 |
| Ondertussen zijn we 1 1/2 week verder na mijn zware valpartij. Dacht ik de eerste dagen nog dat het om een zware verstuiking ging (ik kon mijn vingers immers nog goed bewegen) dan draaide dat toch helemaal anders uit. Nadat die lieve Floor mij erop wees (zij heeft daar ervaring mee -:)) dat ik zo snel mogelijk foto's van die pols moest laten nemen zat ik een uur later op de spoedafdeling in het ziekenhuis. |
 |
| Er was wel degelijk een breuk te zien maar het was een "goeie" breuk. Daarom werd besloten om mij 10 dagen een open gips te geven. Vandaag ging ik op controle. Op de foto's zag men dat de breuk niet verschoven was. Voorlopig was er wel nog geen kalkafzetting te zien. Het goeie nieuws was toch dat een operatie niet nodig was. Wat een opluchting!! |
 |
| Nu draag ik 4 weken een stevig gipsverband. Nadien volgt er weer een controle. De dokter verwacht dat het gipsverband er dan af mag en dat ik met een polsbeschermer verder kan genezen. |
 |
| Het eerste wat ik dacht was "Hoe ga ik in 's hemelsnaam de dagen kunnen doorkomen zonder dat ik kan patchen?" Ik was hier echt aan verslaafd. Geen dag ging hier voorbij of ik had lapjes in mijn handen gehad. Nu ik mij gedwongen rustig moest houden had ik tijd om eens te reflecteren over de voorbije jaren. En dan bedoel ik vooral de manier waarop ik met mijn hobby omging. Begin jaren '90 ben ik gestart met een cursus patchwork. Al snel had zich de patchworkmicrobe goed genesteld in mijn lichaam. Op het internet zocht ik naar meer informatie en zo kwam ik op de verschillende blogs terecht. Heel inspirerend om te zien waar iedereen mee bezig was. Na lang aarzelen ben ik in 2012 ook met een blog gestart. Het eerste jaar begonnen als een 365-dagen fotoproject (Frame of mind). Nadien is dit uitgegroeid tot Frameless Mind. Een aantal jaren later leerde ik Pinterest en Instagram kennen. Een onuitputtelijke inspiratiebron voor ons quiltmakers. Het ene na het andere project werd hier ten huize opgestart. Allemaal even leuk om te maken. Maar ik was een beetje te gulzig geworden wat mijn hobby betrof. Dat begon mijn lichaam mij duidelijk te maken. |
 |
| Ik was teveel bezig met die lapjes. Als de balans zoek is dan begint je lichaam te protesteren. Te lang doorwerken 's avonds zorgde voor slapeloze nachten. Er zat teveel adrenaline in mijn lijf en in mijn hoofd bleef ik maar doordenken over hoe ik dit of dat zou aanpakken. Ook mijn spieren begonnen te protesteren. Ik had altijd wel hier of daar een pijntje. Af en toe nam ik wel eens een lapjespauze maar lang duurde die toch nooit. Ik kon zelfs niet meer genieten van het lezen van een boek. Na tien bladzijden lezen trokken toch alweer die lapjes. Totdat ik tien dagen geleden, tijdens het nemen van een foto, tegen de grond ging. |
 |
| Nu er (gedwongen) rust is ipv onrust voel ik hoe positief mijn lichaam hierop reageert. Al die spierpijntjes zijn verdwenen. Mijn nachtrust is spectaculair verbeterd. Pas als het misgaat gaan die ogen open. Zou ik mijn val nu als een cadeau moeten beschouwen? Het is in ieder geval een flinke eye-opener geweest. Ik hoop dat mijn pols volledig zal herstellen en dat ik mijn hobby zonder problemen terug kan oppakken. Maar ik zal er zeker over waken dat de balans veel beter in evenwicht blijft. Het is pas als het mis gaat dat die ogen opengaan!! Groetjes, LILIANE |
Gelukkig is alles goed meegevallen met je pols en kan het genezingsproces beginnen. Met de feestdagen in het verschiet draai je de rollen maar eens om en laat je de kinderen jullie beiden maar eens verwennen. Zo kan die pols extra rusten om nadien weer aan slag te gaan. Want eens door een microbe gebeten is het moeilijk om hobby's los te laten. We wensen jullie allen gezellige sfeervolle feestdagen en zorg dat de gips zo mooi wit blijft dan heb je goed gerust. Fam Leen uit Reppel en een fijne avond van ons drie
BeantwoordenVerwijderenDag Mia,
VerwijderenHet was een grote opluchting dat ik niet onder het mes moest! We zullen ons idd moeten laten verwennen tijdens de feestdagen. Op 28 december mag het gips er af.
Ben vanmorgen alweer in het ziekenhuis geweest voor een nieuwe gips. Vond de andere veel te vast.
Nu heb ik een blauwe .....Forza Racing haha!!
Wij wensen jullie fijne feestdagen en hou het vooral gezond!!!!!!
Groetjes,
Liliane
Die kunnen momenteel je steun ook goed gebruiken dus duimen maar.. Nu kan je wel in alle rust van Kerst genieten. Fijne feestdagen en eerst de Sint verwelkomen.
VerwijderenHahahaha...........Helemaal waar!!!!
VerwijderenWat een goed nieuws dat je pols goed op weg is naar genezing!
BeantwoordenVerwijderenJe laat tussen de teksten door weer zulke prachtige quilts zien, en allemaal die mooie kleuren die me heel erg aanspreken maar zelf niet heb, dat is best vreemd.
Dat jij zo'n beetje verslaafd was aan de lapjes heb ik nooit geweten.
Kan me voorstellen dat dit echt niet goed is voor je lichaam. Je raakt gespannen omdat je maar door wilt en slaap dan slecht of gun je geen tijd voor andere dingen.
Ik moet helaas zeggen dat ik dit wel herken...
Het is ook moeilijk om te stoppen of te minderen met dingen die je leuk vindt, ik denk ook vaak "een dag niet gequilt, is een dag niet geleefd".
Denk inderdaad dat die val niet voor niets is geweest, maar een manier om je te dwingen rust te nemen.
Zelf heb ik dat ook ooit eens gehad toen ik mijn enkel brak, eindelijk tijd om wat te lezen en zo dingen te ontdekken waarvan ik nog niets wist.
Jij bent nu ook aan het lezen en ook bedenken hoe je het hierna gaat aanpakken met je quiltwerk.
Denk dat niet zoveel projecten tegelijk ook al kan helpen (zegt degene die dat ook niet lukt :-)
Je komt er vast wel uit. Eerst maar je pols helemaal laten genezen en dan weer langzaam opbouwen.
Wat ook wel moet, want je kunt er echt niet tegelijk alles maar weer mee.
Zie trouwens een prachtige ruige muur van bakstenen op de foto, daar hou ik wel van.
Geniet van de rust Liliane en beterschap!
Lieve groetjes,
Floor
Ohh Liliane dit is zo herkenbaar. Soms maak je dingen in je leven mee en die moeten dan zo zijn. Mijn huisarts zei ooit na een ski-ongeluk en 9 maanden moest revalideren, dit is nodig! Hij zei ga jij eerst maar eens tot jezelf komen. Gescheiden, mijn moeder heel jong overleden enz.... Helaas quiltte ik toen nog niet anders had ik lekker kunnen freubelen. Jij nu dus ook niet en ga je meer lezen of zomaar een film kijken, hoofd even tot rust wat betreft het quilten. Je verhaal hoe je begon met quilten herken ik ook, ik was zo bezeten en er altijd mee bezig dat mijn man tegen mij zei.... het is toch geen sekte he! oh oh.... nou lieverd beterschap en geniet van de rust.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Coby
Dag Coby,
VerwijderenHeb even getwijfeld of ik dit wel moest vertellen maar ik merk aan de reacties die ik via verschillende kanalen krijg dat ik zeker niet de enige ben. Wanneer je zo gepassioneerd bent dan is het moeilijk om de balans in evenwicht te houden. Ik lees dat het jou ook is overkomen. We kunnen er maar lessen uit trekken!
Groetjes,
Liliane
Zo kan een ongelukje toch nog positief bijdragen aan onze manier van leven, bezig zijn. Gelukkig geen operatie, en na voldoende rust gaat deze blessure zeker en vast weer snel verleden tijd zijn.
BeantwoordenVerwijderenJe bezinning rond dit alles is heel herkenbaar, ik denk dat velen hier wel eens mee te maken krijgen. Het blijft een mooie hobby maar het mag niet je leven gaan overheersen. Dat is met alles zo, niet.
Je liet ondertussen weer mooie dingen zien, daar kan je toch alvast van blijven genieten.
Je merkt aan de presentatie dat je je hart en ziel er in legt. Prachtig gewoon.
Beste Liliane, neem je rust, fijn lezen, wandelingske ( alhoewel het weer momenteel niet uitnodigend is) . Kerstster in huis brengen....alles wat toelaatbaar is met een pols in de gips.
Een spoedig herstel, hou je gezond met de huidige coronaperikelenš. En dan zien we later je wel weer verschijnen met die mooie creaties van jou!
Fijne Kersttijd en tot ziens!
Dag Marie-Louise,
VerwijderenWeer een fijne reactie om te lezen. Heb nu weer plezier gevonden in het lezen van een boek. Had me de dag voor mijn val voorzien van een stapeltje dvd's uit de bib. Dus dat kwam goed uit.
Straks toch eens proberen of het lukt om een kerstboom te versieren met 1 hand!
Veel plezier op jullie familiefeest dit weekend!! Geniet van het samenzijn!!!
Geniet van deze feestelijke maand!
Groetjes,
Liliane
Hallo lieve Liliane,
BeantwoordenVerwijderenWat naar, die gebroken pols. Maar die reflectie is niet slecht. Ben blij dat je lichaam afgezien van de pols ook opknapt. Ja, de balans, herkenbaar, het blijft zoeken. Zo te zien heb je een mooi boek waarbij je kunt ontspannen en dromen. En straks de kerst! Veel plezier, hoop dat je kunt genieten van andere dingen, beterschap en liefs van mij.
xxx Carolien
P.S. Jemig, die foto van die quilt bij die schapen, zo MOOI! ;)
Dankjewel voor je lieve woorden Carolien!!!
VerwijderenHallo Lilian, ik heb je blogje al een paar keer gelezen en moest het even op me in laten werken. Vooral het thema reflectie liet me nadenken. Want het klinkt me allemaal wel heer erg bekend in de oren. Aan de andere kant is het zo bezig zijn met je hobby ook een heerlijk iets is of kan zijn. Voor mij geldt, zeker tijdens de coronaperiode, dat die hobby(s) mij wel bezig hebben gehouden. Eerlijk gezegd moet ik er niet aan denken om het quilten niet ontdekt te hebben. Maar aan de andere kant overal waar te voor staat....... En zeker wanneer je er slecht van gaat slapen en allerlei pijntjes gaat voelen. Maar waar ligt de balans ? Mensen zoals wij (ik schaar ons even onder dezelfde noemer, ik kan helaas geen smiley toevoegen maar bij deze) zijn die balans soms een beetje kwijt denk ik. En soms vindt je die terug wanneer het lichaam zegt...tot hier en niet verder. Nu even rustig aan en daarna weer verder met die prachtige quilts en borduurwerken die je maakt, maar ook tijd maken voor andere dingen waar je ook van geniet en kan/mag genieten.
BeantwoordenVerwijderenVeel liefs.
Marja
Hi Lilian, vervelend deze valpartij, maar het heeft blijkbaar ook een goede 'uitwerking' in dat je de kans hebt te reflecteren over je tijdbesteding. Ik heb al een tijdje dat ik me enigzins erger aan de race die er lijkt ontstaan te zijn op de social media om maar content te produceren, in ons geval werkstukken/projecten. De ene quilter maakt nog sneller iets af en begint nog sneller iets nieuws als de andere en vind het nodig ieder klein dingetje te 'posten' , soms zelfs meerdere keren op 1 dag, pffffffff. Eigenlijk het tegengestelde van waarom ik quilt. Niet alleen gewoon omdat ik het heerlijk vind om te doen, maar ook om er rust en focus in te vinden en juist een beetje weg te komen van de chaos en toestanden om me heen. Ik doe er dus niet aan mee, volg mijn eigen tempo en post dus maar zo nu en dan, wanneer ik er zin in heb, niet om de aandacht op me te vestigen, want daar lijkt het wel op bij een aantal anderen (van professionals begrijp ik het wel hoor, daar is het gewoon werk). Als zij daar blij van worden prima, ieder zijn ding, ik hou mijn eigen tempo aan.
BeantwoordenVerwijderenIk hoop dat je genezing voorspoedig verloopt en je terug kan naar de lapjes, want een super hobby blijft het!