donderdag 28 september 2017

Namibië: Chobe National Park en de Victoria watervallen...

De volgende morgen staan we weer vroeg op voor een sunrise game drive.
We nemen zelfs niet de tijd om te ontbijten. Op tijd aan de gate zijn is de
boodschap want in een snel tempo komt de ene na de andere safaritruck
aangereden. De rij wachtenden wordt behoorlijk lang.


Kijk eens achter de hoenders. Daar komt warempel een honingdas
voorbij gewandeld. Dit is echt een meevaller want ze zijn vooral 's nachts
actief. De honingdas staat bekend om het feit dat hij graag bijennesten
plundert. Hiervoor werkt hij samen met de honingwijzer (vogel).
Op zijn strooptochten gaat hij voor niets of niemand aan de kant.
Wanneer de honingdas door een giftige slang gebeten wordt ligt
hij een paar uur in coma om nadien te ontwaken en verder te gaan
alsof er niets gebeurd is. De Jean-Claude van Damme onder de dieren!


Bij de waterpoel is het een drukte van belang. Ganse kuddes olifanten
komen er drinken.


We hebben al zoveel olifanten gezien tijdens deze reis maar vervelen
doen ze nog steeds niet. Je kan er naar blijven kijken.
Kijk hoe schattig deze kleine Dumbo is!


Ze zijn enorm behendig met hun slurf en kunnen zelfs het kleinste
grassprietje uittrekken 


Zò dichtbij hoeft hij voor mij nu ook weer niet te komen.
We kunnen hem bij wijze van spreken zo aanraken!


Deze groep heeft er flink de pas in. Het blijft spannend als je in een open
truck zit en er komt zo'n bende kolossen aangestoven. Ik ben toch altijd weer
opgelucht als ze de truck ongeïnteresseerd links laten liggen.


Halverwege de game drive houden we halt voor een tasje thee
en een droge koek. De zon is pas op en de temperaturen zijn alweer
aangenaam aan het stijgen. Dit zijn zulke zalige momenten.


Na de pauze heerst er plots een grote bedrijvigheid rondom
de waterplas. Er is een luipaard gesignaleerd. Dit is zo zeldzaam
dat alle drivers dit onmiddellijk aan elkaar doorgeven, en in
een mum van tijd staan er tientallen trucks rondom dit prachtige dier.
Je hoort alleen het klikken van de camera's.


Het dier laat zich uitgebreid bewonderen totdat het besluit
dat het genoeg geweest is. Hij klimt in een boom en legt zich
op een tak te rusten. Hadden we hem niet in de boom zien
springen we zouden nooit geweten hebben dat er daar een
luipaard lag.


Om drie uur in de namiddag gaan we voor een laatste
river safari cruise aan boord bij deze gids. Ditmaal
op de Chobe river.


Eerst het nodige papierwerk regelen in dit kantoortje.
Je moet ook betalen om het gebied te mogen binnenvaren.

Wow, kijk hier eens! Telelenzen genoeg op deze boot.
Achteraf had ik wel wat spijt dat ik niet geïnvesteerd
had in een goeie telelens. 
En neen, we worden ze echt niet moe!!




Ik heb niet zoveel moeite gedaan om vogels te fotograferen
omdat ik die goeie telelens dus miste. 





Hier een nijlpaard dat wat meer laat zien dan alleen maar ogen en oortjes -:).


Ik heb zo dikwijls het liedje "Sofie de krokodil" voor Rosalie
gezongen en nu ligt ze hier in levende lijve. Een speciale foto
voor Rosalie dus!


Langzaam gaat de zon onder. Voor de laatste keer genieten
we van een sunset vanop het water. 


Vandaag waren we vanaf sunrise tot sunset in de prachtige natuur
van het Chobe National Parc. Eerst op het land dan op het water.
Hiervoor kom je naar Afrika en kom je terug naar Afrika!!


En dan breekt het moment aan dat je het eindpunt van
je reis hebt bereikt. Voor ons ligt de machtige Victoria
waterval.


Omdat we op het einde van het droog seizoen hier zijn stroomt er
maar 10 % van de hoeveelheid water die door de Zambezi wordt aangevoerd
naar beneden. Er worden op dit moment zelfs geen regenjasjes uitgedeeld
omdat er bijna geen waternevel gevormd wordt. 


Eigenlijk vinden we het helemaal niet zo erg om nu hier te zijn.
Doordat er zo weinig nevel hangt hebben we wel een prachtig
zicht op de ravijn. In het nat seizoen riskeer je door de dichte nevel
of stuifwater niet zoveel te zien.






Als de zon de regendruppeltjes beschijnt zie je soms een
mooie regenboog.


Deze brug werd aangelegd als onderdeel van de spoorlijn die
de Kaap met Caïro moest verbinden. Hij was destijds de hoogste ter
wereld en werd in Engeland geprefabriceerd, geassembleerd,
weer uit elkaar gehaald en per schip en trein naar de waterval
vervoerd. 




Op 17 november 1855 ontdekt de schotse arts en zendeling
David Livingstone als eerste blanke de beroemde
Victoria Falls op de grens tussen Zambia en
Zimbabwe.


Hij vernoemde de watervallen naar de toenmalige koningin
van het Verenigd Koninkrijk koningin Victoria.


Zijn standbeeld staat aan de Zambiaanse kant van de watervallen.






Op de laatste vrije dag kiest ieder een optionele activiteit.
Sommigen gaan raften op de Zambesi, anderen kiezen

voor een gorge swing (aan touwen door de canyon zoeven).
Wij willen het wat rustig aandoen en kiezen met onze vrienden
(D&I)voor een lunch in het prachtige Victoria Falls Hotel.
Met de bouw van dit hotel werd gestart in 1904, gelijktijdig
met de constructie van de Victoria Falls Bridge.
Vele beroemdheden, van Agatha Christie tot de jonge
koningin Elisabeth, hebben zich hier laten verwennen.


En zo komt er na 19 dagen een einde aan deze prachtige reis.
Het is altijd een beetje spannend om met onbekenden op
reis te gaan. Gelukkig waren het allemaal gezellige mensen
en klikte het enorm goed in de groep.
Maar de rol van onze gidsen mag zeker niet onderschat worden.
Hans en Shadreck hebben deze groep op een fantastische manier
mee op sleeptouw genomen.  Ze hebben ons zoveel verteld over

Afrika, de natuur, de dieren, wat hun drijfveren zijn om te doen 
wat ze doen. 
Respect / Courtesy / Patience waren de drie kernwoorden
uit de afscheidsspeech van Shadreck! Hij had dit bij de groep
ervaren, maar wij zeker ook bij hem!


"I never knew of a morning in Africa when I woke up
that I was not happy" (Ernest Hemingway)
Groetjes, Liliane

dinsdag 26 september 2017

Namibië: Caprivi strip en Okavango Delta...

Dag 11 van onze reis brengt ons naar de Caprivi strip, een smal
strookje land in het Noordoosten van Namibië. 

Van Grootfontein rijden we naar het eerstvolgende plaatsje
Rundu, een afstand van maar liefst 280 km. Onderweg zien 
we af en toe wat kleine nederzettingen. In Rundu kan er weer
getankt worden en worden de boodschappen terug aangevuld.


We verblijven twee nachten in deze mooie safari lodge
langs de oevers van de Kavango River.


Is het niet zalig om zo je dag te kunnen beginnen?
Ontbijten met zicht op de rivier. 


Vanaf nu zitten we in malariagebied en moeten we onze
voorzorgen nemen.




Ingeklemd tussen Angola, Botswana, Zambia en Zimbabwe
heeft deze streek een heel ander uitzicht dan het grootste deel
van Namibië. 


Hier geen droge woestijn maar een groen deltagebied dat van water
wordt voorzien vanuit Angola via de Kavango River die verder naar
de Okavango delta in Botswana stroomt. Water brengt leven met zich
mee. 


Ideaal dus om hier een River Safari te doen.
De zusjes,Jeanne en Nel, samen genietend van de
omgeving en van elkaar.


Hier zien we enkele mokoro (spreek makoro uit) bootjes liggen.
Dit is een soort kanobootje door de water bushmen gemaakt om
zichzelf en goederen te transporteren door de Okavango Delta.
Een traditionele mokoro is gemaakt van een harde inheemse houtsoort.
Omdat de houtsoort zo hard is wordt er een vuurtje op de stam gestookt.
Het vuurtje wordt gedoofd en de houtskool wordt weggeschraapt.
Dit proces wordt voortdurend herhaald tot het bootje klaar is.
Spijtig genoeg gingen de bootjes geen jaren mee en moesten er telkens
weer nieuwe bomen worden gekapt om nieuwe bootjes te maken.
De regering van Botswana heeft nu een wet voorzien die alleen
bootjes gemaakt van versterkte kunststof toelaat voor
 commerciële activiteiten, zoals het rondvaren van toeristen.
Zo blijven de langzaam groeiende bomen van de Delta, zoals de
Ebony, toch beschermd!


Met kar en ezel komen de bewoners van deze streek bussels riet
ophalen. Deze worden gebruikt bij het bouwen van hun hutjes
of om een terrein af te bakenen.




Vanaf de boot genieten we nog van een mooie sunset.






Onze gids legt de boot even stil zodat we ook in Zambia voet
aan wal kunnen zetten. De zon staat juist goed om enkele leuke
foto's te schieten.




De volgende dag rijden we naar Shakawe in Botswana.
Hier zullen we na de middag onze intrek nemen op deze
houseboat. 


Maar voordat we kunnen inschepen moet er nog gegeten
worden. Het is een echt ritueel geworden. Handen ontsmetten
en daarna neemt ieder een taak voor z'n rekening. Vanmiddag
staat er een pastaschotel met kip op het menu. Ik denk dat ik
dit het leukste onderdeel van deze reisformule vind. Het feit
dat we iedere maaltijd in de vrije natuur kunnen nemen, en daar
zijn al dikwijls héél mooie magische plekjes bij geweest.


Padvinders onder elkaar -:) 


Even de tijd nemen om te relaxen op de houseboat.
Voor Els is dat lekker met de voetjes in het water.


Daarna stappen we in het kleinere bootje (wat bij de houseboat hoort)
voor een river cruise. De vogelliefhebbers komen goed aan hun

trekken tijdens deze boottocht. We spotten de meest kleurrijke vogels
langs de kant van de rivier.


Ook de nijlpaarden zijn goed vertegenwoordigd in deze rivier.
Je ziet ze eerst niet goed maar hoort ze wel. Als ze liggen te
rusten knorren ze namelijk als varkens. Overdag ligt het nijlpaard
in het water. Enkel oren, ogen en neus zichtbaar.
's Nachts gaan ze aan land om te eten. Het nijlpaard is
vegetarisch en kan daarom enorme schade aanrichten
aan het land en de gewassen.


Ze liggen onbeweeglijk in het water hun omgeving te bespieden.
Als het nijlpaard bang wordt duikt het onmiddellijk onder water
en zwemt weg. Het kan de openingen van neus en oren sluiten,
maar is genoodzaakt na drie of vier minuten weer boven te komen
om adem te halen. Soms trekt er eens eentje z'n bek open!


Als de zon ondergaat brengt het kleine bootje ons weer terug
naar de houseboat.


De kok van de houseboat heeft ondertussen lekker voor ons gekookt.
Als de nacht valt gaan we buiten op het dek zitten om de prachtige
sterrenhemel te bewonderen. Hier is geen enkele andere lichtbron

dan het licht van de sterren. Zo'n prachtige sterrenhemel heb ik nog
nooit gezien. Het sterrenbeeld Zuiderkruis is alleen zichtbaar op het 
 Zuidelijk halfrond. Samen met de goed zichtbare melkweg vormt
het een machtig schouwspel in deze tropische nacht.
Laat ons hier nog even van genieten want het einde van onze
reis komt stilaan in zicht....
Groetjes, Liliane