Souvenirs van oktober...

Zo warm en zonnig als de maand oktober begonnen was, zo
koud en grillig loopt ze nu op haar einde. 
Ik begin mijn overzicht van deze maand al meteen met de
pareidolia van de maand. Enkele van mijn bloglezers hadden
het bij het rechte eind door mijn pareidolia van vorige maand
te situeren in het ruitermilieu. Het was inderdaad een toque.
Deze zag ik tijdens een van de prachtige herfstwandelingen die
ik deze maand gemaakt heb. En neen, no foefelare hier.
De stukjes lagen allemaal zoals op de foto.

Voor mijn "Walk with me"project trekken we deze keer
richting Bolderberg.
In het hart van Limburg, verspreid over 7 gemeenten ligt
het land van de 1001 vijvers; De Wijers genaamd.
De Wijers zijn een paradijs voor natuurliefhebbers.

Wij vertrekken in de gemeente Bolderberg aan Domein Bovy.
Niet te begrijpen dat het jaren geleden is dat we hier nog eens zijn
 komen wandelen.
We zijn zo gecharmeerd door de schoonheid van dit gebied dat
we beslissen om het volgende weekeind opnieuw naar hier te komen
om te wandelen.

We kiezen een route die ons o.a. langs de vijvers, het Albertkanaal en De Kluis
van Bolderberg (met een mooi uitzicht op het Kasteel van Terlaemen)
brengt.

Onderweg spot ik een zeldzame paddenstoel.
De droogte van de voorbije maanden zal er wel
voor iets tussen zitten dat we zo weinig paddenstoelen
hebben gezien.

Maar mooie liedjes blijven niet duren en zo krijgen we ook
een aantal gure dagen in oktober. Wat past er nu beter bij
zo'n gure namiddag dan rum, appeltjes, noten, en lapjes!

Terwijl al die lekkernijen in de oven zitten om te bakken heb
ik tijd om een "La vie en rose" blokje te maken.

Oktober betekent ook onze jaarlijkse quiltvakantie aan zee.
Eén van mijn quiltmaatjes werkt verder aan dit prachtige project.
Het gaat al verschillende jaren mee naar zee maar de voltooiing
van de top komt toch stilaan in zicht.

Mijn ander quiltmaatje werkt een dekentje voor één van de
kleinkinderen verder af.

Zelf wilde ik graag de top van mijn Arbor Window quilt
afmaken. Vooral omdat ik deze top héél graag aan zee wou
fotograferen. Het vergrijsde kleurenpalet van duinen, zee en
strand vond ik perfect passen bij deze quilt.

Tegen dat de top af was was ook de wind vele malen in kracht toegenomen!
Het zou echt geen goed idee geweest zijn om dit werkstuk in de duinen
te leggen voor een fotoshoot. Jammer maar helaas.
Ik zal eens op zoek moeten gaan naar een andere geschikte plek om
foto's te maken van deze top.

Naar zee gaan betekent ook vele uurtjes wandelen
langs dijk, duinen, zee en strand

Omdat ik mijn persoonlijk wandelrecord wil verbeteren
trek ik er één namiddag alleen op uit. Vanuit ons appartement
in Koksijde sta ik in enkele stappen op het strand.
Ik wil vandaag graag wandelen tot aan de pier van Nieuwpoort.

Wanneer Koksijde achter mij ligt loop ik verder
langs het strand van Oostduinkerke. Vanaf het
strand kan je nog net een glimp opvangen van het
kerkje van Oostduinkerke bad.

Oostduinkerke is bekend voor zijn garnaalvissers
te paard. 

Op het einde van het strand van Oostduinkerke zie ik het
KEI (Koningin Elisabeth Instituut) revalidatiecentrum
liggen. Als je dan toch moet revalideren kan het maar beter
met dit mooie uitzicht gebeuren.

Mooi in al zijn eenvoud.

Eindelijk komt de pier van Nieuwpoort in zicht.
In het water staat één van de kunstwerken van Beaufort 2018.
Beaufort is een driejaarlijks kunstenparcours langs de
Belgische kust.
Omdat de paarden nu nog in het water staan besluit ik om
eerst een pannenkoek te gaan eten. Hopelijk is het water voldoende
teruggetrokken als ik hier seffens weer passeer.

Na 9 km stappen door het zand ben ik blij dat ik
aan de pier ben.

De pannenkoek heeft gesmaakt en moet me
voldoende energie geven om de terugweg aan
te vatten. Gelukkig kan ik nu over de pier tot aan de paarden
 wandelen.

De Deense Nina Beier kocht afgedankte standbeelden van
paarden en ruiters bij de antiquair en smeedde er vier
aaneen tot "Men". Ze zijn vastgeschroefd op een golfbreker.

Bij hoogwater staan de paarden tot hun knieën in het water;
ze steigeren omhoog uit de branding.

"Macht komt en gaat, als eb en vloed" zegt de kunstenares hierover.

Deze kant moet ik uit terug richting Koksijde.

De avond valt wanneer ik na 18 km wandelen terug
in Koksijde aankom.
18 km door het zand wandelen is toch nog iets moeilijker dan
op harde ondergrond. Ik ben wel een beetje trots op mezelf
met het verleggen van mijn "wandel"grenzen -:) !!

Vanuit ons appartement hebben we in de verte zicht op dit beeld.
Het beeld behoort niet tot het Beaufort parcours. Ik heb wat op
Google zitten zoeken maar ik ben niets wijzer geworden.

De laatste dag zien we vooral veel donkere wolken en voelen
we vooral veel wind.

Nog een laatste foto als herinnering aan een heerlijke week
aan het zeetje.

Thuisgekomen hadden we iets speciaal te vieren!!

Op 29 oktober is onze lieve Klaas 1 jaar geworden.
Ondanks de waterpokken heeft Klaas geweldig van
zijn feestje genoten.

Ook nu had Omi een fotoboek gemaakt.

Mooie herinneringen.
Nu voor papa en mama, later voor Klaas.

Toen ik mijn spullen voor de quiltvakantie aan 't uitzoeken was
kwam ik dit stapeltje Winding Ways blokken tegen. Blokken
gemaakt van stofjes met alleen wat marmereffect als print.

Net als bij mijn Arbor Window quilt vraag ik me af of de
toevoeging van wat andere printjes voor meer spanning
zal zorgen. Ik heb nog een stapeltje van deze welbekende
stofjes liggen. Ik snij en naai wat stofjes om de proef op de
som te nemen.

Ik neem enkele blokken van het stapeltje en combineer ze
met de nieuwe blokjes. Ik heb zo'n vermoeden dat al die
mooie printjes een plaatsje zullen krijgen in deze quilt.

Het zal niet voor de komende dagen zijn want dan verblijf
ik in deze prachtige stad. Een verslagje daarover zal één 
van de souvenirtjes van november zijn.
Ik wens jullie een fijne nieuwe maand toe!
Groetjes Liliane