dinsdag 16 januari 2018

Walk with me...

We zijn ondertussen halfweg de maand januari en mijn "Walk with me" project
is van start gegaan. Een vliegende start heeft het zeker niet genomen eerder een
rustige start. Omdat ik mezelf zéér goed ken leek het me geen slecht idee om mijn
project van de nodige omkadering te voorzien zodat stoppen bijna geen optie meer
kan zijn. Om te beginnen ga ik een wandelboek bijhouden. Alle tochten die ik maak
wil ik hierin beschrijven voorzien van een tekening ( voor zover mijn tekentalent
dit toelaat). Hierin kan ik ook het aantal afgelegde kilometers bijhouden.


Ik ga het wandelaanbod en de initiatieven die op dat vlak genomen worden
nauwlettend in het oog houden. Dat kan via de krant, het gemeenteblad of
de website van wandelverenigingen.


Ik ben helemaal in de stemming om de wildste wandelverhalen van
meer avontuurlijkere wandelgenoten te ontdekken. Dromen over
nog gekkere uitdagingen mag altijd!


Ik heb een lijst met alle gemeenten van Limburg afgedrukt.
Waar ik geweest ben kan ik afvinken.
En dan is er natuurlijk nog de fotocollage van mijn tochtgenoten!


Hier een eerste verslag in mijn wandelboek. Wandelen langs de Maas.


Het eerste weekend van januari stond het water van de Maas zeer hoog.
Ik herinner me de rampzalige overstromingen van de Maas vroeger
nog goed. Met onze ouders gingen we dan naar het kerkje van Heppeneert
voor een gebed en daarna gingen we naar het overstroomde Maasland
kijken. Als kind heeft dat een enorme indruk op mij gemaakt.


Daarom dat ik voor deze wandeling terug naar de Maas wou gaan.
Het eerste wat ons opviel waren de vele ganzen die boven onze hoofden
vlogen. "Dit zijn geen trekkers" wist de bewoner van deze boerderij ons
te vertellen. Overdag zitten ze op het land en 's avonds om te overnachten
trekken ze terug richting het water.


Het is een fantastisch gezicht om de ene na de andere zwerm boven
onze hoofden te zien overvliegen. Met hun typische gakgeluiden
houden ze contact met elkaar.


Hier verzamelen de families zich om te overnachten.


De afgelopen jaren zijn heel wat werken uitgevoerd aan de oevers van de Maas.
Er werden gebieden afgegraven en daar heeft de Maas nu gretig gebruik van
gemaakt. Dit moet de zware overstromingen zoals ze vroeger voorkwamen
voorkomen.


"Omdat de beverburchten nu vol water zijn gelopen, kan de bever niet
in zijn hol. Het dier zal dus over de oevers van de Maas lopen en zich in
struiken of onder bramen verschuilen. Schrik dus niet als je oog in oog
komt te staan met een bever" las ik in de krant (HBVL 6/1/2018)
Ook dit was een reden om voor deze wandeling te kiezen maar we
hebben de bever spijtig genoeg niet kunnen spotten.
Hier zie je hoe het wandelpad helemaal onder water verdwijnt.


Eenmaal weer terug op het goeie pad zien we in de verte de
kerktoren van Elen opdoemen, het eindpunt van deze wandeling.
Het was een grijze, miezerige namiddag maar het buiten zijn en
het wandelen heeft ontzettend deugd gedaan.


Het voorbije weekend zijn we naar het stationnetje van As
gereden als vertrekpunt van onze wandeling.


Onder een stralende winterzon vertrekken we voor een gans
ander parcours dan vorige week. Hier wandelen we door
heuvelachtig bosgebied. Soms moeten we op eigen kracht
naar boven.


Soms worden we geholpen door een brug om het hoogteverschil
te overbruggen.


Hadden we vorige week een wandelpad dat onder water verdween
dan is dit ook weer geen normale situatie.


Omdat ze bomen aan het afdoen zijn in dit bos is het wandelpad
helemaal kapot gereden. De gedachte aan een warme tas koffie
en een lekker stuk taart in 't Stasjon heeft ons door deze
ploeterpartij heen geholpen -:) !
Ondanks de toestand van dit stukje van het parcours was het
toch een mooie route. As en Niel bij As, weer twee gemeenten
die mogen afgevinkt worden van de lijst.


Ook mijn andere project "From zeroes to heroes" heeft zeker niet
stilgelegen. Eerst een verstoten lapje zoeken. Daarna een combinatie
bij elkaar puzzelen waardoor er toch een leuk huis gebouwd kan worden.











Door het huizen bouwen ben ik zo ongelooflijk hard in mijn
stoffenvoorraad gedoken dat ik overal weer nieuwe mogelijkheden
zie. Dit is het resultaat van enkele namiddagen malletjes maken,
stofjes snijden en lapjes aan elkaar naaien. Even uitzoeken wat
de mogelijkheden zijn om hier nog enkele volgende rondes aan
toe te voegen.




Vorige week heb ik een eerste bezoekje gebracht aan
een voor mij nieuwe tandartsenpraktijk. Terwijl ik zat
te wachten heb ik mijn ogen uitgekeken op dit
prachtige werkstuk.


Het bleek gemaakt te zijn door een patiënt van de
praktijk. Het werk van de tandarts en de tandtechnicus
uitgebeeld door middel van heel veel verschillende
tafereeltjes.


Ik vond dit zo knap gemaakt dat ik deze foto's hier even 
wou delen.
Fijne avond nog en tot een volgende keer!

Groetjes, Liliane

8 opmerkingen:

  1. Dat zijn projecten waar je even mee vooruit kan in 2018! Prachtig hoor die wandeling, maar wat een modder, dat was vast zwaar lopen. Je huisjes zijn mooi, leuk bedacht dat from zeroes to heroes. En zou de tandarts dat zelf gemaakt hebben.....

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Je bent goed bezig Liliane! Zowel qua beweging als met quilten. Maak je de huisjes met de naaimachine? Ze zijn erg leuk! Ook ik ben redelijk bezig met bewegen. Ik probeer iedere dag een stuk te lopen of te fietsen. Zoals jij de plaatsen in de regio afstreept, streep ik de straten van mijn woonplaats af. Ik kom nu in straten waarbij nog nooit was in de afgelopen 28 jaar! Ha, ha! 🤗

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dag Mirjam,
      Dat wandelen daar wil ik toch echt op inzetten dit jaar! Alle straten van mijn woonplaats wandelen was ook een tip die ik ontvangen had. Zeker ook een leuke manier om er de spanning wat in te houden. Werkt zo zalig, dat afstrepen-:)!
      De deur, de raampjes en het dak naai ik met de hand aan elkaar. Daarna gebruik ik de naaimachine. Gaat vlot zo.
      Nog 15 te gaan!
      Groetjes, Liliane

      Verwijderen
  3. Wat leuk dat er zoveel te zien is bij je nieuwe tandarts, je zou er bijna voor je lol heen gaan. Kinderen (waaronder ik mezelf ook reken als ik bij de tandarts ben) zijn dan lekker afgeleid :-)
    Goed dat je nu een wandelboek bijhoudt. Maar zo'n ploeterpad als je laat zien is echt geen pretje.
    Wat wel een pretje is om naar de kijken zijn je leuke huisjes.
    Groetjes,
    Floor

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik geniet met je mee op allerlei gebieden :o)
    Ik ken Limburg alleen van onze ( vroegere) vakantie's in Vijlen . Daar waren ook prachtige wandelroutes ! De kinderen waren nog niet instaat om heel lange routes te kunnen lopen...maar iedere keer een stuk deden we dan bv.
    Er valt heel wat te ontdekken voor jullie :o)) Veel wandelplezier hoor!
    en huisjes quilten vind ik altijd zo lief :o)
    En tot slot de tandarts ... bij ons is 1 zo'n tafereeltje te zien op de toonbank . Bij jou is een hele werkplaats te bewonderen LEUK !
    groetjes,
    Simone
    en je huisjes zijn ook

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ook al heb je de bever niet gespot, lijkt me trouwens wel een heel bijzondere ervaring, lijkt het me toch een heel mooie wandeling te zijn geweest.
    Wel een natte en modderige boel is het zeg.
    Wat zijn je huisjes leuk !
    En het andere beginnende quilt(je) uit de stoffenvoorraad is een snoepje.
    Groetjes Marja

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Dag Liliane,

    Wat een leuk idee, dat wandelboek. Je illustraties erbij zijn heel erg mooi. Wat een prachtige ganzen!
    Bij ons zijn de uiterwaarden ook ondergelopen. Weilanden en uiterwaarden wemelen hier ook van de ganzen. Zwemmende meeuwen ook, altijd een grappig gezicht ...
    De huisjes zijn toch wel erg grappig geworden en zo wordt elk lapje toch in alle glorie in gebruik genomen. Mooi toch?
    Het blok met de sterren is prachtig. En mmmm, zag ook al opzij ergens weer een andere quilt ontstaan, leuk!

    Een hele fijne week gewenst en hopelijk viel het mee bij de tandarts ;)
    Lieve groet, Carolien

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Kan je niet terugmailen, dus maar even hier een reactie op jouw reactie:
    Wat leuk dat we misschien op dezelfde dag jarig zijn. Ik woensdag, gelijk met Beatrix, jij misschien ook wel, alleen 10 jaar jonger. Maar als ik jouw wandelplanten lees, is jouw 60 gelijk aan 40! :-)
    Groetjes,
    Floor

    BeantwoordenVerwijderen