donderdag 14 maart 2024

Dear Jane tot de finish....

 

Vorige week had ik een lunchafspraak met mijn quiltmaatje Krista.
Het was véél te lang geleden dat we mekaar nog eens gezien hadden.
Toen ik vroeg hoe het met haar quiltactiviteiten gesteld was bleek
dat er op dat vlak zo goed als niets meer gepresteerd werd.
Thuisgekomen heb ik daar nog over zitten nadenken. In het verleden
waren er enkele quiltprojecten die we beiden aan het maken waren.
Ieder zijn eigen versie maar toch steeds zéér gelijkend omdat onze
smaak nu eenmaal héél erg goed overeenkomt.
Om haar terug op het quiltpad te brengen heb ik haar een voorstel
gedaan.
We gaan samen ons Dear Jane quiltproject terug oppakken.
"Dear Jane tot de finish" hebben we het project gedoopt.
We gaan er wekelijks aan werken en op vrijdag sturen we een
update naar mekaar via een WhatsApp bericht.



Gelukkig kan ik haar overtuigen om mee te doen.
Terwijl zij een 25-tal blokjes van het middendeel af heeft moet ik
er nog 22 maken. Deze nota's hangen al 17 jaar aan de kast op
mijn quiltkamer. Telkens een blokje af was werd het afgekruist op
het quiltdiagram.

Het eerste blokje werd gemaakt in 2007. Ik heb me voorgenomen
om deze quilt binnen de 20 jaar (!!!) af te hebben. Daar durf ik wel
niets op verwedden.


Wat ik erg vreemd vond is dat ik tijdens al die jaren slechts
1x over deze quilt heb geblogd. Wil je dit blogje herlezen
kijk dan in mijn blogarchief bij Dear Jane.


Wanneer ik mijn map opensla zie ik een hoekblok in wording.


Ik hoef de naald maar te nemen en ik kan de applicatiesteek
gewoon verder afmaken.


In de tijd dat ik met dit project gestart ben was ik nog wat
groen achter mijn "quilt"oren. Daarom dat ik alle informatie, die
me kon helpen bij het maken van deze blokjes, verzamelde
en in mijn map stak.


Soms waren het gemakkelijke blokjes met grote onderdelen die
ik op Freezer Paper overnam om zo op de stof te strijken.


Soms plakte ik het patroontje op dun karton en knipte
zo de onderdelen uit om ze op de stof over te tekenen.


Nu gebruik ik het opstrijkbaar vlies H250.
Zo zie je maar dat een werkwijze door de jaren heen nogal
kan veranderen.


Ondertussen zag ik via sociale media de meest uiteenlopende
versies van deze quilt voorbijkomen. Ook op de speciale
Dear Jane tentoonstelling in Nantes in 2013 deden we veel
inspiratie op. Vanaf het begin heb ik de originele quilt gevolgd.
Later vond ik de versies in pasteltinten erg mooi.
Even heb ik getwijfeld om ook voor een lichtere versie te gaan.
Maar dan zou ik veel te veel blokjes opnieuw moeten maken.
Ik blijf dus trouw aan de originele kleurindeling.


Hier en daar is er een blokje dat ik nu niet mooi meer vind.
Zo'n blokje ga ik wel opnieuw maken en vervangen.


Nu er toch al zoveel blokjes klaar waren was ik wel benieuwd 
hoe het eruit zou zien met de sashings ertussen.
Op de Instagrampagina van Kathleen Tracy zag ik dat zij 
blauwe cornerstones had gebruikt tussen de sashings.
Omdat ik dit erg mooi vond ging ik op zoek naar iets gelijkaardigs.
Ik vond nog een grote lap van deze blauwe stof in de kast.
Door de stof op de juiste manier te snijden was dit voor mij 
precies wat ik zocht.



Hoe meer blokjes er aan elkaar genaaid werden hoe
enthousiaster ik was.


Niet gemakkelijk om een rij van 13 blokjes in zijn geheel
te fotograferen.


Rij G is helemaal klaar en hier zie je ze op haar zijkant hangen.


Tot mijn grote verbazing had ik ook al een aantal punten klaar.


Krista laat je niet ontmoedigen door mijn voorsprong.
We gaan samen die finish halen!!!


Afgelopen zaterdag stond onze jaarlijkse familiedag op de agenda.
Deze bracht ons dit jaar naar Den Bosch.
Starten deden we met een lekker ontbijt in deze mooie zaak.


Met een beetje verbeelding waande je je in hartje Londen.
Zo'n leuke Engelse sfeer hing er in deze zaak. 


De kleinkinderen waren deze keer niet van de partij behalve eentje.
Begin mei krijgt Stella er een broertje of zusje bij.
Voor ons zal het ons zesde kleinkind zijn. Iets waar we met
z'n allen weer erg naar uitkijken!


Na het ontbijt gingen we naar het Noordbrabants Museum
waar een gids ons al stond op te wachten.


Altijd leuk om een foto te nemen in een spiegelend voorwerp.


Na het museumbezoek en een lunch stond er nog een
stadswandeling op het programma.


De blikvanger in de stad is zeker de Sint Janskathedraal.


Een boottochtje kon pas geboekt worden vanaf april.
Dan zo maar genieten van de mooie plekjes!


Moe maar voldaan keerden we 's avonds terug naar huis.
Organisatie, eetadresjes, het weer en het fijne gezelschap
waren allemaal dik in orde. 
Dit zijn dagen met een gouden randje waar we zéér 
dankbaar voor zijn.
Fijne avond en tot blogs!
Groetjes,
Liliane

donderdag 15 februari 2024

Sunbonnet Sue quilt...

 

Quilts maken was vroeger een echt sociaal gebeuren.
De quilting bee was voor veel vrouwen de belangrijkste manier om
in contact te komen met andere vrouwen. Op deze bijeenkomsten werden
de laatste nieuwtjes uitgewisseld. Je kon er raad vragen, advies geven
alsook patronen uitwisselen met elkaar. Kijk eens hoeveel handen er
hier eenzelfde quilt doorquilten!! Dat zou nog eens een oplossing
zijn om mijn "nog te quilten" stapel weg te werken!

Maar ik klaag niet want de eerste affo van het jaar is een feit!



In het huis van een quiltmaker zijn er natuurlijk ook veel quiltboeken 
te vinden. Deze boeken doorbladeren is altijd een feestje. Ook al heb
je zo'n boek al tig keer doorbladerd je ontdekt altijd weer iets nieuws.


Op pagina 188 zag ik deze Sunbonnet Sue quilt. Ik had al eens met dit patroon
gewerkt maar deze poppetjes waren toch weer geheel anders van stijl.
Ook de combinatie met het borduurwerk sprak me hier wel aan.


In een ander boek zie ik een quilt met dezelfde stijl van poppetjes.


Ik had alleen maar de foto uit het boek en de afmeting was 2m op 2m.
De enige manier om aan de slag te gaan was een copy op ware grote
laten maken van de kleine foto uit het boek.
De foto moest 400 keer vergroot worden. Door deze serieuze vergroting
zag ik vooral veel pixels maar ik kon er toch mee aan de slag.


Ik knipte de afbeelding van het poppetje dat ik wou maken uit de copy.
Met behulp van een lichtbak nam ik de tekening over op een stukje
ecrukleurige stof.


Hier zijn er al vier blokjes klaar.


Deze quilt werd gemaakt in het jaar 1930.
De quilt bevat zoveel leuke details zoals hier het gebruik van
menselijk haar.


Hier kan je zien hoe het eruit zag nadat ik de tekening overgenomen
had via de lichtbak.


Hier is het blok helemaal afgewerkt.


Er waren borduurwerkjes bij die over twee blokken 
 geborduurd moesten worden.



Het middenstuk is klaar.


Nog enkele foto's om de details goed te zien.












Uiteindelijk beslis ik om het bij de blokken van het middenstuk te houden.
Ik heb 16 blokken met veel plezier gemaakt. Maar om nog eens 24 blokken
voor de buitenste rand te maken daar had ik geen zin meer in. In 2021 was
de top klaar. In januari 2024 was de quilt helemaal klaar.


De zeldzame dagen dat het eens niet regende proberen we zoveel
mogelijk te gaan wandelen. Hier wandelen we de mooie
Pieter Bruegel route in Grote-Brogel.


Altijd leuk om even van de omgeving te genieten vanuit een 
vogelkijkhut.


Veel water maar weinig vogels op het moment dat wij daar waren.




Een wandeling, in de sneeuw, rondom de Achelse kluis was ook
 zéér de moeite.


Zicht op de Achelse Kluis.


De vele grenspalen maken ons duidelijk dat we hier op de grens
met Nederland wandelen.


Wanneer we de Achelse Kluis terug in het vizier krijgen zit onze
wandeling erop.




Via de binnenkoer lopen we naar de herberg.




Met het verdwijnen van de laatste paters uit de Achelse Kluis verliest
de Achelse trappist als eerste van de Belgische trappistbieren zijn
authenticiteitslabel. Ook al is hij niet meer echt authentiek, toch mag
Achel zich nog trappist noemen, omdat deze abdij valt onder de abdij
van Westmalle. Voor de bierliefhebbers is er gelukkig niets veranderd.
Het Achels trappistje smaakt nog altijd even lekker!


Over een klein half jaar gaat Stella naar de kleuterschool.
Maar zover zijn we gelukkig nog niet. Het is altijd super gezellig wanneer
ze naar omi en opi komt. Net zoals bij mijn andere kleinkinderen
probeer ik ook haar de liefde voor de bakkersstiel door te geven.


En dat lukt al aardig want ze doet niets liever dan koekjes bakken!


Ondertussen zijn we alweer halfweg de maand februari.
Op dit moment werk ik vooral aan deze sterblokken.





Februari is ook de maand waarin ik jarig ben.
Mijn quiltmaatjes hadden een super leuke verrassing geregeld.
Daar steken we, met plezier, één van de komende weken de grens nog
eens voor over!
Fijne avond en tot blogs!
Groetjes,
Liliane