Sunbonnet Sue quilt...

 

Quilts maken was vroeger een echt sociaal gebeuren.
De quilting bee was voor veel vrouwen de belangrijkste manier om
in contact te komen met andere vrouwen. Op deze bijeenkomsten werden
de laatste nieuwtjes uitgewisseld. Je kon er raad vragen, advies geven
alsook patronen uitwisselen met elkaar. Kijk eens hoeveel handen er
hier eenzelfde quilt doorquilten!! Dat zou nog eens een oplossing
zijn om mijn "nog te quilten" stapel weg te werken!

Maar ik klaag niet want de eerste affo van het jaar is een feit!

In het huis van een quiltmaker zijn er natuurlijk ook veel quiltboeken 
te vinden. Deze boeken doorbladeren is altijd een feestje. Ook al heb
je zo'n boek al tig keer doorbladerd je ontdekt altijd weer iets nieuws.

Op pagina 188 zag ik deze Sunbonnet Sue quilt. Ik had al eens met dit patroon
gewerkt maar deze poppetjes waren toch weer geheel anders van stijl.
Ook de combinatie met het borduurwerk sprak me hier wel aan.

In een ander boek zie ik een quilt met dezelfde stijl van poppetjes.

Ik had alleen maar de foto uit het boek en de afmeting was 2m op 2m.
De enige manier om aan de slag te gaan was een copy op ware grote
laten maken van de kleine foto uit het boek.
De foto moest 400 keer vergroot worden. Door deze serieuze vergroting
zag ik vooral veel pixels maar ik kon er toch mee aan de slag.

Ik knipte de afbeelding van het poppetje dat ik wou maken uit de copy.
Met behulp van een lichtbak nam ik de tekening over op een stukje
ecrukleurige stof.

Hier zijn er al vier blokjes klaar.

Deze quilt werd gemaakt in het jaar 1930.
De quilt bevat zoveel leuke details zoals hier het gebruik van
menselijk haar.

Hier kan je zien hoe het eruit zag nadat ik de tekening overgenomen
had via de lichtbak.

Hier is het blok helemaal afgewerkt.

Er waren borduurwerkjes bij die over twee blokken 
 geborduurd moesten worden.

Het middenstuk is klaar.

Nog enkele foto's om de details goed te zien.

Uiteindelijk beslis ik om het bij de blokken van het middenstuk te houden.
Ik heb 16 blokken met veel plezier gemaakt. Maar om nog eens 24 blokken
voor de buitenste rand te maken daar had ik geen zin meer in. In 2021 was
de top klaar. In januari 2024 was de quilt helemaal klaar.

De zeldzame dagen dat het eens niet regende proberen we zoveel
mogelijk te gaan wandelen. Hier wandelen we de mooie
Pieter Bruegel route in Grote-Brogel.

Altijd leuk om even van de omgeving te genieten vanuit een 
vogelkijkhut.

Veel water maar weinig vogels op het moment dat wij daar waren.

Een wandeling, in de sneeuw, rondom de Achelse kluis was ook
 zéér de moeite.

Zicht op de Achelse Kluis.

De vele grenspalen maken ons duidelijk dat we hier op de grens
met Nederland wandelen.

Wanneer we de Achelse Kluis terug in het vizier krijgen zit onze
wandeling erop.

Via de binnenkoer lopen we naar de herberg.

Met het verdwijnen van de laatste paters uit de Achelse Kluis verliest
de Achelse trappist als eerste van de Belgische trappistbieren zijn
authenticiteitslabel. Ook al is hij niet meer echt authentiek, toch mag
Achel zich nog trappist noemen, omdat deze abdij valt onder de abdij
van Westmalle. Voor de bierliefhebbers is er gelukkig niets veranderd.
Het Achels trappistje smaakt nog altijd even lekker!

Over een klein half jaar gaat Stella naar de kleuterschool.
Maar zover zijn we gelukkig nog niet. Het is altijd super gezellig wanneer
ze naar omi en opi komt. Net zoals bij mijn andere kleinkinderen
probeer ik ook haar de liefde voor de bakkersstiel door te geven.

En dat lukt al aardig want ze doet niets liever dan koekjes bakken!

Ondertussen zijn we alweer halfweg de maand februari.
Op dit moment werk ik vooral aan deze sterblokken.

Februari is ook de maand waarin ik jarig ben.
Mijn quiltmaatjes hadden een super leuke verrassing geregeld.
Daar steken we, met plezier, één van de komende weken de grens nog
eens voor over!
Fijne avond en tot blogs!
Groetjes,
Liliane