Souvenirs van augustus...

De maand augustus starten we met een bezoek aan het
Openluchtmuseum van Bokrijk. Bokrijk opende zijn deuren
voor het eerst in 1958. (We zijn dus van hetzelfde bouwjaar)
Het moet geleden zijn van mijn lagere schooltijd dat ik nog
hier ben geweest. Het oubollige beeld dat ik nog over Bokrijk
had kan ik wel definitief opbergen. 

Door de naoorlogse Industriële revolutie en de toenemende welvaart
in de "fifties" dreigde het woonlandschap in Vlaanderen op korte tijd
verloren te gaan.

Onder dynamisch impuls van gouverneur Louis Roppe besloot
de Provincie Limburg om in Bokrijk een Openluchtmuseum
op te richten.

Het stereotiepe beeld van Bokrijk klopt al lang niet meer.
Bokrijk is volop in beweging. Je kan er talloze workshops,
masterclasses en werkbezoeken volgen.

Dit jaar ligt de focus van het Openluchtmuseum op textiel.
Daar werd ontwerper Tim Van Steenbergen voor aangesproken.
https://www.bokrijk.be/nl/bkrk/textiel/tim-van-steenbergen.
Door op deze link te klikken kan je een filmpje bekijken waarin
Tim Van Steenbergen dit project toelicht.

Hij vertaalde voor de expo zijn visie op de historische textielcollectie
van Bokrijk en stak het personeel in het nieuw.
Hij brengt het historische en eigentijdse textielverhaal in één geheel
#DOYOUREMEMBER

Het 19e -eeuwse weefgetouw is afkomstig van een psychiatrische instelling
uit Sint-Truiden. De weefsters van Bokrijk weven op het weefgetouw
 een patroon ontwikkeld in samenspraak met Tim Van Steenbergen
op basis van een historisch collectiestuk dat terug te vinden is op de
interactieve videowall.

Deze stof wordt verwerkt in verschillende textiele toepassingen
die worden verkocht in de shop van het domein.
Verrast door de omvang van het domein gaan we hier zeker
nog eens een dagje terugkomen om alles verder te ontdekken.

Een andere leuke activiteit deze maand was de jaarlijkse
vriendenfietstocht. Startpunt van de tocht was de
Landscommanderij van Alden Biesen in Bilzen.

Het landschap van deze streek geeft zich niet zomaar prijs.
Je moet soms stevig op de trappers staan om, eenmaal boven,
van die prachtige uitzichten te kunnen genieten.

Na de zware inspanningen is dit net wat we nodig hebben.

Een ganse toog vol met de lekkerste ambachtelijke
taarten. Soms is kiezen verliezen -:)

Binnen is het ook gezellig maar vandaag kiest iedereen
voor een plekje buiten op het terras.

De keuze is gemaakt. Voor mij speculaastaart met appel!
Hmmmm!!

Dit is een moment om, letterlijk en figuurlijk, duimen en vingers
van af te likken. De goesting in nog een stuk taart is groot.
Maar de woorden van een Franstalig politicus zaliger in gedachten
"Trop is te veel en te veel is trop" laten we de rest van de taarten
voor een volgende keer!

"Waar is die vliegenmepper" denkt onze buurvrouw.

Ik ga nog vlug een kijkje nemen op de site van het om de hoek gelegen
"Mariënhof" waar ik dit lieflijke tafereeltje spot.

Altijd leuk die reflecties!

Onderweg komen we nog langs een kapelletje waar alles
in gereedheid wordt gebracht voor een openluchtmis.

Vreemd dat deze gebruiken in het zuiden van onze provincie
nog zo sterk leven. Is het omdat dit deel van de provincie
 sterk afhankelijk is van de natuurelementen (fruitteelt) dat
men daarom deze tradities in ere wil blijven houden?

Terug aangekomen bij de Landscommanderij van Alden Biesen
spot ik de pareidolia van deze maand.

"Zonnige groeten uit...."
Enkele weken geleden hoorde ik in het nieuws dat de traditie
om vakantiekaartjes te sturen aan het uitsterven is.

Dat is buiten Rosalie, Juliette en Klaas gerekend -:)
Wat een leuke verrassing om dit zelfgemaakte kaartje te mogen
ontvangen.

Nu alle kaartjes verstuurd en alle voetjes weer proper
gewassen zijn zit de vakantie er bijna op.

Ook Rosalie heeft haar tentje weer opgeruimd. Niets zo gezellig
als bij Omi in de kasten te duiken en van alles bij elkaar te zoeken
om een eigen plekje mee te maken. Maandag gaat ze terug naar
school en dus worden de spulletjes opgeborgen tot het weer eens
vakantie is.

Behalve de quilt.
 Die mag van de vloer naar de tafel zodat daar
eindelijk de eerste quiltsteekjes op verschijnen.
It's not a quilt until it is finished!!

Een ideaal project om tijdens deze warme zomerdagen aan te werken
was dit applicatieblok. De kleurtjes en het quiltwerk maken dat ik
uiteindelijk toch dik tevreden ben met dit "oefenblok"!!

Het eerste hoekblok van mijn Lone Star quilt is ook klaar.
Het is echt een heel pittig project wat zéér zorgvuldig moet
uitgevoerd worden. Ik hoop dat ik deze quilttop zonder
al teveel problemen verder kan afwerken.

Alsof ik nog niet met genoeg dingen bezig ben heb ik ook dit stapeltje
blokken eens op bed uitgelegd. Dit is het Arbor Window patroon
en komt uit een nummer van Quiltmania.  Ik was verrast dat er al
zoveel blokken klaar waren.

Wanneer ik het geheel zo zit te bekijken vraag ik me af of deze
quilt misschien gebaat is met "a touch of pink".
Dat wil ik uittesten met de laatste blokken die gemaakt moeten worden.

Wie weet kan je het resultaat hiervan wel terugvinden
tussen de souvenirtjes van september!
Ik wens jullie een fijne nieuwe maand toe.
Groetjes Liliane