Wow, dat was snel...

Ik vind het altijd moeilijk om een leuke foto te maken van een quilttop
die af is. Meestal is de top erg groot en héél fragiel. Veel wil ik dan
ook niet manoeuvreren met mijn werkstuk. Vorige week was ik op bezoek
bij mijn jongste zoon. Zij verbouwen op dit moment hun huis en het
leek wel of ik in oorlogsgebied was terechtgekomen.
Toen ik deze gestripte muur zag wist ik meteen waar ik mijn nieuwste
creatie wou fotograferen.

Met een plank en wat schroeven werd de top tegen de muur
bevestigd. Het "andere" stof ( te zien op het 2de en 3de blok
linksonder) nam ik er graag bij. Maar bij het bevestigen van de
plank tegen de muur is er een schroef doorheen de stof geboord.
Die schade was wel wat groter maar gelukkig wel te herstellen.

Dit is de schade die hersteld moet worden.

Hier volgen nog enkele foto's die ik thuis heb gemaakt.
Enkele close up beelden van de blokken geven een idee
van de gebruikte stof- en kleurcombinaties.
Na het maken van de foto's heb ik beslist om nog twee
rijen extra in de breedte te maken. Een perfecte maat voor een
dubbel bed.

Het is lang geleden dat de kleintjes hier nog eens gepasseerd zijn.
Time flies dat ervaren we altijd als we weer eens een verjaardag
mogen vieren. Zo is Juliette op 31 juli 2 jaar geworden.

Nieuwste  cameramerk  "Makita" !!

En Juliette kan niet zonder haar grootste vriend Klaas.
Samen bij Omi, samen in de créche, samen op vakantie
aan zee. Het is echt een onafscheidelijk duo.
Waarschijnlijk vrienden voor het leven!! 

Nu ze twee jaar is kan Juliette ook al flink
meedoen met haar grote zus Rosalie.
Dat het een Top Team is bewijzen deze foto's.
"Ik zal de spelden aangeven dan hang jij de
was op".
Samen zijn we sterk!! 

(dochter Birgit 1989                    -             kleindochter Rosalie 2019)
Ondertussen zijn we ook weer een weekje naar zee geweest.
Als je daar al meer dan 30 jaar naartoe gaat dan is dat een
tweede thuis geworden.
De zeemeerminnen van vroeger zijn vervangen door de 
zeemeerminnen van nu.

We hebben gewandeld in charmante dorpjes.

Bezochten het tabaksmuseum in Wervik.

Omdat de Belgen het zo goed deden in de Ronde van Frankrijk
gingen we naar het museum van de koers in Roeselare.

En dat was perfect te combineren met een bezoek aan
brouwerij Rodenbach in Roeselare.

In het park tegenover de brouwerij lag de villa
van de familie Rodenbach.
Deze brouwerswoning deed in de televisiereeks
"In Vlaamse velden" uit 2014 dienst als huis van
dokter Boesman en zijn familie.

Ook dit jaar hebben we weer vele plaatsen bezocht ter
herinnering aan de gruwel van WO I.
De treurnis die van deze beelden (Het treurende ouderpaar van
Kathe Kollwitz) uitgaat is enorm. Zij treuren voor het graf van
hun gesneuvelde zoon op het Deutcher Soldatenfriedhof in Vladslo.

Rijen dik staan ze, de 11.000 grafstenen van de begraafplaats
Lijssenthoek in Poperinge.

Op 7 juni 1917 brak de hel los in Mesen en omgeving.
Tijdens de "Battle of Messines" vochten katholieke en
protestantse Ierse divisies zij aan zij.
Het Iers Vredespark herdenkt alle soldaten van het Ierse
eiland die gesneuveld zijn tijdens WO I en symboliseert
het streven naar verzoening tussen alle Ieren.

Op de eerste kerstavond van WO I viel het wapengekletter op een
paar plaatsen aan het front stil. Zo ook tussen Mesen en het bos
van Ploegsteert.

Britten en Duitsers zaten tegenover elkaar in hun loopgraven.
Wat begon met het beantwoorden van mekaars kerstliederen
mondde uit in een kerstbestand.

Op sommige plaatsen aan het front spraken de vijanden met elkaar af
om tijdens de kerstnacht hun gesneuvelden te begraven.
Op andere plaatsen werd een gezamenlijke dienst gehouden.

Bij Ploegsteert werd zelfs gevoetbald. Op de meeste plaatsen
trokken beide partijen zich na enkele uren terug in hun
loopgraven, om elkaar wat later weer onder vuur te nemen.

Afsluiten doe ik met deze foto van een raam wat ik in Poperinge zag.
Dit is toch een echt Belgisch plaatje.
De Sanseveria is een typisch Belgische plant. Een onderzoeker
van de plantentuin van Meise heeft die een 100-tal jaar geleden ontdekt
in toenmalig Belgisch Congo. Sindsdien staat in de plantentuin van Meise
de moeder van alle typische huisSanseveria's. Alle geelgerande Sanseveria's
op vensterbanken over de hele wereld komen van deze moederplant.
Voor nu ben ik helemaal uitverteld. Benieuwd wat er de
volgende keer weer allemaal te vertellen valt.
Bij leven en welzijn tot een volgende keer!
Groetjes Liliane