donderdag 30 oktober 2014

Dag 613

(gefietst op 30 oktober)
Knooppuntenkaart check - fietsmaatje check -
picknick check - batterij van de camera opgeladen check!
Alles is weer in orde om een volgende fietstocht aan te vatten.
We vertrekken vandaag aan De Luysmolen in Bocholt.  

 Het zonnetje laat ons, zeker aan het begin van de tocht, helemaal
in de steek. Het is grijs en een beetje mistig maar een echte Flandrien
 laat zich door niets afschrikken. Ik ben in goed gezelschap en de tocht
 brengt me vandaag naar vaders geboortestreek. Daar is het altijd
 leuk om te passeren.

We fietsen eerst door het Stamproyerbroek op de grens
met Nederland. Daarna gaat het richting centrum van
Molenbeersel.
 

Zaterdag vieren wij Allerheiligen. Aan alle kerkhoven waar we
voorbij fietsen, zoals hier in Molenbeersel, zien we dat de
 voorbereidingen hiervoor al volop bezig zijn.
 

De dodendraad is al eens voorbijgekomen in een van mijn
vorige verslagjes (abdij van Achel). Ook in Molenbeersel
hebben ze in 2010 de dodendraad uit WO I gereconstrueerd.

Om de grote vluchtelingen - en informatiestroom naar het
neutrale Nederland te stoppen, bouwde de Duitse bezetter
tussen 1915 en 1916 een elektrische draad tussen België en
Nederland.


Deze versperring bestond uit een afrastering van drie
rijen draad, met op de middelste draad een spanning
van 2000 volt.

In die tijd was het gevaar van elektriciteit bij een groot deel van
de bevolking niet bekend. Dit leidde tot veel dodelijke en ernstige
ongelukken, vandaar de naam "dodendraad".
Deze foto's met tekst kan je bekijken bij de overdekte picknick-
plaats gelegen tegenover de site.
Op regelmatige afstanden stonden schakelhuisjes,
van waaruit de spanning op de "sperdraden" kon worden
uitgeschakeld. Het "Schalthaus" bij boerderij "Kempkes"
droeg de code L3 en haalde zijn spanning van de generator
van de kruitfabriek in Kaulille. Wanneer ik hier een foto
van wil nemen zie ik dat er nog een lijk in ligt.


Twee weken geleden hadden we al drie van deze
Maasdorpjes aangedaan tijdens het fietsen. Vandaag
komen we langs Kessenich en Aldeneik.



Rond het middaguur nestelen we ons in dit restaurant
langs de Maas voor een smakelijke tas soep.



We fietsen verder over de Maasdijk en gaan dan naar rechts
richting Aldeneik. Het is altijd genieten als we dit authentieke
centrum binnenrijden.



Als we even later op de markt van Maaseik staan
 kunnen we niet naast het standbeeld van de
gebroeders Van Eyck kijken. Dit jaar is het 150 jaar
geleden dat dit standbeeld in 1864 door Koning Leopold I
werd ingehuldigd.

Van Eycks belangrijkste werk is het Lam Godsretabel.
Het werk werd begonnen door Hubert en zijn broer Jan
werkte het af, waarna het op 6 mei 1432 werd voltooid.

Maaseik heeft dit Van Eyck jaar met allerhande activiteiten
gevierd.

We verlaten Maaseik en fietsen verder richting het
bedevaartsoord Heppeneert.Dit is gelegen op de
Maasdijk aan de oever van de Oude Maas.

Heppeneert als populair bedevaartsoord vindt zijn
oorsprong in het beeld van Onze-Lieve-Vrouw van Rust.
Jaarlijks komen hier tienduizenden bedevaarders om
te bidden voor geestelijke en lichamelijke gezondheid
of om gewoon tot rust te komen.

We trappen nog stevig door in het 't Hasselterbroek.
Vroeger een heidegebied nu een weidevogelreservaat
van meer dan 25 ha.

Tijdens de laatste kilometers van onze tocht krijgen
we nog af te rekenen met een slappe band.
Neen, we hebben echt geen zin om hier een band te
gaan plakken. Dus is het pompen of verzuipen totdat
we eindelijk de eindmeet bereiken!

Tussenstand
Kilometers     :  1171 van ?? kilometers
Knooppunten     :  338 van ?? knooppunten


woensdag 29 oktober 2014

Dag 612


(gefietst op 28 oktober)
Volgens mij heb ik onder de weergoden ook al enkele fans
voor mijn knooppuntenuitdaging. Met de finish in zicht zijn
ze me in ieder geval ook deze week weer gunstig gezind.
De tocht van vandaag brengt ons naar Leopoldsburg.
Leopoldsburg is vooral bekend vanwege zijn kazerne en de
uitgestrekte oefenterreinen van het Belgische leger.
Om half 10 zijn de fietsen van de auto afgehaald en zoekt
fietsmaatje Hilda het juiste vertrekpunt op de kaart.
Via Heppen en Kwaadmechelen fietsen we naar
Tessenderlo.

In Vlaanderen kan je slechts op één plaats fietsen op een
spoorlijn en dat is in Tessenderlo. Je kan met deze railbike
fietsen vanaf het station tot aan het Albertkanaal. Dit is een
parcours van 3,5 km. Nadat je bekomen bent van de inspanning
worden de zitjes omgedraaid en kan je de terugtocht aanvatten.

"Dag sportieve dames, willen jullie even binnenkomen?"
Graag maar we moeten nog héél veel knooppunten fietsen.
Zoveel als er stippen op jullie huisje geschilderd zijn.
"Hm, dat lijkt me nog een hele klusser de klus te zijn.
Veel succes nog met al die stip- oeps, knooppunten.
Fijne dag nog.......daaaaaag!"
Vanaf nu fietsen we van de ene wegversperring naar de andere.

Deze lijkt me niet zo moeilijk te omzeilen.

Deze heren zijn strenger. Zij willen geen voetsporen
in hun "vers van de pers" wegdek! Omrijden dus!



TomTom-Hilda houdt alles goed in het oog en
loodst ons zo weer verder richting het juiste knooppunt! 

In Lummen fietsen we over de drukke E 313.
Het blijft indrukwekkend om op deze manier het
verkeer te observeren. Het is een onophoudelijke stroom
van auto's en vrachtwagens die hier voorbijrazen.
Hier wil ik niet te lang blijven. Geef mij maar de
trage wegen. 


De stad Beringen is onlosmakelijk verbonden met haar
mijnverleden. Nergens anders in Limburg is het Mijn-Erfgoed
zo uitgebreid bewaard gebleven als in Beringen.
Hier hebben we een zicht op de tuinwijk en het Casinoplein.
Door de activiteiten van de Steenkoolmijn ontstond in
Beringen een aanzienlijke Turkse gemeenschap. In 1994
werd de Fatih-moskee geopend, de op één na grootste
moskee van België. De Ottomaanse bouwstijl van deze
moskee is duidelijk herkenbaar aan de twee minaret torens
en aan de koepel.
De steenkoolnijverheid heeft in Beringen een uniek patrimonium
achtergelaten van schachtbokken, mijnterrils, douchezalen,
kolenwasserijen, tuinwijk en een mijnkathedraal.

Gelegen op de prachtige Mijnsite in Beringen vind je het
Vlaams Mijnmuseum. Je ontdekt er het verhaal van de
mijnwerker en de mijnontginning. Het bezoek begint
met een schitterende onthaalfilm, gevolgd door een
rondleiding in het gezelschap van enthousiaste gidsen.


Als we deze gebouwen zien dan zijn we terug in Leopoldsburg.
Leopoldsburg heeft een tijd gekend dat er 40.000 militairen
gekazerneerd waren. Nu zijn dat er nog 3.000.
Dit bracht met zich mee dat het domein Reigersvliet,
een militair domein afgestoten werd door defensie.
De overheid heeft nu plannen om op dit domein een
nieuwe gevangenis te voorzien.


Om vijf uur laveren we door het drukke verkeer in
Leopoldsburg terug richting ons vertrekpunt. Juist
op tijd want nu het winteruur is ingegaan valt over
een half uurtje de duisternis in.


Tussenstand
Kilometers      :  1103 van ?? kilometers
Knooppunten    :  321 van ?? knooppunten



vrijdag 24 oktober 2014

Dag 611

Deze maand is het alweer 21 jaar geleden dat ik mijn eerste quilt-
cursus heb gevolgd. Aan zo'n lange periode kleven natuurlijk al
héél wat herinneringen. Zo heb ik met mijn quiltmaatjes A. en MJ.
al heel wat tentoonstellingen en beurzen bezocht. Hier konden we
het werk van andere quiltsters van dichtbij bewonderen. Maar het
was ook een gelegenheid om op zoek te gaan naar de nieuwste
boeken, stofjes en andere materialen. Door omstandigheden
moeten we voor de allereerste keer verstek laten gaan voor
de Europese Quiltkampioenschappen dezer dagen in
 Veldhoven. 

Daarom stuurde ik mijn vriendin K. gisterenmorgen een sms'je
met de vraag of ze zin had in een smokkeltochtje.
Hier even over de grens ligt nl. een erg leuk quiltwinkeltje, en
 laat het quiltvrouwtje daar net dezelfde smaak van stofjes hebben
als ons. Het kost ons dan ook geen moeite om een mooi stapeltje
uit te zoeken wat mee naar huis mag. Wanneer we de grens terug
willen oversteken worden we tegengehouden door de douane.
We lachen eens naar elkaar en denken dat mijn sms'je werd
onderschept! Gelukkig waren het geen quiltende douaniers,
anders hadden we deze mooie smokkelwaar zeker moeten

achterlaten!!!

maandag 20 oktober 2014

Dag 610

(gefietst op 19 oktober)
Bij sommige fietstochten ben je al moe nog voordat je
eraan begonnen bent, gewoon omdat je de avond ervoor
op een gezellig feestje was. Maar omdat de 
weersvoorspellingen ideaal waren hebben we onze moed
 bijeengeraapt en zijn we naar de streek van Borgloon
afgezakt om de volgende knooppuntentocht te fietsen.
Terwijl de zondagsmis in de Sint-Laurentius kerk van Brustem
bezig is nemen wij de fietsen van de auto en maken ons klaar
om aan een "karaktervolle" tocht te beginnen!


Moest ik vorige week in De Voeren over goeie papieren
beschikken dan is het deze week zeker niet anders.
We staan aan het begin van een 80 km lange tocht
met heel wat klimwerk, gelukkig gevolgd door evenveel
afdalingen over autovrije wegen tussen boomgaarden
en akkers.



Deze tocht levert ons constant fenomenale vergezichten op.
Ik zou alles op foto willen vastleggen maar dat is onbegonnen
werk. De tocht zou voor geen meter opschieten en dat kunnen
we ons vandaag echt niet veroorloven. Dus neem ik foto's
vanop de fiets met de hoop dat er toch bruikbaar materiaal
tussenzit om deze tocht te illustreren. 



Ongelooflijk door hoeveel kleine kerkdorpjes we vandaag
passeren. Heers telt er als fusiegemeente maar liefst 12!!!
Hier fietsen we de smalle Norbertijnenstraat in die naar
het Sint-Stefanus kerkje in Batsheers leidt.



Omdat dit een "heen en weer"knooppunt is kan ik dit
 kerkje ook vanuit een ander standpunt fotograferen.



In Mechelen-Bovelingen stoten we op de jaarlijkse
traditionele fakkeltocht ter herinnering van de ge-
sneuvelden uit WOI. Op het moment dat wij aan-
komen wordt juist de Brabaçonne gespeeld.


"De soldaten aan het front streden voor onze vrijheid. Vrijheid
is het hoogste goed, ook al staan we hier niet altijd bij stil.
Vrede en vrijheid moeten we koesteren. Onze gesneuvelden
eren is een kwestie van eerbied, dankbaarheid en ethiek.
De vanzelfsprekende vrijheid die we nu hebben is er niet
vanzelf gekomen, maar door het grote offer van miljoenen
mensen die er hun leven voor gegeven hebben."
(Wilfried De Vuysere)



Net als onze magen beginnen te knorren rijden we
voorbij "Den Biechtstoel" in Mechelen-Bovelingen.
Het is 40 jaar geleden dat ik nog eens in een
biechtstoel gezeten heb. 


Hier geen oude pastoor achter een tralieraampje maar
super vriendelijk personeel dat er alles aan doet om het
ons naar onze zin te maken. Wanneer we het zonovergoten
terras verlaten om verder te fietsen komt men speciaal naar
buiten gelopen om ons nog een fijne dag toe te wensen.
Een aanrader!


Kijk toch eens wat er hier op straat staat. Als
bakkersdochter ben ik met dit apparaat opgegroeid.
Wij wisten er niet goed raad mee bij het opruimen van
het ouderlijk huis. Deze bakker heeft het gewoon op straat
staan als decoratie.


Net als deze boer ploegen wij ook verder door het landschap
van "Katarakt" (een Vlaamse televisieserie).



In de buurt van Groot-Loon stoten we op deze rommelmarkt.
Hier zou ik wel even wat tijd willen spenderen maar mijn
eega vindt dit geen goed idee. We moeten echt verder fietsen!



Gelukkig krijg ik hem wel zo ver om even een omweg te
maken naar deze doorkijkkerk in Borgloon. Het architectenduo
Pieterjan Gijs en Arnout Van Vaerenbergh heeft deze doorkijkkerk
ontworpen voor het landschap in Borgloon. De kerk is 10 m hoog
en bestaat uit op elkaar gestapelde lagen stalen platen.



Afhankelijk van waar je staat is de kerk doorzichtig of massief.
Het project heeft als titel "Reading between the Lines", wat
volgens de kunstenaars aangeeft dat de toeschouwer de lijnen
van de kerk moet "lezen" om de vorm van het bouwwerk te
kunnen zien.



De toren langs binnen bekeken.


Ook vandaag hebben we weer langs zovele prachtige
kastelen gefietst. Het enige wat ik gefotografeerd heb
is het 17de-eeuwse waterkasteel van Rullingen.
Even worden de wolken wat dreigend maar dat is
gelukkig niet voor lang.



We bollen verder over een kaarsrechte, golvende, smalle
betonweg tussen de akkers op onze terugweg naar Brustem.
Na 82 km komen we om vijf uur moe maar zéér voldaan
terug bij de auto. De tocht van vorige week in De Voeren zal
plaats moeten maken op het hoogste schavotje van mooiste
fietstocht.


Tussenstand
Kilometers                   :  1026 van ?? kilometers
Knooppunten                 :  300 van ?? knooppunten