München (2)...

Vandaag gaan we op verkenning in de Englisher Garden.
Dit is het grootste stadspark van Europa. De belangrijkste
bezienswaardigheden zijn de Chinese pagode, een Japans theehuis,
de Monopteros tempel en twee biergartens.

Aan de Chinese toren ligt de tweede grootste biergarten van de stad.
Ambiance verzekerd zeker als er een Beierse Blaaskapel aanwezig is!

De terrassen zitten altijd afgeladen vol.

De typische stalletjes waar makreel wordt gerookt.

Op een heuvel in de tuin ligt de Monopteros, een kleine
Griekse tempel.

Niet verschieten als je in de tuin naakte zonnebaders ziet.
Het gebied aan de Japanse theetuin en de Griekse tempel,
gekend als de Mooie Weide, is sinds de jaren 1960 een
favoriete plaats voor nudisten.

Dit is het riviertje de Eisbach die door het park stroomt.
Om te weten wat er zo bijzonder is aan dit is riviertje moeten
we ons even terug omdraaien.

Door een zeldzame fout van Duitse ingenieurs is hier een permanente
golf ontstaan. Op de plek waar het rivierwater van de Isar de Englischer
Garten in wordt geleid, legden ze een betonnen barrière vlak onder het
wateroppervlak. Daarmee wilden ze de stroming vertragen. Dat lukte, maar
het leidde ook tot deze permanente golf direct achter de barrière.

Surfers vermaken zich nu uitstekend op deze Eisbachwelle.

Bij mooi weer staat er een lange rij surfers op de kant te wachten.
Als de vorige surfer het water verlaten heeft is het de beurt aan
de volgende. Onder grote belangstelling van het massaal toekijkende
publiek proberen ze recht te blijven in het woelige water.

We verlaten de Englischer Garden en wandelen terug naar
het centrum. Onderweg passeren we het Amerikaanse
consulaat-generaal. Dit moet de zwaarst beveiligde plek
in München zijn.

Op een plein waar verschillende groepjes petanquespelers
bezig zijn waan je je zowaar in het zuiden van Frankrijk.

Tussen april 1970 en november 1970 werd de film
Willy Wonka & the chocolate factory opgenomen in
München. Filmen in München was toen een stuk
goedkoper dan filmen in Amerika. 

Deze galerij was één van de filmlocaties.

Hier zijn we op de Odeonplatz. De naam van het plein is afkomstig
van de Odeon, een grote concertzaal die tussen 1826 en 1828
werd gebouwd. De zaal werd in 1944 zwaar beschadigd door
luchtbombardementen. en werd na de oorlog omgevormd
tot een overheidsgebouw. Het meest prominente gebouw aan de
Odionplatz is de Feldhernhalle - Hal van de veldmaarschalken-
Deze werd op vraag van Ludwig I gebouwd ter ere van de
Beierse generaals.

(foto van het internet)
In 1913 verhuisde Adolf Hitler van Wenen naar München. De
reden om naar Duitsland te verhuizen was dat hij door de
Oostenrijkse autoriteiten gezocht werd omdat hij zich niet
had aangemeld voor de dienstplicht. In 1922 kwam er een grote
rechtse demonstratie in München tegen de regering. 
Gebouwd in 1844 als oorlogsmonument, werd de Feldhernhalle door
Hitler omgedoopt tot een bedevaartsoord ter nagedachtenis aan de
nationaal-socialistische couppoging, die in 1923 op deze plek werd
neergeslagen. Hitler zag zichzelf toen nog niet als de redder des
vaderlands, maar wel als een volksmenner die wist hoe hij de massa
op de been moest brengen.
Tegenwoordig is hier geen zichtbare herinnering meer
aan Hitlers misbruik van het bouwwerk.

In 1988 vond op dit plein de rouwplechtigheid voor de
Beierse politicus Frans Joseph Strauß plaats.

Hadden we zojuist nog het gevoel in het zuiden van Frankrijk
te zijn dan doet de Odeonplatz zeer Italiaans aan.
Niet alleen door de triomfbogen van de Feldhernhalle
maar zeker ook door de okergele Theatinerkirche.
De kerk werd gebouwd in Italiaanse hoog-barok stijl.
De sierlijke rococodetails op de gevel zijn van een eeuw later.

Binnen zien we indrukwekkend decoratief stucwerk,
maar door de witte bepleistering oogt het toch als een 
prachtig geheel. Onder het altaar liggen verschillende
leden van het Huis Wittelsbach begraven.

We verlaten de Odeonplatz en komen aan bij het
Max - Joseph plein genoemd naar koning Maximiliaan Joseph.

Het is echt genieten om hier van het ene naar het andere plein
te wandelen en ons telkens weer te laten verrassen door de
verschillende bouwstijlen.

Ook de Griekse sfeer is in München duidelijk aanwezig.
Ludwig I (zoon van Maximiliaan I) is een groot bewonderaar
van de klassieke oudheid. Hij haalt architecten, schilders en
beeldhouwers naar het hof om van München het "Isar-Athen"
(Athene aan de Isar) te maken.

Ten Oosten van de Hofgarten staat het monumentale
Bayerische Staatskanzlei.
Het gebouw werd in 1992 voltooid na jarenlange
discussies over het ontwerp.
Het centrale deel van het gebouw is een restant van het
vroegere legermuseum.

Nog altijd zichtbare kogelinslagen.

Aan beide kanten van het gebouw werd een moderne vleugel
toegevoegd. Dit is een ideale plek om onze vermoeide voeten
wat rust te gunnen. Het enige wat hier ontbreekt is een lekkere
frisse "helles". Morgen gaan we eens kijken wat er aan de rand 
van de stad nog allemaal te ontdekken valt. Zolang onze gids gidst
volgen wij -:))
Groetjes Liliane