Blanche....

Vanmorgen was Blanche Vandebroek te gast bij Wendy Vosters in Budel
om haar boek te signeren. Mijn eerste kennismaking met Blanche ( en
haar quilts) was op de Europese Quiltkampioenschappen in Maastricht
enkele jaren geleden.
Zij was daar te gast met een groot aantal van haar prachtige quilts.

Dat Blanche vorig jaar te gast was bij Wendy voor een show and tell
dat hadden we gemist gewoon omdat we het niet wisten. Echt jammer!
Het verhaal achter al die mooie quilts had ik haar wel héél graag eens
horen vertellen. 

Enkele weken geleden lees ik per toeval op Wendy haar Facebookpagina
dat Blanche terug naar Budel komt. Deze keer om haar boek, dat echt
vers van de pers is, te signeren. Deze kans laten we niet liggen.
Gisterenavond laat een WhatsApp berichtje naar mijn quiltmaatje
gestuurd en vanmorgen vroeg zaten we gezellig bij Wendy aan de
goed bevolkte tafel.

Het boek is prachtig verzorgd uitgegeven door Lannoo.
Het is een kijkboek geworden waarvan de harde buitenkant
in een mooie reliëfdruk is gedaan.
Bruikbare patronen ga je er niet in vinden maar als inspiratiebron
kan dit boek wel tellen!

Dikwijls zie je eerst een detailfoto over twee bladzijden
van een quilt.

Op de volgende bladzijde zie je dan de quilt in zijn volle glorie.
In het boek zijn een 50-tal quilts te zien in een verscheidenheid
van patronen. Met een mooi coffee table book en enkele lapjes
rijker trokken we meer dan tevreden huiswaarts!!

En wat heeft de tweede helft van de maand januari opgeleverd
voor mijn "Walk with me" project??
Veel minder dan ik had gehoopt! Er is nog een korte verjaardags-
wandeling met Rosalie geweest. Die heeft me een schamele 5 km
opgeleverd.

De volgende wandeling die ik had gepland viel juist op de dag
dat er een zware storm over het land trok. Omdat er overal
wegversperringen waren omwille van omgewaaide bomen
kostte het me al een hele omweg om tot bij mijn tochtgenoot van die
dag te geraken. Nadat we de situatie hadden ingeschat zijn we
toch op pad gegaan. 

De ergste wind was ondertussen gaan liggen. Overstromingen
en omgeploegde wandelpaden had ik al meegemaakt.
Massaal omgevallen bomen dat was weer eens iets anders
om tegen te komen onderweg!

Het was echt wel indrukwekkend hoeveel omgevallen bomen we gezien
hebben die dag. Om nog maar te zwijgen van de vele half afgebroken
takken die nog aan zoveel bomen hingen te bengelen. Toch maar goed
 opletten waar we de volgende keer gaan wandelen. Dit soort dingen
krijg ik liever niet op mijn kop -:). 

Tot slot was er dinsdag het droevige berichtje dat Tante Terry
overleden was. Een icoon voor alle Vlaamse kinderen in de
jaren 60 en 70 van vorige eeuw. Sommige dingen staan voor eeuwig
in je geheugen gegrift. Nu nog zingen wij de liedjes voor onze
kleinkinderen die zij ons 60 jaar geleden aanleerde.
Klein klein kleutertje heeft deze week een traan weggepinkt.
Groetjes Liliane