A touch of Yellow in August.....

                                        

Hier heb ik van genoten tijdens het schrijven van deze blogpost!

De ziedende zomerzon van augustus heeft mijn kleur van deze
maand alle eer aan gedaan. Ze heeft ervoor gezorgd dat er goed
geoogst kon worden door boer en tuinders. Ik heb prachtige
zonnebloemen en velden vol courgettes gezien. We hebben
op leuke terrasjes gezeten en genoten van onze week aan het zeetje.
Alhoewel er in mijn voorraad stofjes toch wel wat geel te vinden
is zie ik deze kleur niet veel terug in mijn quilts. Het wordt nog een
hele uitdaging om al die gele stofjes ooit verwerkt te krijgen!
En dan waren er nog de vele, gele, geluksmomentjes met dat andere
zonnetje in ons leven. Wat een feest is het toch om Omi en Opi te zijn.
Ik wens jullie een heerlijke maand september toe! Geniet ervan!
Groetjes Liliane

 

Het best bewaarde plekje van Limburg.......

Enkele tellen nadat ik deze titel in onze krant had gelezen hing
het bewuste artikel al op ons prikbord. Het is al zeven jaar geleden
dat de nonnetjes van het kruisherenklooster van Colen nog taart
hadden gebakken voor de toeristen die veelvuldig langs hun site
passeerden. Toen zijn we er taart gaan eten en dat wilden we
nu weer graag doen. Vandaag was het een ideale dag om naar ginder
 te gaan. De nieuwe zaak " De vallei van Coolen" is ondergebracht
in de vroegere basisschool van het klooster. Het was prettig om hier 
weer eens te zijn. De taart smaakte nog even lekker als toen.
Omdat het klooster langs het fietsroutenetwerk ligt hebben we
er maar meteen een mooie tocht van gemaakt. 
Het was een route met stevig klimwerk maar wat was het mooi!!!
Groetjes Liliane

Oorlogsverleden en inspiratie....

Traditiegetrouw brengen we tijdens de vakantiemaanden één week door
aan de Belgische kust. Omdat we daar al 34 jaar een vaste verblijfplaats
hebben zijn we ondertussen al zeer bekend met het hinterland en zijn
oorlogsverleden. (Tijdens WO I werd er zwaar gevochten in de streek
rond Ieper). Dit jaar zijn we richting Noord-Frankrijk getrokken om daar
de impact van WO I te gaan bekijken.

Vanuit Arras hebben we een tocht van ongeveer 30 km gemaakt.
De kerk van Ablain was ooit een hooggotisch meesterwerk. Door
zijn strategische ligging is er rondom Ablain zeer hevig gevochten.
Deze ruïne getuigt nog dagelijkse van deze gruwelijke strijd.

Tegenwoordig spelen er zich lieflijkere tafereeltjes af tussen
de ruïnes van de kerk van Ablain-Saint-Nazaire.

De volgende stopplaats op deze route is
La nécropole nationale de Notre-Dame de Lorette .
Het is de grootste Franse militaire begraafplaats. 

Het meest beklijvende moment van deze tocht was voor mij het zien
van dit gedenkteken bij Lorette. 580.000 witte namen op deze wanden.
580.000 zonen, broers, vaders, echtgenoten gestorven in een zinloze
oorlog. 

We zetten onze tocht verder naar Vimy.

Bovenop de heuvelrug van Vimy aan de vlakte van Lens zien we
de twee witte zuilen van het gigantische Canadese oorlogsmonument.

De bouw van de torens en de twintig ter plekke gebeeldhouwde
beelden duurde niet minder dan twaalf jaar.
In totaal hebben meer dan 60.000 Canadezen het leven gelaten
in de Eerste Wereldoorlog.
Het Canadian National Vimy Memorial is gewijd aan
hun herinnering.

Het beroemdste beeld van deze beeldengroep stelt een diep
bedroefde vrouw - de jonge Canadese natie - voor die haar
doden betreurt.

Wat een ongelooflijke droefheid stralen deze beelden uit.

Het was een korte maar indrukwekkende route.
Deze mijnstreek heeft een ontzettend zware tol
betaald tijdens de Eerste Wereldoorlog.
Om een beetje op te vrolijken laat ik jullie de
volgende foto's ook nog zien.

Nu ik de foto's van deze vloeren zo achter elkaar zie
lijkt het net of ik naar een quilttentoonstelling ben geweest.
Sommige foto's zijn in een kerk gemaakt andere in een
museum. Altijd leuk om mee te nemen als inspiratiebron!
Groetjes Liliane