
ondermaatse conditie zorgden ervoor dat
het soms voor geen meter vooruit ging.
De laatste kilometers heb ik echt op karakter
moeten rijden maar.........wat heb ik van
deze prachtige tocht genoten!!!!
Tussenstand
Kilometers                 45
Knooppunten            12

Dag 494

Kerktoren

De hoeven hurkend aan de akkers naast een gracht
zijn tot de nok beschermd door hoge bomen,
maar onze toren moet met eigen bufferkracht
de winden tarten die van 't westen komen.

De weiden zijn als groene lopers uitgelegd
voor mensen die langs hagen kerkwaarts varen,
zodra door klokken "Alleluia" wordt gezegd
al sinds de jaren dat hier kraaien waren.

De klokken luidend voor een viering in de kerk
doen oude stenen trillen in hun voegen,
maar brengen zegen over zeven dagen werk
van mensen die zich biddend samenvoegen.

Gestapeld boven huizen als verzamelplek
voor zielen die gesterkt door rituelen,
als duiven uit gaan vliegen voor een grote trek
geprikkeld door gebed en zang van velen.
(Mathieu Gijbels)

Dag 493

Een onverwacht telefoontje van vrienden en een berichtje
in de Sjiek (weekendbijlage bij Het Belang van Limburg).
Meer was er niet nodig voor een heerlijk avondje uit
in Maastricht.

Dag 492

Nog zo'n herinnering uit de bakkerij
van mijn ouders.

Het voorwerp op de foto hierboven wordt gebruikt
om taarten en gebak op te laten afkoelen. Het is
een taartrooster. In onze streek noemen we
dit een wis.

Dag 491

65 Jaar geleden gaf dit document vader de
toestemming om een eigen zaak te starten.

Dit is een van zijn handboeken.

Dag 490

Een oude legende vertelt ons dat het roodborstje
indertijd uit alle macht de doornen uit de kroon
van de gekruisigde Christus probeerde te trekken,
waarbij diens bloed hem over de borstveren stroomde.
Zijn borst, die voorheen even grauw was als de rest
van zijn lijfje, is altijd rood gebleven, ter nagedachtenis
aan die voortreffelijke daad.

En nee, ik ga jullie vandaag niet meer lastig vallen met
te vertellen waar ik dat mooie natuurboek en mooie
tasje (kopje) nu weer gevonden heb!

Dag 489

(A post with a wink to Doniene)

In de winkel waar ik zo graag kom ligt er ook al eens
een boek dat aan mij trekt.
Als ik jullie nu beken dat ik een boontje heb voor
Amerika (z'n geschiedenis, architectuur, folk art enz.)
dan kon ik dit boek onmogelijk laten liggen.

Dit originele boek vertelt de geschiedenis van de architectuur
van de Nieuwe Wereld aan de hand van een zeer mooie
collectie oude postkaarten van 1900 tot 1940.

Tegenwoordig is het een fluitje van een cent om
via het www berichten rond te sturen.
Vroeger werden postkaarten naar alle hoeken van
de wereld gestuurd om familie, vrienden en geliefden
op de hoogte te houden van het wel en wee
van de afzender.

Prachtig om te zien hoe sommige kaartjes met
véél zin voor detail geschreven werden.

Dag 488

Mijn stijl.

Dag 487

Voor een lieve ex-collega.

Dag 486

Aurelie op zondagnamiddag.

Dag 485

Toen ik hier gisteren voorbij kwam zag ik dat de
jaarlijkse paddentrek weer begonnen is.
Na hun winterslaap trekken de diertjes massaal
naar een nabijgelegen poel, plas of gracht om er
hun eitjes te leggen.

Wanneer de trekroute een weg kruist vinden tientallen tot
soms honderden dieren een einde onder de wielen van
voorbijrijdende auto's.
Natuurverenigingen proberen dit te verhelpen door het
organiseren van overzetacties.
Hiervoor worden schermen en emmers geplaatst.

Soms komen er ook muisjes in de emmers terecht.
Daarom staat in iedere emmer een stokje zodat
de muizen hierlangs terug uit de emmer
kunnen klauteren.

Dag 484

Een "14 februari"-blokje voor mijn sampler quilt.

Dag 483

Dat ik eens graag een kringloopwinkel binnenstap
dat weten jullie ondertussen wel.
Deze week stond er weer iets wat ik onmogelijk
kon weerstaan. Kijk eens hoe mooi de kleurtjes
van deze sampler in kruissteek zijn.

Dag 482

Tussen mijn verzameling quiltboeken bevinden
zich ook enkele exemplaren van Yoko Saito.
In de quiltwereld een naam die klinkt als een klok.

Haar Japans is Chinees voor mij, maar
gelukkig scheppen de foto's genoeg duidelijkheid
om de blokken een voor een tevoorschijn te toveren.

Spijtig genoeg is mijn toverstokje blijven haperen onderweg.
Of is het een kwestie van de juiste flow terug te vinden
 zoals zij vandaag zo mooi beschreven heeft.

Dag 481

Nacht of avond, middag of morgen
Maak je om de tijd geen zorgen

Kraaienpoten, grijze haren
Laat je drijven door de jaren

En heb je lak aan de kalender
Als je maar kunt zeggen:
Ik ben d'er
(Toon Hermans)

Dag 480

Ik heb maar op veilig gespeeld voor het muurtje
waar de mini's binnenkort mogen hangen.

Dag 479

De intentie is er om me nog eens vast te bijten
in een goed boek. Moeilijk met al die afleidingen
rondom mij. Ik hoef maar naar de bladwijzer te
kijken om eraan herinnerd te worden dat er
quilts op me liggen te wachten.