vrijdag 3 augustus 2018

Souvenirs van juli...

Heet, heter, heetst!
Zo heb ik de voorbije julimaand vooral ervaren.
 Een zomermaand zoals ik ze in mijn leven nog niet
dikwijls heb meegemaakt. 


Van 's morgens vroeg tot 's avonds laat zinderde de hitte over het
ondertussen steeds droger wordende landschap.
Op het einde van de maand snakte alles en iedereen naar een
koele, verfrissende regenbui. Maar helaas bleef de regen uit

en België veranderde stilaan in Bélgica -:)


Ondanks de warmte heb ik deze maand héél wat kilometers
met de fiets afgelegd. Om te beginnen waren we één week
aan het zeetje. Sinds de herdenking van honderd jaar WOI
fietsen we al voor het vierde jaar op rij de "Vredesroute".
Deze start onder de Menenpoort in Ieper. Het parcours vormt
een rondrit langs de vele gedenkplaatsen van WOI.


Op het einde van de fietstocht passeer je het Ieperleekanaal.
Hier ligt het Essex Farm Cemetry, waar John Mc Crae
zijn "In Flanders Field" gedicht schreef. Misschien wel het
meest aangrijpende gedicht ooit over een oorlog geschreven.








Geen symbool herinnert zo sterk aan WOI als de klaproos.
De oorsprong van de "remembrance poppy " ligt in het gedicht
van John Mc Crae. In de woestenij van het front zag hij oneindig
veel klaprozen opschieten. Een militair kerkhof vol klaprozen.
In 1918, Mc Crae's sterfjaar, speldt een jonge Amerikaanse vrouw
voor het eerst een klaproos op. Haar symbolische daad vindt
navolging in het hele Britse Gemenebest en algauw is de klaproos
het offciële herdenkingsteken voor de slachtoffers van WOI.


Tussen de maisvelden zien we in de verte de meest indrukwekkende
militaire begraafplaats van de vredesroute opduiken.


Tyne Cot Cemetery is een Britse militaire begraafplaats met
gesneuvelden uit WOI. Behalve Britse soldaten liggen hier ook
Australiërs, Canadezen, Nieuw-Zeelanders en Zuid-Afrikanen.










Iets wat me altijd raakt als ik op deze plaatsen rondloop is de
aanwezigheid van zoveel groepen jongeren. Deze groep is
afkomstig uit Nieuw-Zeeland. Héél indrukwekkend om te zien
hoe sereen deze groepen zo'n bezoek beleven. Ze nemen alle
tijd voor duiding en bezinning. Vaak worden er teksten voorgelezen.
"Their names liveth for evermore" staat er op de
stone of remembrance. Zolang deze jongeren blijven komen

zijn dit geen loze woorden.


In Zillebeke wijken we een beetje van de route af om het kunstproject
van kunstenaar Koen Van Mechelen te gaan bekijken.
Hij bedacht het project "Coming World Remember Me" om de
600.000 slachtoffers van WOI te herdenken.


De vorm van de beeldjes is een zittende mens die de armen rond de
opgetrokken benen slaat, het hoofd naar beneden, denkend en
bezinnend. Kwetsbaar, maar tegelijk ook sterk, want zijn ruggegraat
geeft ook stabiliteit en kracht. Dat is de boodschap die de kunstenaar
ons wil meegeven: niet alleen de oorlog herdenken, maar ook
onthouden dat de mens zijn rug kan rechten en de wereld
beter kan maken!




Centraal op de weide staat een gigantisch ei.
Het ei symboliseert de kracht van het leven, een
oersymbool dat zelfs na een gigantisch wereldconflict
nieuw leven mogelijk is.




Thuisgekomen van ons weekje zee had ik juist één dag
de tijd om koffers uit te pakken en fietsvaliezen in te pakken.
Onze jaarlijkse (schoon)zussenfietstocht stond al te dringen.


Al sedert 2004 organiseren we jaarlijks een fietsdriedaagse
met de vier zussen en onze enige schoonzus ( hier mijn
schoonzus en mijn jongste zus). De eerste keer hebben
we de "Groene gordel rondom Brussel" gefietst. Nadien
hebben we in alle hoeken van het Vlaamse land gefietst en
een stukje in Nederland. Twee keer hebben we een tocht

gehad met temperaturen boven de 30°. Meerdere keren
zijn we totaal verregend ergens toegekomen. Zo vergeet ik 
nooit die keer dat we totaal verkleumd en verzopen onze entree in
Maastricht maakten. 



Dit jaar bracht de tocht ons naar Lier en Mechelen. In 2005
waren we al eens in Lier en Mechelen geweest. Die keer in 2005
moet één van onze meest memorabele fietstochten geweest zijn.
Platte band, valpartij, regen, niet meer weten welk hotel we
geboekt hadden en vooral een véél te grote zwarte regencape.
Die keer hebben we meer dan eens langs onze fietsen gelegen 
van het lachen.
Zalige herinneringen!!

(Fietstocht Lier-Mechelen 2005)


Dit jaar hebben we in Lier een geweldig leuk restaurantje ontdekt.
Een schitterende "Komeet" aan het Lierse firmament!


Eén enkele wandeltocht heb ik in juli kunnen toevoegen aan mijn
wandelproject. Een mooie tocht die zich situeert achter het bekende
outlet center Maasmechelen Village.




Natuurlijk waren er de voorbije maand ook weer talrijke prachtige
souvenirs met de kleinkinderen. Met een overgrootvader die bakker
was is Rosalie bij Omi natuurlijk aan het juiste adres om lekkere
koekjes te leren bakken -:))


Klaas is een echte kanjer. Schateren en gekke snuitjes trekken kan hij
als de beste. 


Juliette heeft op 31 juli het kaarsje van haar eerste verjaardag
mogen uitblazen. Een heerlijk meisje met een immer goed humeur!


Rosalie is haar werkjes van het voorbije schooljaar nog eens
aan 't bewonderen. Zou ze stiekem alweer terug naar school verlangen?


Sisters are special, from young ones to old.
God gave me a sister, more precious than gold.
(Rosalie & Juliette)


Een kopspeld, een naald met een draadje en enkele lapjes stof,
zelfs dat was op sommige dagen nog te warm om met mijn klamme
handen vast te nemen.


Nu de acht sterpunten van mijn Lone Star in elkaar staan
ben ik begonnen met het maken van de inzetstukken.


Ganse en halve sterren moeten ervoor zorgen dat het
uiteindelijke een vierkante lap wordt.


Als dit allemaal goed komt zal dit het grootste quiltproject zijn
wat ik tot nu toe gemaakt heb en wat ik ooit zal maken -:)
Deze ster is echt GROOT !! 
Even mijn handen onder stromend koud water afkoelen
en we kunnen weer verder.....

Groetjes Liliane




5 opmerkingen:

  1. Wat is groot? Kan op de foto niet zo goed zien hoe groot je ster gaat worden. Maar wel dat ie mooi wordt.
    Eigenlijk te heet om iets te doen, maar gelukkig lukt het me nog wel om met naald en draad bezig te zijn.
    Wat een heerlijke kleinkinderen heb je toch, zulke lieve snuitjes!
    Leuk zo'n fietstocht met je schoonzussen en zus, maar nu wel vermoeiend met die warmte lijkt me.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Als ik dit verslag zo lees heb je de hitte goed getrotseerd, heel leuk zo met de zussen op pad, das lachen en genieten geblazen!( ik spreek ook uit ervaring ). Wat gaat het toch snel met de kleinkindjes hé, zo schattig om ze te zien ontdekken.
    Ben benieuwd naar je "grote" quilt, de kleuren zijn in ieder geval heel mooi gecombineerd. Kan mij voorstellen dat het met dit weer nogal plakkerig is met naald en draad, waarbij niet hé.De eerste hete maand verlof is al om , hopelijk krijgen we toch wat koelte en vooral regen, in augustus, alles en iedereen heeft hier nood aan.Laat ons anderzijds toch maar genieten van deze laaaaaange zomer! Groetjes!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een bijzondere plekken heb je bezocht. Er is veel te vinden in jullie land over de Eerste WO, onze dochter heeft met haar klas tijdens toen ze op de middelbare school zat ook een reisje gemaakt naar Belgie om een aantal plekken te bezoeken waaronder natuurlijk Ieper. En zij heeft daarna ook eens met een groep oorlogsgraven in Nederland schoon gemaakt. Belangrijk om zeker deze generatie hierover te leren, deze gebeurtenissen staan verder bij hun vandaan als bij ons (althans bij mij, beide ouders hebben in verschillende werelddelen flink wat meegemaakt tijdens WO II).
    Voor wat betreft het nu, hoewel ik baal van die droogte voor wat betreft de tuin en ik van de extreme hitte tegenwoordig steeds meer last heb, heb ik toch liever dit als een verregende zomer, hoor. Het is toch fantastisch, het huis de hele dag open, alleen maar zomerjurkjes aan, die zon die alles er zo kleurrijk uit laat zien, de buren veel op straat, praatjes maken, ik vind het super.
    Lieve kleinkindjes heb je, een kostbaar bezit.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Goedemorgen Liliane,

    Wat was het weer genieten om je maandverslag te lezen. Het begon met kippevel, dat wel. Hoe indrukwekkend, al die gedenkplaatsen van WO I. En nooit geweten dat een Amerikaanse vrouw de eerste draagster van de klaproos was! Het blijft ook een indrukwekkend gedicht ...
    Ja, en verder was het een feestje, zeg! Heerlijk fietsen met de zussen, een prachtige quilt (de mijne lonkt ook, zal ik ..?), de kleinkinderen. Absolute topper was Klaas met zijn neusje dit keer :)

    Heb een goede augustusmaand, lieve Liliane! En dat de regen in Nederland en Bélgica toch maar wel snel mag komen ;)

    Hartelijke groet, Carolien

    BeantwoordenVerwijderen
  5. wat weet jij toch iedere keer weer een prachtig sfeervol verslag te maken met werkelijk waar schitterende foto's

    BeantwoordenVerwijderen