Moet er nog stof zijn...

 

Onze keuken verbouwen was een plan dat al héél lang op ons 
verlanglijstje stond. Omdat het toch om een serieuze verbouwing
zou gaan bleven we dat plan steeds maar voor ons uitschuiven.
Ondertussen was mijn quiltmaatje Krista klaar met de verbouwing
van haar keuken. Nadat ik bij haar thuis het resultaat kon gaan
bekijken is alles in een stroomversnelling terechtgekomen. 

De verbouwing bij haar vond ik zéér geslaagd en daarom
zijn we met dezelfde architecte in zee gegaan.
Tussen het eerste contact en de uiteindelijke aanvang van de werken
 liggen ongeveer 2 jaar. Corona heeft zeker voor veel vertraging gezorgd.
Maar het gaf ons ook de kans om alles rustig te bekijken en geen overhaastte 
beslissingen te nemen. Met de oude keukenapparaten hebben we een "noodkeuken" ingericht in de garage en dat werkt prima.
Over 2 maanden zeggen we waarschijnlijk
 "Dit hadden we veel eerder moeten doen"

Omdat de gewone gang van zaken toch een beetje op zijn kop staat trek
ik me nog het liefst terug met dat andere stof. Ik wil aan iets eenvoudig
werken wat ik snel weg kan leggen of terug op kan pakken hoe het
nu uitkomt. Een foto van een hexagonquilt op Pinterest zorgt voor de inspiratie.

Het kleurenpalet van dit project is blauw/bruin/ecru/beige

Het stapeltje hexagon bloemen tot nu toe.

Ik was precies weer even vergeten hoe bewerkelijk zo'n hexagon project toch is.
Eerst een stapeltje hexagon patronen uitprinten. Deze moeten worden uitgeknipt.
Daarna het hexagon malletje op stof overtekenen en uitsnijden. De stofjes
worden om een papieren malletje geregen. Daarna kunnen de bloemen genaaid
worden. Ondertussen worden er ook al ecru kleurige hexjes gemaakt om straks
al die bloemen te verbinden. Amai mijn vingers!!!

Als ik dit jaar vooral projecten wil afwerken dan zal ik toch ook
quiltsteekjes moeten maken.

Deze 2 persoons quilt zit momenteel in de quiltring. Het verschil met
zo'n poppenquiltje is dan gigantisch. Quilten is voor mij echt doorbijten.
Zeker als het zo'n joekels van quilts zijn. Ik hou vol omdat ik het effect
van die kleine steekjes zo mooi vind.

Hier heb ik alvast het jaartal al toegevoegd. Geen excuus om deze quilt te
laten liggen tot volgend jaar. Deze quilt zit afwisselend met de vorige in de 
quiltring. Hier wordt een rasterpatroon gequilt maar de voortdurende onder-
breking van de lijnen door de figuurtjes en het borduurwerk is echt vervelend.
Ook hier is het dus doorbijten -:)

"Sarah's quilt"
Deze quilt heb ik in 2012 voor mijn schoondochter Sarah gemaakt.
Een tijdje geleden liet ze me deze quilt opnieuw zien en vroeg of ze
deze nog in de wasmachine mocht steken. Er waren nl nogal wat
slijtageplekken te zien.

Omdat ik de originele stofjes nog heb kon ik ook zien hoe erg
de stoffen verschoten waren. De stofjes van Lecien zijn precies toch
veel fragieler dan ik had verwacht.

Kijk eens naar dit originele stofje.

Omdat er zoveel herinneringen aan deze quilt kleven is ze niet
herstellen geen optie. Ik haal de meest beschadigde stofjes uit de quilt
en probeer ze te vervangen. Hier heb ik het eerste stuk eruit gehaald. 
Eens kijken of het lukt om dit te vervangen. De kleine beschadigde
patroondeeltjes ga ik niet vervangen. Ik denk dat ik dan beter een 
nieuwe quilt kan maken. Maar dat was nu net niet wat we willen.

Ondertussen heb ik ook nog zitten denken over Rosalie haar Horse quilt.
Deze afbeelding van een paard heb ik met vliesofix op de stof aangebracht.
De vraag is of ik de festonsteek met de hand of met de machine ga aanbrengen.
Met de machine heb ik hier geen ervaring mee maar ik ga het toch eens uitproberen.
Indien het lukt wil ik meer blokken maken telkens met een verschillende
kleur voor de achtergrond en voor het paard.

Met Pasen hebben we de 1ste verjaardag van Christiaan gevierd.
Wat een vreemde tijd was dat toch toen hij geboren werd tijdens
die eerste lockdown periode. Geen kraambezoekjes maar enkel
een raambezoekje. Eens in je armen nemen durfde je toen al
helemaal niet. Toen hij vijf maanden was kwam hij voor het eerst
op maandag naar hier. Vanaf dan kon ik foto's beginnen maken
voor zijn verjaardagscadeau. 

Een mooie herinnering met alle foto's die ik gedurende dat eerste jaar
gemaakt heb aangevuld met tekstjes en gedichtjes. Van de oudste kleinkindjes
weet ik dat ze regelmatig in hun album kijken. Zo leuk om zichzelf als baby
terug te zien.

Heerlijk om te zien hoe de ontdekkingstocht van de wereld rondom
hem in sneltempo verder gaat. Iedere week kan/wil hij weer iets meer.
Ik noem hem altijd mijn liefste knuffelbeer want zijn knuffels deelt hij graag!

De week afsluiten doen we met een wandeling op zondag.
Wanneer onze wandeling erop zit rijden we naar mijn schoonmoeder
voor het wekelijkse stukje theekoek. Half mei wordt ze 93 jaar.
Haar grootste wens is om haar verjaardag met gans de familie te kunnen
vieren. Door de recentste versoepelingen van de corona maatregelingen
zal er iets meer mogelijk zijn. Maar een groot familiefeest zit er toch
nog niet in. We verlangen allemaal naar normale tijden!!
Groetjes,
Liliane