Stars for Stella...

 

Om helemaal terug te gaan naar het prille begin van de 
"Stars for Stella" quilt (toen wist ik nog niet dat dit de naam
voor deze quilt zou worden) ga ik in mijn fotoarchief op
zoek naar deze foto. Het is kerst 2019. Dit blok had ik gemaakt
zonder er een bestemming voor te hebben.

Zo blijft het blok een jaar liggen totdat ik in december 2020
 deze uitgave van Quiltmania doorblader.

Mijn blok lijkt exact op de ster in het midden van dit quiltje.
De afmetingen van dit quiltje zijn 90cm x 120 cm.
Omdat ik graag een 1-persoonsquilt wil maken zal ik
het patroon wat moeten aanpassen.

Ik begin alvast met het maken van een groot aantal sterblokken.

Hoe ik de quilt ga aanpassen dat zal zich gaandeweg wel uitwijzen.

Ik heb ook een goed idee hoe het kleurenpalet van deze quilt
eruit moet komen te zien.

Het project gaat ook verschillende keren mee naar zee op quiltvakantie.

Ook corona is deze quilt niet bespaard gebleven!

Wanneer je door quarantaine verplicht bent om op het appartement
te blijven dan groeit zo'n stapeltje blokjes wel héél snel.

De eerste randen zijn rondom het grote middenblok gezet.
Ik ben dik tevreden over het resultaat. Dit project mag verder groeien!

Het middendeel van de quilt is klaar. Nu zijn de randen aan de beurt.
Eerst komt er een klein biesje rondom de quilt waarna er weer een 
gepatchte rand komt.

Tig stofjes heb ik langs de quilt gehouden om te zien of het stofje
voldeed als tussenbies. Niets bleek een goeie match te zijn.
Totdat ik dit oude stofje tegenkwam. Ik had het zo gesneden dat
het groene randje weg zou vallen in de naad. De kleur en het gouden
sterretje bleken een perfecte match met de quilt. Wat was ik blij met
deze vondst!! 

Omdat ik het patroon had aangepast was het nog maar de vraag
of de gepatchte buitenrand nog zou passen.
Met een bang hartje zette ik een eerste rand aan de quilt.
Alles viel als een puzzel in elkaar. Hallelujah....dat was een pak van 
mijn hart!!

Wanneer de quilt bijna klaar is ga ik toch al even naar buiten om er
wat foto's van te nemen.

Eindelijk klaar!!
Hier heb ik de quilt tegen de keukenkast gehangen om er een
deftige foto van te nemen. Het blijft moeilijk om die kleuren
juist te kunnen weergeven. Zo'n werk moet je eigenlijk in
het echt kunnen bekijken. Dan zie je pas hoe mooi en warm die
kleuren zijn.

Tijdens het werken aan deze quilt mochten we een vijfde
kleinkind verwelkomen in onze familie nl. een meisje genaamd Stella.
Je begrijpt wel dat ik niet lang heb moeten nadenken om een 
bestemming te vinden voor deze quilt nl.
"Stars for Stella"

Tussen de regenbuien door proberen we ook nog wat mooie wandelingen
te maken. Zo trokken we naar Zammelen een deelgemeente van 
Kortessem.
Hier starten 3 wandelingen die je over historische paden en kerkwegels
leiden door een glooiend landschap.

Toen wij er waren konden we de eerste tekenen van het naderende
bloesemseizoen waarnemen. Deze foto vandaag nemen zou je een
gans ander beeld geven. Met alle bomen in volle bloesem zou je de
plek misschien zelfs niet meer herkennen.

Het voordeel van hier te wandelen net voor het bloesemseizoen
losbarst is de zalige rust die er toen nog heerste. Kilometers wandelpaden
helemaal voor ons alleen. Hoe fijn was dat.

Tussen Jesseren en Piringen loop je een aantal kilometers over het 
fruitspoor, de vroegere spoorlijn waarover men fruit en landbouwgewassen
vervoerde.

Het voormalige stationnetje ligt er nu verlaten bij.

De lege kratten liggen hier te wachten om weer gevuld te worden
bij de volgende oogst.

Kerkjes zoals dit zie je hier veel in die pittoreske dorpjes.
Misschien toch snel nog eens die kant opgaan. 

Morgen is het vrijdag en dat wil zeggen dat er weer
een Dear Jane update zit aan te komen.
Dit is mijn update voor deze week. Rij F en rij G staan aan elkaar.
Voorlopig gaat het goed maar er komen hier enkele drukke weken aan.

Stella krijgt er binnenkort een broertje of een zusje bij.
Maar eerst nog de verhuis naar hun nieuwe huisje mee
helpen aan(in)pakken. En daarna komt ons jaarlijkse
familieweekend er al aan. Ben benieuwd hoe één en ander
hier zal uitdraaien. Maar dat horen jullie weer in een volgende blogje!
Groetjes,
Liliane

Dear Jane tot de finish....

 

Vorige week had ik een lunchafspraak met mijn quiltmaatje Krista.
Het was véél te lang geleden dat we mekaar nog eens gezien hadden.
Toen ik vroeg hoe het met haar quiltactiviteiten gesteld was bleek
dat er op dat vlak zo goed als niets meer gepresteerd werd.
Thuisgekomen heb ik daar nog over zitten nadenken. In het verleden
waren er enkele quiltprojecten die we beiden aan het maken waren.
Ieder zijn eigen versie maar toch steeds zéér gelijkend omdat onze
smaak nu eenmaal héél erg goed overeenkomt.
Om haar terug op het quiltpad te brengen heb ik haar een voorstel
gedaan.
We gaan samen ons Dear Jane quiltproject terug oppakken.
"Dear Jane tot de finish" hebben we het project gedoopt.
We gaan er wekelijks aan werken en op vrijdag sturen we een
update naar mekaar via een WhatsApp bericht.

Gelukkig kan ik haar overtuigen om mee te doen.
Terwijl zij een 25-tal blokjes van het middendeel af heeft moet ik
er nog 22 maken. Deze nota's hangen al 17 jaar aan de kast op
mijn quiltkamer. Telkens een blokje af was werd het afgekruist op
het quiltdiagram.

Het eerste blokje werd gemaakt in 2007. Ik heb me voorgenomen
om deze quilt binnen de 20 jaar (!!!) af te hebben. Daar durf ik wel
niets op verwedden.

Wat ik erg vreemd vond is dat ik tijdens al die jaren slechts
1x over deze quilt heb geblogd. Wil je dit blogje herlezen
kijk dan in mijn blogarchief bij Dear Jane.

Wanneer ik mijn map opensla zie ik een hoekblok in wording.

Ik hoef de naald maar te nemen en ik kan de applicatiesteek
gewoon verder afmaken.

In de tijd dat ik met dit project gestart ben was ik nog wat
groen achter mijn "quilt"oren. Daarom dat ik alle informatie, die
me kon helpen bij het maken van deze blokjes, verzamelde
en in mijn map stak.

Soms waren het gemakkelijke blokjes met grote onderdelen die
ik op Freezer Paper overnam om zo op de stof te strijken.

Soms plakte ik het patroontje op dun karton en knipte
zo de onderdelen uit om ze op de stof over te tekenen.

Nu gebruik ik het opstrijkbaar vlies H250.
Zo zie je maar dat een werkwijze door de jaren heen nogal
kan veranderen.

Ondertussen zag ik via sociale media de meest uiteenlopende
versies van deze quilt voorbijkomen. Ook op de speciale
Dear Jane tentoonstelling in Nantes in 2013 deden we veel
inspiratie op. Vanaf het begin heb ik de originele quilt gevolgd.
Later vond ik de versies in pasteltinten erg mooi.
Even heb ik getwijfeld om ook voor een lichtere versie te gaan.
Maar dan zou ik veel te veel blokjes opnieuw moeten maken.
Ik blijf dus trouw aan de originele kleurindeling.

Hier en daar is er een blokje dat ik nu niet mooi meer vind.
Zo'n blokje ga ik wel opnieuw maken en vervangen.

Nu er toch al zoveel blokjes klaar waren was ik wel benieuwd 
hoe het eruit zou zien met de sashings ertussen.
Op de Instagrampagina van Kathleen Tracy zag ik dat zij 
blauwe cornerstones had gebruikt tussen de sashings.
Omdat ik dit erg mooi vond ging ik op zoek naar iets gelijkaardigs.
Ik vond nog een grote lap van deze blauwe stof in de kast.
Door de stof op de juiste manier te snijden was dit voor mij 
precies wat ik zocht.

Hoe meer blokjes er aan elkaar genaaid werden hoe
enthousiaster ik was.

Niet gemakkelijk om een rij van 13 blokjes in zijn geheel
te fotograferen.

Rij G is helemaal klaar en hier zie je ze op haar zijkant hangen.

Tot mijn grote verbazing had ik ook al een aantal punten klaar.

Krista laat je niet ontmoedigen door mijn voorsprong.
We gaan samen die finish halen!!!

Afgelopen zaterdag stond onze jaarlijkse familiedag op de agenda.
Deze bracht ons dit jaar naar Den Bosch.
Starten deden we met een lekker ontbijt in deze mooie zaak.

Met een beetje verbeelding waande je je in hartje Londen.
Zo'n leuke Engelse sfeer hing er in deze zaak. 

De kleinkinderen waren deze keer niet van de partij behalve eentje.
Begin mei krijgt Stella er een broertje of zusje bij.
Voor ons zal het ons zesde kleinkind zijn. Iets waar we met
z'n allen weer erg naar uitkijken!

Na het ontbijt gingen we naar het Noordbrabants Museum
waar een gids ons al stond op te wachten.

Altijd leuk om een foto te nemen in een spiegelend voorwerp.

Na het museumbezoek en een lunch stond er nog een
stadswandeling op het programma.

De blikvanger in de stad is zeker de Sint Janskathedraal.

Een boottochtje kon pas geboekt worden vanaf april.
Dan zo maar genieten van de mooie plekjes!

Moe maar voldaan keerden we 's avonds terug naar huis.
Organisatie, eetadresjes, het weer en het fijne gezelschap
waren allemaal dik in orde. 
Dit zijn dagen met een gouden randje waar we zéér 
dankbaar voor zijn.
Fijne avond en tot blogs!
Groetjes,
Liliane