Krista....

 

Geen gezellige foto om deze blogpost mee te openen.
Na een kleine ingreep siert deze stevig ingepakte vinger
 nu voor 2 weken mijn hand. Ondertussen is er al 1 week voorbij
 en het genezingsproces verloopt zoals het hoort.
Ik ben super blij dat ik toch nog steekjes kan maken.
Naai steekjes wel te verstaan, geen quilt steekjes.
Dat is jammer want ik had me voorgenomen om dit jaar eindelijk
die kerst quilt eens af te werken. Deze doelstelling
zal ik moeten bijsturen!!

Gisteren ben ik nog eens op bezoek geweest bij mijn vriendin Krista.
Dat was er door al die corona toestanden dit jaar nog niet van gekomen.
Wanneer ik in mijn blogarchief op zoek ga naar foto's van eerdere
bezoekjes dan valt het me op dat we mekaar steevast in de periode
voor kerstmis opzoeken. 
(dit is een foto uit mijn blogarchief)

Krista en ik , wij kennen elkaar al van in onze studententijd. 
Toen waren we nog jong en fris en leek ik als twee druppels water
op Lady Di.
Ondertussen hebben we héél wat jaren meer op de teller ( en zeg
ik voor de grap altijd dat ik nu op Prins Charles lijk).

Onze liefde voor patchwork en quilten is ongelooflijk identiek.
In ons beider "Quilt"huis kom je verschillende dezelfde
projecten tegen. Hier liggen onze twee kerst quilts naast elkaar.
  Die van mij op de voorgrond, die van haar erachter.
Ik heb het al lang afgeleerd om projecten binnen een redelijke termijn 
af te werken. Daar kunnen bij mij echt jaren overheen gaan.
Ook daarin zijn we aan elkaar gewaagd!

Gisteren liet ze mij een project zien waar ze de laatste tijd hard aan
heeft gewerkt. Het zijn allemaal tafereeltjes in Redwork om er nadien
een kerstquilt van te maken.

"The Wish Quilt"
Lang geleden kon je deze patronen gratis downloaden van
de RedBrolly site. We hebben dat toen beiden gedaan.
Bij mij is dat project in de map blijven zitten maar bij
haar is het ondertussen een bijna afgewerkt project.
En wat voor een! De blokken zijn echt SUPER mooi gemaakt.
Kijk maar even mee!

Nadat we waren bijgepraat en bijgegeten (de lekkerste speltcake ooit!!)
ging ik met een heel fijn gevoel en een hoofd vol inspiratie weer naar huis!
Hopelijk zien we mekaar sneller terug dan enkele weken voor kerstmis
volgend jaar!

Je kan je natuurlijk al voorstellen waar ik thuis onmiddellijk naar
op zoek ging. The Wish Quilt staat op mijn verlanglijstje.
Maar eerst wil ik een ander werkje afmaken. Eentje wat bij haar
al héél lang mooi ingekaderd aan de muur hangt. Gelukkig weet ik
onmiddellijk de map te vinden waar dit project in zit.

Dit is wat ik moet hebben!

"Saltbox Sampler"
Naar een patroon van Lynette Anderson 2004

Eens kijken waar we gebleven waren! 

Nadat ik er mijn initialen op geborduurd had ben ik precies
blijven steken. Kijk in 2012 heb ik het patroontje op de stof
overgenomen. Ja, daar mag een flink uitroepteken achter staan!!
Als ik dan toch niet kan quilten kan ik misschien deze sampler
afwerken vóór het einde van het jaar! Dat moet lukken. Toch?

Deze tip gaf Krista mij gisteren ook nog mee.
Tegenwoordig verkopen ze in de supermarkt doosjes om je
mondmaskers in te bewaren. Handig om zo'n doosje in de auto
te leggen. Maar waar zo'n doosje ook handig voor is is om je
borduurspulletjes in op te bergen. Tip is getest en goed bevonden!!

De laatste foto's zijn voor Marja (Rosabears blog).
Op haar blog had ik gelezen dat ze een mooie rood/wit logcabin quilt
had gezien in een oud nummer van Ariadne. Ik had haar gevraagd om daar
eens een foto van te laten zien op haar blog. Via IG heeft ze deze week deze
foto voor mij gepost. Volgens haar zat er geen beschrijving van de quilt in het
werkblad.

Kijk Marja. Tijdens het zoeken naar het RedBrolly patroon kwam
ik jouw quilt tegen. Bij mij zat er wel een werkbeschrijving bij.
Het patroon stond in het december nummer van 1990.
 

Ik heb er een foto van gemaakt. Hopelijk kan je hier iets mee.
Voor deze keer ben ik weer helemaal bijgepraat.
Nog 9 nachtjes slapen en dan komt de Sint.....
Geniet ervan!!!
Groetjes
Liliane 

Alles komt af. Ooit...

 

De laatste maanden zag ik dat vele collega quiltmakers aan de slag
zijn gegaan met het strikjespatroon geïnspireerd door de quilt
"Dress Code" van Susan Smith.

Dit patroon kwam me bekend voor want ik was er zelf ook ooit mee 
aan de slag gegaan. Alhoewel deze strikjes 20 jaar geleden gemaakt
zijn wist ik ze zéér snel te vinden tussen mijn vergeten projecten.

De inspiratie vond ik lang geleden in dit boekje. Een klein boekje maar
boordevol ideeën voor het maken van kleine quiltjes. Ik heb 5 van die
kleine quiltjes gemaakt met de bedoeling nadien van al die kleintjes
één grote quilt te maken.

Die 5 kleine quilt tops hebben jaren in een doos gezeten. Wanneer
ik ze nu terug bekijk vind ik alleen de strikjes mooi genoeg om
er een klein quiltje van te maken. De andere 4 zullen waarschijnlijk
in de prullenmand belanden (omdat ik de gebruikte stofjes
niet meer mooi vind).

Dat is nu het mooie van patchwork maken. De patronen die we gebruiken
zijn tijdloos. Of een quilt nu gemaakt is in de 19de- 20ste of 21ste eeuw,
de gebruikte patronen blijven door de eeuwen heen hetzelfde.
Terwijl ik dit zit te overpeinzen ben ik eens op zoek gegaan naar
het oudste quiltboek dat ik op de boekenplank heb staan.
"Lapjeswerk"
Een boek dat ik in 1978, tijdens mijn hogere studies, in Hasselt heb gekocht.

Geen idee waarom ik dat boek in 1978 gekocht heb want ik maakte
toen nog helemaal geen patchwork. Het is pas in 1993 dat ik mijn 
eerste stappen in de quiltwereld heb gezet.

De gebruikte patronen blijven terugkomen. Enkel de lay-out kan verschillen. 

Met deze hexagon vorm worden al honderden jaren quilts gemaakt.
Het vroegst gedateerde zeshoekige sjabloon gaat helemaal terug tot
1770 in Engeland. Z'n populariteit steeg snel onder de Britse quilters
en tegen 1830 waren zeshoeken één van de populairste quiltpatronen.

Genoeg over het verleden, nu terug naar het heden.
Ik wil jullie enkele hexagon bloemen laten zien die ik voor The Prince
quilt heb gemaakt. Hier twee zuurpruimen bij elkaar -:)

In de quilt worden ze op een ecru achtergrond geappliqueerd.
Voor de foto heb ik een bijpassende gekleurde achtergrond
uitgezocht.

Het middelste zeshoekje is altijd van de "akelige" (volgens Rosalie)
stof gemaakt. Ik vind het effect wel grappig om te zien.

Geen maand die meer jeugdherinneringen met zich meebrengt
dan de maand november. Het moment van het jaar waarop 
de bakkerij van mijn ouders zich vulde met de zoete geur van
vers gebakken speculaas blijft voor eeuwig bij. Als je de 
originele speculaasplanken van toen nog in je bezit hebt
dan kan je toch niet anders dan deze traditie verder zetten!!
Hopelijk is jullie maand november even zoet als die van mij!
Groetjes,
Liliane

Postage Stamp Quilt...

 

Soms kom je bij het opruimen iets tegen waarvan je denkt:
"Hier moet ik eerst iets mee doen voordat ik het weggooi"
Zo kreeg ik de inspiratie voor dit blogje bij het zien van deze
postzegel.

Wanneer ik in mijn quiltboeken kijk dan sta ik altijd wat langer stil
bij quilts die gemaakt zijn van heel veel kleine dezelfde stukjes.

Wanneer zo'n stukje de grootte van een postzegel heeft dan is de naam 
voor deze quilt wel duidelijk. 
Deze quilts noemt men Postage Stamp quilt of postzegel quilt.

Tegenwoordig hebben we postzegels in alle soorten en maten.

Vroeger waren de postzegels 1 inch groot. 
Om een Postage Stamp quilt te maken ging men dus
uit van een 1" square.

Er is een Postage Stamp quilt bekend uit Iowa die uit
69.649 stukjes bestaat. Nadien werd dit aantal voorbijgestoken
door een quilt uit Nebraska die uit 87.789 stukjes bestaat.
Veel van die 1.000-piece quilts werden gemaakt door
vrouwen gedurende maandenlange bootreizen op weg
naar een beter leven.

Ik zal al héél tevreden zijn met 20 van deze blokken . 
Dit is het vijfde blok dat klaar is. Twee volgende blokken
liggen klaar om aan elkaar genaaid te worden.
Daarna ga ik weer stofcombinaties zoeken voor de 
volgende blokken.

Deze "prinselijke" schaal staat ook wel altijd ergens in de buurt.
Door de stofjes die ik gebruik wordt dit een heel persoonlijke
interpretatie van het origineel. Een Prince met een -:) !

Via een aanbeveling op Instagram heb ik dit boek gelezen.
Het is een boek waar ik erg door geraakt was en ik heb er
ook veel over nagedacht.

Ondertussen heb ik ook het vervolgboek gelezen.
Bij het lezen van die boeken gingen mijn gedachten terug
naar het "Walk with me" project dat ik voor mezelf
had bedacht in 2018.

De uitdaging was om in 1 jaar tijd 500 km te wandelen.
Vermits ik daar nooit een eindverslag over geschreven heb kunnen
jullie al raden wat er gebeurd is. Ik heb die 500 km niet gehaald.
Als ik het me goed herinner ben ik op 300 km blijven steken.
Door deze boeken te lezen heb ik opnieuw de wandelschoenen
aangetrokken. Het is een stimulans geweest om een nieuwe
start te nemen met mijn misgelopen project.

Verschillende tochten werden al gemaakt en de teller staat
ondertussen al boven de 100 km. 

Ik geniet met volle teugen van de natuur en van mijn
tochtgenoten. En dat het goed is voor lijf en leden dat is 
zeker mooi meegenomen.

Deze zou ik ook wel eens in het echt willen zien.

Sommige dieren willen echt graag voor de lens poseren.

Wat smaakt er beter na zo'n wandeling dan een heerlijk stukje verse 
theekoek bij Oma Leen. Dit was vorige week. Ondertussen zitten
we weer vast in een lockdown. Wandelen  mogen we gelukkig
nog wel. In onze eigen bubbel en zonder terrasjes onderweg.
De maand december zal een stuk minder feestelijk zijn dan anders.
Maar als we gezond kunnen blijven dan is al de rest bijzaak.
Groetjes en tot een volgende keer!
Liliane