Dear Jane tot de finish....

 

Vorige week had ik een lunchafspraak met mijn quiltmaatje Krista.
Het was véél te lang geleden dat we mekaar nog eens gezien hadden.
Toen ik vroeg hoe het met haar quiltactiviteiten gesteld was bleek
dat er op dat vlak zo goed als niets meer gepresteerd werd.
Thuisgekomen heb ik daar nog over zitten nadenken. In het verleden
waren er enkele quiltprojecten die we beiden aan het maken waren.
Ieder zijn eigen versie maar toch steeds zéér gelijkend omdat onze
smaak nu eenmaal héél erg goed overeenkomt.
Om haar terug op het quiltpad te brengen heb ik haar een voorstel
gedaan.
We gaan samen ons Dear Jane quiltproject terug oppakken.
"Dear Jane tot de finish" hebben we het project gedoopt.
We gaan er wekelijks aan werken en op vrijdag sturen we een
update naar mekaar via een WhatsApp bericht.

Gelukkig kan ik haar overtuigen om mee te doen.
Terwijl zij een 25-tal blokjes van het middendeel af heeft moet ik
er nog 22 maken. Deze nota's hangen al 17 jaar aan de kast op
mijn quiltkamer. Telkens een blokje af was werd het afgekruist op
het quiltdiagram.

Het eerste blokje werd gemaakt in 2007. Ik heb me voorgenomen
om deze quilt binnen de 20 jaar (!!!) af te hebben. Daar durf ik wel
niets op verwedden.

Wat ik erg vreemd vond is dat ik tijdens al die jaren slechts
1x over deze quilt heb geblogd. Wil je dit blogje herlezen
kijk dan in mijn blogarchief bij Dear Jane.

Wanneer ik mijn map opensla zie ik een hoekblok in wording.

Ik hoef de naald maar te nemen en ik kan de applicatiesteek
gewoon verder afmaken.

In de tijd dat ik met dit project gestart ben was ik nog wat
groen achter mijn "quilt"oren. Daarom dat ik alle informatie, die
me kon helpen bij het maken van deze blokjes, verzamelde
en in mijn map stak.

Soms waren het gemakkelijke blokjes met grote onderdelen die
ik op Freezer Paper overnam om zo op de stof te strijken.

Soms plakte ik het patroontje op dun karton en knipte
zo de onderdelen uit om ze op de stof over te tekenen.

Nu gebruik ik het opstrijkbaar vlies H250.
Zo zie je maar dat een werkwijze door de jaren heen nogal
kan veranderen.

Ondertussen zag ik via sociale media de meest uiteenlopende
versies van deze quilt voorbijkomen. Ook op de speciale
Dear Jane tentoonstelling in Nantes in 2013 deden we veel
inspiratie op. Vanaf het begin heb ik de originele quilt gevolgd.
Later vond ik de versies in pasteltinten erg mooi.
Even heb ik getwijfeld om ook voor een lichtere versie te gaan.
Maar dan zou ik veel te veel blokjes opnieuw moeten maken.
Ik blijf dus trouw aan de originele kleurindeling.

Hier en daar is er een blokje dat ik nu niet mooi meer vind.
Zo'n blokje ga ik wel opnieuw maken en vervangen.

Nu er toch al zoveel blokjes klaar waren was ik wel benieuwd 
hoe het eruit zou zien met de sashings ertussen.
Op de Instagrampagina van Kathleen Tracy zag ik dat zij 
blauwe cornerstones had gebruikt tussen de sashings.
Omdat ik dit erg mooi vond ging ik op zoek naar iets gelijkaardigs.
Ik vond nog een grote lap van deze blauwe stof in de kast.
Door de stof op de juiste manier te snijden was dit voor mij 
precies wat ik zocht.

Hoe meer blokjes er aan elkaar genaaid werden hoe
enthousiaster ik was.

Niet gemakkelijk om een rij van 13 blokjes in zijn geheel
te fotograferen.

Rij G is helemaal klaar en hier zie je ze op haar zijkant hangen.

Tot mijn grote verbazing had ik ook al een aantal punten klaar.

Krista laat je niet ontmoedigen door mijn voorsprong.
We gaan samen die finish halen!!!

Afgelopen zaterdag stond onze jaarlijkse familiedag op de agenda.
Deze bracht ons dit jaar naar Den Bosch.
Starten deden we met een lekker ontbijt in deze mooie zaak.

Met een beetje verbeelding waande je je in hartje Londen.
Zo'n leuke Engelse sfeer hing er in deze zaak. 

De kleinkinderen waren deze keer niet van de partij behalve eentje.
Begin mei krijgt Stella er een broertje of zusje bij.
Voor ons zal het ons zesde kleinkind zijn. Iets waar we met
z'n allen weer erg naar uitkijken!

Na het ontbijt gingen we naar het Noordbrabants Museum
waar een gids ons al stond op te wachten.

Altijd leuk om een foto te nemen in een spiegelend voorwerp.

Na het museumbezoek en een lunch stond er nog een
stadswandeling op het programma.

De blikvanger in de stad is zeker de Sint Janskathedraal.

Een boottochtje kon pas geboekt worden vanaf april.
Dan zo maar genieten van de mooie plekjes!

Moe maar voldaan keerden we 's avonds terug naar huis.
Organisatie, eetadresjes, het weer en het fijne gezelschap
waren allemaal dik in orde. 
Dit zijn dagen met een gouden randje waar we zéér 
dankbaar voor zijn.
Fijne avond en tot blogs!
Groetjes,
Liliane