Argentinië (3).....

 

Vandaag hebben we een lange reisdag voor de boeg.
We rijden met de bus van Puerto Madryn naar Esquel.
De afstand bedraagt ongeveer 670 km.
We rijden kilometers door een desolaat landschap. 
Genesteld in deze uitgestrektheid van de Patagonische
steppe verschijnt plots
"El toro Mañero" 

In het verleden werd deze zaak uitgebaat als weg-
restaurant maar die activiteiten lijken tot het verleden
te behoren.

Nu is het nog een bijzonder kleurrijke plek die volgestouwd
is met lokale cultuur.

Je zou hier zo een film kunnen beginnen draaien.

Ik kan zo genieten van deze schijnbaar achteloos
neergezette voorwerpen die toch een prachtig
stilleven vormen.

De planten, de omgeving en die verweerde kleuren,
het past allemaal zo mooi bij elkaar!

"Kom zus, poseer nog eens even voor een foto in
dit mooie filmdecor"

Wanneer het steppelandschap verandert in een landschap
van machtige rotsformaties dan kijk ik mijn ogen uit.

Hiervoor wil ik reizen. Om van dit soort magische
landschappen te genieten.

Gelukkig krijgen we de kans om even de benen te strekken.
De bus zet ons af en rijdt een stukje verder.

Even genieten van het mooie uitzicht en daarna
terug naar de bus voor het vervolg van deze lange trip.

Een uitgedroogd gordeldier op een paal langs de weg.

Gelukkig schijnt de zon en kunnen we gebruik maken
van deze openbare picknickplaats.
Straks komen we aan in Esquel. Omdat het zo'n lange
reisdag is geweest laten we pizza's leveren in het hotel.
Deze smaakten voortreffelijk en daarna was het oogjes
dicht en snaveltjes toe.....
Tot morgen!

Op weg naar onze bestemming van vandaag krijgen we voor de
eerste maal zicht op de bergen van de Andes.
Wauw, wat een mooi landschap ontvouwd zich voor onze ogen.

Vandaag brengen we een bezoek aan dit park.
Het werd opgericht in 1937 en is genoemd naar
de alerceboom, familie van de cipres.

Omdat onze Nederlandse reisleider niet mag gidsen
in de Nationale parken van Argentinië maken we
gedurende deze reis kennis met héél veel verschillende
gidsen. In dit park zal Maria ons, met héél veel
liefde en respect voor haar park, rondleiden.

Hier toont ze een kistje met de verschillende houtsoorten
die in het park voorkomen.

Aan de hand van dit kleine voorwerp wil ze ons tonen
hoe deze boom er aan de binnenkant uitziet.

Het is een héél puur park. Er heeft hier nog geen menselijke
activiteit plaatsgevonden.
In het park staan de oudste en imposantste bomen van de wereld.
Ze worden "Los Abuelos" of de opa's genoemd.
De bomen hebben stammen van ruim 2 m omtrek.
Eens even kijken hoeveel personen nodig zijn om deze boom
te omarmen!

Naar deze natuurpracht kan je blijven kijken. Maar we moeten
verder en met dit mooie plaatje sluiten we ons bezoek aan dit park af.

Onze volgende stop op onze reis is Bariloche.
Het is na Buenos Aires de meest bezochte stad van het land.
Vooral in de winter is dit een drukbezocht skioord.

Het doet erg Zwitsers aan met z'n houten chalets, de vele
chocoladewinkels en de fonduerestaurantjes.

We kunnen hier een vrije dag spenderen.
Vier groepsleden kiezen voor een sportieve 
mountainbiketocht. Nog anderen gaan hiken.
Met vier personen willen we gaan lunchen
in het prachtige Llao Llao hotel.
Je kan al raden wie daar bij was -:)

Het is een prachtig hotel dat menig staatshoofd
en regeringsleider over de vloer heeft gehad.

Vergeet niet je plekje te reserveren want anders kom
je niet voorbij de slagbomen. 

We krijgen een mooi plekje toegewezen met een 
prachtig zicht op de omgeving. Daarna is het genieten 
van de bubbels en het buffet.

We sluiten deze gezellige middag af met enkele
heerlijke dessertjes!
Wat een verwennerij!

Om niet helemaal uit de toon te vallen vandaag maken 
ook wij nog een kleine wandeling in de buurt van het hotel.
Morgen nemen we het vliegtuig naar Calafate.

Vanuit Calafate reizen we met de bus verder naar El Chaltén.
Het is een klein dorpje dat aan de voet van de bergen
Fitz Roy (de hoogste berg van Argentinië) en Torre ligt.

Dit gebied wordt ook wel het "land van de woeste
stormen" genoemd. De Indianen noemden de berg
"God van de rook" omdat deze berg zo vaak omringd
was door wolken.

Doordat deze berg constant een sluier van sneeuw of
wolken om zich heen had, dacht men zelfs tot in de 
20ste eeuw dat het een vulkaan was.

Maar zie, de zon blijft ons maar vergezellen tijdens
deze reis. Wij genieten dan ook van een fantastisch
uitzicht op deze berg wat echt een unieke
belevenis is!

De laatste drie foto's heb ik geleend van iemand
van de groep. Zij heeft een andere route genomen
en kwam zo nog véél dichter bij de top dan wij.

Zij heeft deze geweldige foto's nog kunnen vastleggen!

De volgende stap op onze reis is de machtige Perito Moreno gletsjer!
Wordt vervolgd......