Zoveel om van te genieten...

 

Sinds mijn vorige blogpost ben ik op quiltgebied maar met één ding
bezig geweest nl. het hexagonproject.
Wie mijn vorige post gelezen heeft weet ondertussen dat ik al meerdere
hexagonprojecten gestart ben. Het probleem is dat ik op Pinterest steeds
een hexagonquilt zie die ik dan weer net iets leuker vind dan diegene
waar ik mee bezig ben. Het project waar ik nu aan werk MOET slagen.
Ook nu was een foto op Pinterest mijn inspiratiebron. Gelukkig laat een 
hexagonquilt zich gemakkelijk ontleden en heb je niet echt een patroon
nodig om zo'n quilt te maken. Een ruwe schatting maakt mij duidelijk dat er 
ongeveer 5000 van deze hexjes aan elkaar moeten genaaid worden.
Maar voordat ze aan elkaar kunnen genaaid worden zijn er enkele 
voorbereidende stappen nodig. Deze zullen jullie wel bekend zijn!!

Omdat ik niet teveel van deze quilt wil prijsgeven blijven ook nu de foto's een beetje wazig.
1000 van deze hexjes heb ik ondertussen aan elkaar genaaid. Nooit gedacht dat ik dit
zo goed zou volhouden. Gelukkig maar want ik ben er nog lang niet.

Voor ieder nieuw blok probeer ik heel zorgvuldig een kleurenpalet te kiezen.
Soms duurt het een tijdje voordat ik tevreden ben. Een andere keer staat
de inspiratie gewoon voor mijn neus in de vorm van een boeketje bloemen.

Bij deze foto was de onscherpte niet de bedoeling. Ik had hem graag
verwijderd maar Blogger doet niet wat ik wil. Jammer maar dan blijft hij 
gewoon staan. Op mijn IG pagina kan je deze foto mooi scherp zien -:)

Het herstellen van deze quilt is goed verlopen. De meest beschadigde
stukken heb ik vervangen. Daarna heb ik ze een frisse wasbeurt gegeven.
Nog even een foto maken en daarna kan ze terug naar de plek waar ze
zéér gekoesterd wordt.

Dit zijn de stukken die ik vervangen heb!

Wat was het genieten van die explosie aan kleur in de natuur de 
voorbije weken. De hoofdrol voor dit schouwspel was voor deze
 bloem weggelegd.

Nooit eerder heb ik zoveel klaprozen weten bloeien op velden en in 
bermen. Dit zou een gevolg zijn van de droge zomer vorig jaar.

De klaproos dankt haar symboliek aan de slagvelden die na WO I rood kleurden
van de klaprozen. De bloem staat daarom symbool voor troost maar ook
voor dodenherdenking.

Hoe toepasselijk is deze symboliek ten tijde van de coronapandemie.
Zoveel mensen die de strijd tegen dit virus niet hebben overleefd.
Nu we door de vaccinatiecampagne beter beschermd zijn lijkt de natuur
te willen zeggen "We hebben het gehaald!"

Als alles hopeloos lijkt dan verschijnt daar toch altijd weer de 
prachtige klaproos met haar tere "crêpepapieren" blaadjes.
Symbool van hoop en troost!

Mooi hoe de klaprozen voor een zacht rood-oranje achtergrond zorgen
voor deze blauwe korenbloem.

Altijd leuk wanneer je een foto wil nemen en er komt juist een
bezoeker aangevlogen.

In mijn achtertuin is het weer een drukte van belang met al de jonge dieren
die daar nu rondlopen. Wanneer ik met de kleinkinderen ga wandelen
 gaan we overal goeiedag zeggen.

Kijk eens hoe schattig deze albino-wallaby met baby is!

Ik geniet volop van de natuur in mijn omgeving. Ben héél benieuwd wat
er allemaal te beleven valt langs de Tinker Creek.

En last but not least gaan we ook genieten van het EK voetbal.
Kamp België is er helemaal  klaar voor!!
Fijne avond en tot een volgende keer.
Groetjes,
Liliane