Attack of the unfinished projects.....

 

Gebrek aan inspiratie was de reden dat het hier de laatste maanden
zo stil was. De beste wensen kan ik al achterwege laten want daar is
het nu echt te laat voor. Het begin van een nieuw jaar was voor mij 
de gelegenheid om eens een stockopname te doen. Een stockopname
van alle ufo's die er hier te vinden zijn. Dat de lijst lang zou zijn dat
was geen verrassing voor mij. Hier heb ik een "kleine" selectie bij elkaar
gehangen.  

De eigenlijke aanzet tot het aanleggen van deze lijst was dit artikel.
Ik kwam het tegen in een oud nummer van het Australische quiltblad
Country Threads. Het feit dat quiltbladen daar een artikel aan wijden
wil dus zeggen dat ik niet de enige ben met dit "probleem".
Het volgen van deze tips zou de lijst met ufo's wel eens kunnen doen krimpen.
Het proberen waard dus!!

Als eerste pik ik er deze tip uit.
Kies één van uw ufo's uit en maak een stand van zaken op.
Kijk of je de zaak terug op de rails krijgt door er op regelmatige 
tijdstippen aan te werken. Zet die eerste stap!!

Als eerste kies ik een project dat waarschijnlijk de oudste ufo is die ik
heb liggen nl
"Het rad van fortuin" een quilt uit het eerste nummer van het Franse blad
Magic Patch uit 1998. Aan de stofjes is te zien dat deze blokken lang geleden
gemaakt zijn.

Ik denk dat het in 2014 is dat ik een tweede poging onderneem om deze
quilt af te werken. Kijk eens naar mijn blokkenboek van die tijd. 
Een documentenmap van karton. Voor ieder mapje had ik een stukje
uit een oud laken geknipt waar ik dan de losse onderdelen op kon leggen.
Zo kon ik telkens 7 blokken voorbereiden en lag het altijd klaar om op
te pakken. Totdat ik weer eens voorgoed vergat om deze map op te pakken-:)

Met de stockopname en het artikel in het achterhoofd begin ik voor de derde
keer aan dit project te werken. Derde keer goede keer zegt het spreekwoord.
Het is maar een spreekwoord maar meestal zit er toch veel waarheid in.
Behalve dan voor mij zal later blijken.

Malletjes overtekenen op de stof en snijden/knippen.

Ik werk opnieuw volgens de methode die ik vroeger gebruikte en ik moet
zeggen dat dit prima bevalt.

Van de eerste blokken gemaakt in 1998 blijft geen enkel blok meer over.
Een aantal blokken uit 2014 blijven behouden maar het merendeel van de
blokken worden opnieuw gemaakt.

De volgende stap vind ik altijd een moeilijke nl het kiezen van de sashings of
tussenstroken. Het grijze en sombere weer van januari helpt ook niet echt mee
om de keuze goed te kunnen beoordelen.

Zoveel mogelijkheden die de revue passeren.

Wat een toepasselijke naam voor het stofje dat uiteindelijk mee mag doen.

De blokken worden in rijen aan elkaar gezet.

De rijen vormen samen het middendeel van de quilt.

Daarna worden de randen gemaakt. De randen maken ging allemaal prima.
Maar de randen rondom het middendeel aanbrengen dat liep helemaal mis.
Hoe ik het ook bestudeerde en probeerde ik kreeg het niet voor elkaar.
Ik heb het middendeel en de rand wel groter gemaakt dan bij het oorspronkelijke
patroon. Als het daardoor fout gelopen is dan zal ik alles moeten verkleinen.
Jammer want de eindmeet was nu zo dichtbij.
 Misschien krijgt dit ooit een vervolg!

Deze week heb ook ik mijn verjaardag in "coronatijd" mogen vieren.
Geen groot gezelschap rond de tafel, geen gezellige babbels bij een
hapje en een drankje. Zelfs dé familietraditie bij uitstek, het samen
progrèstaart eten, zou niet door kunnen gaan. Maar corona of niet
aan onze familietraditie mag niet geraakt worden. 

De taart werd gemaakt en mooi in vieren gedeeld. 
Als een echt Roodkapje gingen we op weg om mijn broer
en zussen hun deel van de koek te brengen.

Omdat ze allemaal binnen een straal van 6 km wonen was dat prima
op één namiddag te doen.

En nu maar hopen dat er iemand thuis is!!

Het was een zalige tocht door ons prachtige winterse geboortedorp.
Maar vooral het weerzien met onze familie was hartverwarmend.
Sommigen hadden we al maanden niet meer in levende lijve gezien.
Op deze manier was het toch één van de bijzonderste verjaardagen die
ik al heb mogen vieren.

Knibbel, knabbel, knuisje
wie knabbelt aan .....oeps dat is een ander sprookje!

De bestuurder van deze wagen heeft onbewust een super romantisch
plaatje achtergelaten op onze oprit. De perfecte foto om jullie een gezellige 
Valentijnsdag te wensen. 
Zo zijn we weer helemaal bijgepraat voor deze keer. Ik ga nog eens een ufo
van de wand halen. Hopelijk met meer succes deze keer!!
Groetjes,
Liliane