Quilten aan zee...

 

Onze jaarlijkse "Quilten aan zee" week zit er weer op.
Omdat het zonnetje volop scheen hebben we veel tijd
 buiten doorgebracht. Daarom dat ik héél weinig foto's
van onze quiltactiviteiten kan laten zien.
Deze foto is van een jaar geleden. De cirkels van MJeanne.

Dit jaar heeft ze de laatste cirkels op de randen geappliqueerd. 
 Nog wat laatste instructies over hoe nu juist
een hoek in verstek genaaid moet worden en daarna was
de top klaar.

Om een foto van de quilt te maken stel ik voor om naar
het meest Westelijke punt van onze kustlijn te gaan.
Op de grens met Frankrijk ligt dit Westerpunt.

Het is een unieke ringvormige trap waardoor je je wandeling
niet moet onderbreken om van het uitzicht te genieten.
Of je nu van De Panne komt of vanuit Frankrijk, je beklimt
de trap en wandelt nadien in de juiste richting weer verder.

Kijk eens hoe mooi de quilttop uitkomt tegen deze achtergrond.

Ik heb enkele van deze blokken gemaakt. Omdat ik het risico niet
wou lopen dat de wind met mijn blokken aan de haal zou gaan
heb ik ze thuis maar op de foto gezet. Deze blokken vormen
de boven- en onderkant van mijn rode wiebertjes quilt. Nu met
de juiste rode stof!

We hebben ook de tijd genomen om te genieten van een
heerlijke aperitief.

Of van deze lekkere verwenkoffie in het casino van Middelkerke.

Op zondag brachten we een bezoek aan Ieper.
Hier was weer van alles te beleven. De aankomst van de
"In Flanders Fields Marathon", een kunstenmarkt, koopzondag enz.

Mooi uithangbord!

Geen gebrek aan fietsroutes in de omgeving van Ieper.
Vooral de "Vredefietsroute" is zéér de moeite waard!
Je passeert langs héél wat WO I - sites. Indrukwekkend!

Naar aanleiding van mijn vorige boekbespreking "Een losse draad"
moest ik een bezoek brengen aan de St George's Memorial Church Ypres.
Deze kerk werd opgericht na WO I ten dienste van de vele Britten die
na WO I in Ieper en omgeving waren achtergebleven. En voor de
grote aantallen bedevaarders die Ieper aandeden.

Zo heb ik de knielkussens, sneller dan verwacht, eens van
dichtbij kunnen bekijken.

Wanneer je met een camera rondloopt probeer je altijd
speciale zaken te spotten. Tijdens een wandeling door
De Panne viel me dit bijzondere lettertype op.
Als ik zo'n prachtige letters zie dan wil ik daar graag meer
over weten. De naam, ontwerper, waar en wanneer werd dit
type gebruikt enz...

Hier nog enkele voorbeelden.

Hoelang nog voordat de sloophamer hier z'n werk zal doen?

Hier zijn we op weg naar Oostduinkerke.
Op het strand staat "The Herring" een 
kunstwerk dat deel uitmaakt van het kunstenproject
Beaufort.
Tijdens WO II kon de Westkust overleven dankzij
een ongewoon rijke haringvangst. Het beste 
haringjaar ooit was de winter van 1942-1943.
Er spoelde toen zoveel haring aan dat men die
met de blote hand kon opscheppen.

Ons doel was een bezoek aan het vernieuwde visserij museum.

Op 12 februari 1989 spoelde een potvis aan op het strand
van Oostduinkerke. Hij kreeg de naam Valentijn.
Hij werd begraven op de abdijsite Ten Bogaerde in Koksijde.
In 2019 werd de potvis terug opgegraven.

Na vijf jaar hangt het skelet nu in een splinternieuwe zaal
van het visserij museum.

We hadden ook het geluk om het 3-jaarlijkse evenement
Koket Koksijde te kunnen bezoeken.

Belgische en internationale floristenteams brachten er met
meesterlijke bloemcreaties hulde aan Paul Delvaux, 30 jaar
na het overlijden van deze Belgische kunstschilder.

Treinen waren van kindsbeen af een passie voor de kunstschilder.

De blikvanger was een stuk spoorweg bekleed met 
 misschien wel enkele duizenden bloemen.

Zéér indrukwekkend!!

Dit is de stand van de varia- hex quilt tot nu toe.
Een eerste mogelijke lay out van de blokken zie je hier.

Dit is de lay out volgens de originele quilt.
Naargelang het aantal blokken toeneemt zal ik
kunnen beslissen welke lay out me het meest kan bekoren.

Dit boek las ik vorige maand.
Het duurde even voordat ik in dit WO II verhaal zat.
Liefde, haat, verraad zijn thema's die in dit soort boeken
altijd terugkomen.
Wat ik bijzonder vond aan dit boek was dat
Allach-porselein en het nevenkamp
Porzellanmanufactur Allach
in Dachau echt hebben bestaan.
Ik wist niet dat deze fabriek en z'n beeldjes van zo'n groot
belang waren en zo'n prestige hadden voor de legerleiding
ten tijde van de oorlog.
Zo zijn we weer helemaal bijgepraat.
Fijn dat jullie weer gezellig kwamen meelezen.
Wanneer er weer voldoende inspiratie is voor een nieuw blogje
dan zullen jullie dat wel weer zien verschijnen.
Lieve groet,
Liliane