Een nieuwe uitdaging...

De laatste uren van 2017 tikken langzaam weg. Tijd om even terug te blikken
op het voorbije jaar. Met de geboorte van Juliette en Klaas is 2017 op
familiaal vlak een TOP jaar geweest.
 In oktober hebben we een groot verjaardagsfeest gegeven om de 60ste verjaardag
van mijn man (en al een beetje die van mij) te vieren.
Een prachtige rondreis door Namibië was ons beider verjaardagscadeau.

Ook in 2017 heb ik weer vele uren met en tussen de lapjes doorgebracht.
Ontelbare keren zijn ze weer door mijn handen gegaan. Terwijl ik de
afgelopen dagen zo zat te rommelen ontstond er zomaar weer een plannetje...

Doordat ik al 25 jaar stofjes verzamel zitten er héél wat stofjes in mijn
collectie die door hun kleur of print absoluut géén favorieten meer zijn.
Zo bv. het tweede lapje van links. Keer op keer verdween dit weer in de
kast wegens te lelijk. En zo zijn er hier nog wel meer lapjes die de doos
of kast niet meer mogen verlaten wegens niet geschikt. Nu lag er tijdens
dat rommelen de voorbije week een combinatie op tafel waarvan ik dacht
hmm, dit is precies toch niet mis. Een nieuw plannetje was geboren...

From zeroes to heroes!
Laat ik nu eens van die verstoten lapjes terug helden maken.
Als patroon heb ik voor een huisje gekozen. Het zal een echte
scrapquilt worden. Heel veel verschillende stofjes zodat die
zeroes toch de kans niet krijgen om het geheel te verpesten -:))

Ik hoor sommigen onder jullie al denken:"Is dit nu een lelijk lapje?"
Voor mij was de kleur van dit lapje een moeilijk gegeven. Nu ik het in
deze combinatie zie ben ik er wel blij mee.

Nooit gedacht dat het zo leuk werken zou zijn met die
verstotelingen!!

Al jaren droom ik ervan om deze quilt als kerstquilt te kunnen
gebruiken. Ook dit jaar is het weer niet gelukt. Er zijn nog héél
veel quiltsteekjes nodig voordat deze quilt helemaal klaar is.
Misschien in 2018!!

Dan is er nog mijn driehoekjesquilt.
De top is al een tijdje klaar en was een feestje om
aan te werken.

Dit is een quiltproject waarvoor ik samen heb gewerkt
met een "partner in crime"!
Tot nog toe hebben zowel zij als ik telkens een glimp van
ons werk laten zien op onze blogs. Ik ben benieuwd of dit mooie
verhaal in 2018 onze blogs zal halen. 

Na het 365-dagen fotoproject (2012-2013) en het knooppunten
fietsen (2014) heb ik weer behoefte aan een nieuwe uitdaging.
Het enorme gevoel van "yes, ik heb het gehaald", dat wil ik nog
eens graag beleven. Voor mijn nieuwe uitdaging heb ik de mosterd
bij haar gehaald. Zij heeft het voorbije jaar zo maar eventjes 1000 km
bij elkaar gewandeld. Wow, daar was ik toch wel van onder de indruk!!
Ik heb haar al laten weten dat zij mij de inspiratie heeft gegeven
voor mijn nieuwe uitdaging!

Om allerlei redenen is het aantal kilometers die ik in 2017
heb gewandeld bijna te verwaarlozen. Daar moet verandering
in komen!! Ik wil in 2018 500 km wandelen. De stappenteller
staat nu op nul. Vanaf 1/1/2018 zal hij beginnen te registreren.

"Walk with me"
Omdat ik weinig zin heb om die 500 km alleen op pad te gaan heb ik
een plannetje bedacht. Ik ga tochtgenoten vragen om samen met mij
op weg te gaan. Van iedere tochtgenoot ga ik een foto nemen en die krijgt
een plaatsje op dit bord. Ik ben benieuwd wat voor een kleurrijke collage
dit gaat opleveren.

Deze twee speelvogels zullen alvast van de partij zijn.
Altijd een plezier om met hen op pad te gaan!!

Voor de rest blijf ik op vinkenslag liggen om het
opgroeien van onze kleinkinderen vast te leggen.
Foto's zijn zo'n dierbare herinneringen!!

Met dit boeketje bloemen wil ik alle bezoekers van mijn blog bedanken
om ook in 2017 op bezoek te komen. Een extra dikke dankjewel voor
iedereen die hier het voorbije jaar een reactie heeft geplaatst.
Facebook, Instagram is leuk maar ook wel vluchtiger. Om een
blog te lezen en zeker om een reactie te plaatsen moet je de tijd nemen.
Ik heb van iedere reactie genoten. Wat waren ze lief, meelevend, grappig
en deugddoend! Weet dat ik iedere reactie waardeer en koester!!
Ik wens alle bezoekers van mijn blog een plezierig jaareinde
en een prachtig 2018 toe!
Bij leven en welzijn tot in het nieuwe jaar!!
Groetjes Liliane

Crib quilt...

Zoals ik in mijn vorige post al aangaf zijn mijn quiltboeken een
grote bron van inspiratie voor mij. Vooral foto's van quiltkasten vol
 antieke quilts kunnen mij bekoren. Ik laat me graag inspireren
door de stof- en kleurcombinaties die ik op foto's als deze kan
ontdekken. Hier was het de quilt helemaal vanboven die mij
inspiratie gaf voor een nieuw quiltje. Een eenvoudig patroon in
verschillende tinten grijs/zwart/ecru gecombineerd met een
roze sashing. In mijn lapjeskast zaten de perfecte stofjes.

Dit is het Churn Dash quiltpatroon. Ook bekend onder de naam
Monkey Wrench en Hole in the barn. In het Nederlands kennen
we dit blok als Engelse sleutel. Het blokje is 10 cm op 10 cm en
er worden 12 van deze blokjes gemaakt. Daarna moet ik beslissen
welke van de twee roze stofjes ik wil gebruiken voor de sashings.

Ik kies voor de donkerste kleur roze. De lichtste tint
roze gebruik ik als bies om de 12 blokjes te omkaderen.
Als de top klaar is zoek ik een geschikt quiltpatroon.
Soms is het handig om met enkele draadjes garen het
beste quiltpatroon te zoeken. Je schikt en herschikt de
draadjes totdat je tevreden bent met het resultaat.

Even kijken of er een geschikte kleur quiltgaren in het
kastje zit. Ik hoop het wel want dan zou ik onmiddellijk
kunnen starten met het doorquilten. Als je eenmaal in zo'n
flow zit wil je ook door kunnen gaan tot het eindresultaat.

Het klosje "mauve" blijkt de beste keuze te zijn.
Het quilten kan beginnen.

Na enkele avonden goed te hebben doorgewerkt is het
quiltje klaar. Tijd voor een fotoshoot!

Ik denk dat een quilt voor een eenpersoons bed het heel erg
goed zou doen met dit patroon en deze kleurcombinatie.

Terwijl de dieren buiten de vrieskou moeten trotseren zal
Meneer Konijn hier heerlijk liggen slapen onder dit warme
quiltje. Daar zal het poppenmoedertje wel voor zorgen!

Hoe gaat het hier trouwens met al die kleinkindjes?
Aan warmte en knuffels zeker geen gebrek voor dat kleine grut!!
Klaasje is ondertussen al een flink baasje van 2 maanden oud.
Nog één maand en dan gaat zijn mama terug werken.
Helaas voor Klaas maar dan is Omi op maandag de baas -:))

Juliette is ondertussen vijf maanden oud.
Dit pluizenbolletje is eind november zo ziek geweest
dat een opname in het ziekenhuis noodzakelijk was.
Een week opname was nodig om die vervelende virussen
te verslaan.

Rosalie had haar zusje al die tijd moeten missen omdat ze niet
toegelaten werd op de kinderafdeling van het ziekenhuis.
De thuiskomst van Juliette was dan ook één groot feest met
een dikke groepsknuffel om het te vieren.

Rosalie gaat ondertussen al vier maanden naar school. 
's Morgens vroeg schiet ze in haar laarsjes en dan kan de
pret beginnen. "Kom Rosalie, kleedjes aandoen want we
moeten zo vertrekken". "Nog even deze tekening voor Omi
haar blogbezoekers afmaken en dan kom ik eraan" 
"Merry Christmas"
Groetjes Liliane

Mijn Sunbonnet Sue...

25 Jaar geleden is er in dit huis een virus binnengeslopen waardoor het
huis beetje bij beetje een Quilthuis geworden is. Een van de symptomen
is dat er een groot aantal quiltboeken in het huis te vinden zijn.
Deze boeken zijn voor mij een onuitputtelijke bron van inspiratie.
Bovenstaande quilt is zo'n quilt waar ik naar kon blijven kijken.
Het is een quilt met Sunbonnet Sue figuurtjes maar ze zijn zo
a-typisch dat ik ze daarom zo fascinerend vond.

Dit is een quiltje wat ik al eens eerder gemaakt heb. Hier heb ik
wel het typische Sunbonnet Sue figuurtje gebruikt.

Hoe meer ik de foto van deze quilt bestudeerde hoe meer zin ik
kreeg om deze quilt zelf te maken. Het enige wat ik concreet wist
was de afmeting van de quilt (1.97m/1.97m).
De enige manier om hiermee aan de slag te gaan was een kopie
op ware grote laten maken van de foto in het boek. Omdat de foto
hiervoor 400% vergroot moest worden zag ik vooral grote pixels
en gingen de details verloren. Vooral bij de stitcheries gaf dit problemen.

Maar de kopie gaf me toch voldoende houvast zodat ik het
aandurfde om deze Sunbonnet Sue quilt te reproduceren.

Ik begon met het snijden van 40 ecru kleurige blokken
achtergrondstof. Daarna knipte ik het blok dat ik wilde maken
 uit het papieren patroon. Met behulp van een lichtbak tekende ik de
stitchery onderdelen op de achtergrondstof. Voor de andere
patroondelen gebruikte ik Freezer Paper.

Met mijn macro lens had ik ieder figuurtje apart gefotografeerd
vanaf de foto die in het boek stond. Zo kon ik de foto van het figuurtje
waar ik aan werkte op mijn computer bekijken en de details goed
bestuderen en zelf uitwerken.

Telkens er een blok klaar was kreeg die een plekje naast
de andere op de design wall.

Het was héél leuk om de stitcheries te maken.
Ze brachten de quilt echt tot leven.

Dit is het centrum van de quilt. In dit medaillon wil
ik de begin- en einddatum nog borduren.

Voor de randstof heb ik een mooie antiek uitziende stof
van Windham (Jeanne Horton) gekozen. De eerste 16 blokken
zijn klaar. De tweede ronde kan beginnen!!
Groetjes Liliane