Frisse lucht....

De laatste maanden was het er niet meer van gekomen.......
gaan wandelen. Dat gemis wilden we tussen kerst en nieuwjaar
eens goedmaken. Daarom trokken we op tweede kerstdag naar
natuurgebied "In den Brand" in Hechtel.

Het duinengebied "In den Brand" dankt zijn naam
aan de houtkap. Inwoners van Hechtel-Eksel
kwamen hier vroeger hun brandhout halen.
12 km wandelen was méér dan genoeg om er een
frisse kop, stramme spieren, een ferme blaar
maar veel voldoening aan over te houden!

Dat we de volgende dag hier naartoe trokken hadden
we aan ons kleine meisje te danken!
Na een ferme valpartij was Rosalie zo groggy als een kerstman
die een borrel teveel opheeft. Op haar voorhoofd blonk een kerstbal
zo blauw als de thermen van Spa. Vier doktersbezoeken en
één ziekenhuisbezoek later beslisten mama en papa dat omi en opi
hun geboekte weekendje mochten overnemen.

Als ik al ooit eens in Spa was dan moet het tijdens
een of ander schoolreisje geweest zijn. Veel herinneringen
komen er in ieder geval niet terug naar boven.
In 2004 opende een gloednieuw wellness centrum zijn deuren.
Het is in dit hoger gelegen centrum dat je een lift kan nemen
om naar het lager gelegen stadscentrum te gaan.

Het geneeskrachtige water van Spa lokte eeuwenlang
vorsten, edelen en bemiddelde burgers naar het stadje.
Zoals de meeste kuuroorden heeft Spa ook een casino.
Spa had zelfs het eerste casino van Europa (1763) maar
het huidige gebouw stamt uit 1908.

De kinderen kunnen nog steeds een ritje op de pony
maken in het Parc de Sept-Heures. Volgens mij is dit
al een lange traditie.

De versieringen aan de winkels en de kerstman doen
ons geloven dat het kerstmis is! Meteorologisch gezien
wanen we ons in de lente.

De volgende dag rijden we naar Slenaken waar mijn
jongste zus en schoonbroer enkele dagen verblijven.
Nu ook wij onverwacht in de buurt zijn is een dagje
 samen wandelen vlug geregeld!

We spreken af in het vroegere basisschooltje van Teuven.
Het schooltje beleeft zijn tweede jeugd als "Café Modern".
Het is ingericht met een stevige knipoog naar de jaren 50.

Prachtig zijn de oude leesplankjes en leeskaarten.
Pure nostalgie om al die oude schoolspullen hier
terug te zien. In de gelagzaal staat een Decap - Dansorgel.
Het is nog in zéér goede staat en speelt z'n deuntje tot
vermaak van de gasten.
Hier hadden we nog wel een tijdje kunnen blijven zitten.
Ondertussen schijnt buiten volop het zonnetje en we vertrekken
voor een prachtige wandeling die ons terug naar Slenaken zal
brengen.

Het is nog licht als we uiteindelijk bij "De Smockelaer" aankomen.
Hier sluiten we onze mini-vakantie gepast af. Gepast is in dit geval
met lekker eten en drinken en een gezellige babbel! Wanneer we
de Auberge verlaten is het buiten balkdonker geworden. Gelukkig
vonden we onze auto nog terug.

En zo is er een einde gekomen aan het jaar 2015.
Een jaar met veel emoties, zowel positieve als negatieve.
Vele plannen voor 2016 kondigen zich al aan.
Maar eerst ga ik mijn stapschoenen poetsen zodat ik 
met een frisse tred het nieuwe jaar kan binnenstappen!
Ik wens aan al de bezoekers van mijn blog:
Een gezond, creatief, sportief, zonnig en gelukkig nieuwjaar!
Tot blogs in 2016!

Het jaar loopt ten einde.....

Het was alweer veel te lang geleden dat mijn quiltmaatje en ik
elkaar nog eens gezien hadden. Toen mijn favoriete quiltwinkel
deze actie aankondigde was dat een uitgelezen moment om nog eens
 samen "op de lappen" te gaan. Het is altijd al een feestje om naar
dat snoepwinkeltje te gaan, maar nu was het dubbel feest.
 Vele prachtige stoffen gingen aan kleine prijsjes de deur uit.
Nadat we onze lapjeshonger en culinaire dorst hadden gestild
namen we afscheid van elkaar.

Enkele dagen later overviel onze familie een ander afscheid.
Totaal onverwacht hebben we afscheid moeten nemen
van mijn schoonzusje. Ze was amper 59 jaar.
"Als het duister neer gaat zijgen
slaapt de vogel tussen twijgen
en zijn keeltje komt tot rust.
Ook mijn avond is gekomen
die mijn levenslust komt tomen
en mijn stem tot slapen sust."
(Uit Afscheid: Mathieu Gijbels)

Vorig jaar vroeg mijn schoonzusje me of ik haar een quiltje kon maken.
De volgende tekst heeft ze toen voor mij geschreven:
"Gekregen van mijn lieve schoonzus L.B., kunstenares
in de Kunde van De Quiltenkunst. Dank U wel, Zus.
Een prachtige quilt, gemaakt door haar liefdevolle,
geduldige, fijngevoelige en naarstige handen.
Het draagt zelfs mijn naam: Simonne's Quilt.
Diep ontroerd ben ik en heel fier. Het heeft de
kleuren van de zee, waar ik zo graag ben!
Honderden steekjes, allemaal even klein, prachtig,
een meesterstuk.
Ik zal mijn Simonne's Quiltje eeuwig koesteren
en het zal mij eeuwig snoesteren!"

Onnodig te zeggen dat ik deze woorden voor eeuwig
zal koesteren!

En ja, het zijn alweer de lapjes die me op zo'n momenten
de nodige rust brengen. Zo zijn vorige week deze zachte,
tere blokjes ontstaan. De bestemming is nog onzeker, maar
ik ben er wel zeker van dat ook dit quiltje gekoesterd zal worden.

Eindigen wil ik met een foto van het meisje dat ons dit
jaar immens veel vreugde heeft gebracht. Zo blijft onze
weegschaal toch perfect in balans.
Merry Christmas
 RO - RO - RO .....salie.

A touch of black ......in November.

Laurent Baheux.(foto van het internet)

Het voelde een beetje vreemd aan om voor een "niet-kleur"
te kiezen voor de maand november. De inspiratie hiervoor 
kwam van mijn Lowry kalender. Ik vond zwart best wel passen
bij de maand november. De maand waarin we onze overleden
geliefden herdenken. Wat ik toen niet kon vermoeden is dat het
einde van de maand gitzwart zou kleuren door de dramatische
gebeurtenissen in Parijs.
Op persoonlijk vlak denk ik bij de kleur zwart het eerste aan 
mijn camera. Ik heb mijn camera gebruikt om een ander, 
oud exemplaar symbolisch op foto vast te leggen. 
Rosalie is al helemaal gewoon aan dat gekke ding waarmee
Omi zo dikwijls voor haar neus ligt.
Exact één jaar geleden waren we op rondreis door Zuid-Afrika.
Vorige week heb ik per toeval kennis gemaakt met het werk
van Laurent Baheux. Dit is een Franse fotograaf die vooral 
bekend is voor zijn zwart/wit foto's van het wildlife in Afrika.
Ik heb mezelf een foto van hem cadeau gedaan. 
Via google afbeeldingen kan je nog veel meer van zijn werk zien.
Met de laatste foto wil ik iedereen een gezellig Sinterklaasfeest
toewensen. Hopelijk krijgt iedereen het pakje van zijn dromen.
Geniet ervan!!

Roosje.....

Ons Roosje met haar rode ronde mondje
lacht me lieflijk toe.
Haar ronde tandeloze mondje
lacht me zalig toe.
Haar rode woordeloze mondje,
lacht me lustig toe.
Roosje weet niet waarom,
maar ze lacht me vrolijk toe!

De Maan......

Afgelopen dinsdag heb ik een stadsbezoek gebracht aan Mechelen.
Ik was er al eens geweest tijdens een van onze zussen-fietstochten.
Toen was het meer een doortocht dan een ontdekkingstocht.
Nu zou een stadswandeling me langs straten, pleintjes en parkjes
leiden. Een grote verrassing was de ontdekking van Figurentheater
De Maan. Ooit begonnen als poppenkast en nu toonaangevend
in het poppentheatergebeuren.
Er liep juist een expo over 50 jaar De Maan. Leuk om de evolutie
van beginjaren tot nu te zien.

A touch of orange .......in october.

De "gouden" maand oktober loopt op z'n einde. De kleur oranje
was deze maand overal rondom mij.
Enkele foto's heb ik genomen tijdens feestjes in familieverband.
Als ik die rijkelijke Limburgse vlaaien dan zie staan moet ik altijd
aan de Limburgse toonladder van Toon Hermans denken:
"Do - re - mi - vla - sol - vla - si - do". Zo leuk gevonden!
Toen het roodborstje wat onbezonnen tegen mijn keukenraam
vloog was zijn liedje snel uitgezongen. Van een "pech"vogel gesproken.
Enkele jaren geleden zijn we op vakantie geweest in Toscane.
Terug thuis wilde ik graag een quilt maken die de prachtige kleuren
van deze streek zou uitstralen. Met de geselecteerde stofjes en het
Winding Ways patroon denk ik dat de sfeer goed zit.
De laatste vier foto's heb ik gisteren op het oeqc in Maastricht
gemaakt. Ook daar waren vele prachtige oranje accenten.
Ik wil dit blogje afsluiten met een gedicht van mijn Heeroom zaliger.
Met eenvoudige, mooie woorden geeft dit perfect de sfeer van deze
maand weer.

Oktober

Als je ver van grijze stegen
voor je voeten wegen baant,
laat geen dreven achterwege
tijdens de oktobermaand.

Bomen zie je rossig gloeien
lijk een oven als hij bakt,
gele struiken staan te groeien
als met vurig goud beplakt.

Lijsterbessen zie je blinken
als getintel van robijn,
dat toch niemand zou verminken
al dat schone boven schijn!

Eer die mooie blaren vallen
en de winter zegepraalt,
laat ons God bedanken, allen
voor de vruchten ingehaald.

Dank aan God om al zijn goedheid
breng je rozenkrans dan mee,
zeg daarmee in al uw moeheid:
"Dank, o God, voor vrucht en vee!"
(Mathieu Gijbels)