Dit kruis staat op de hoek van de Weyerstraat en de Lobroekstraat. De overlevering wil dat er bij een ruzie een dode is gevallen. Het kruis was 1.80 m hoog, stond op een verhoog en werd omzoomd met de nu nog bestaande bomen. Deze elementen kunnen erop wijzen dat het hier om een zoenkruis gaat. Het plaatsen van een zoenkruis was een uitvoering van een straf uitgesproken door een stedelijk of landelijk gerecht waarbij de dader of zijn naaste familie een kruis moest oprichten op de plaats waar de misdaad gepleegd was. Heeroom heeft er een gedicht over geschreven.
Het veldkruis.
Verweerd en eenzaam staat een kruis langs 't veld, eens opgericht uit godsvrucht onbedorven, waar lang geleden - zo wordt steeds verteld - een dierbaar mens rampzalig is gestorven.
Een tiener uit jaloersheid neergeveld? Of was 't een schooier die hier, moe gezworven, in koorts ging ijlen tot hij, slecht gesteld, zijn levenslast aflegde met zijn korven?
Wellicht heeft hij hier in zijn laatste stond, nog lief een naam gestameld uit zijn mond.... Maar sprak hier ooit een vriend een stille bede?
O oud en vroom aandenken langs de baan, ben ik alleen die peinzend hier blijf staan en na een kruis zacht prevel: "Rust in vrede." ?
Mathieu Gijbels
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten