Dresden Plate quilt blok....

Tijdens de corona periode heb ik eens een stapeltje Dresden Plate
quiltblokken gemaakt. Helemaal afgewerkt waren deze blokken niet toen
ik ze in een doos heb opgeborgen. Nu, twee jaar later, heb ik het
stapeltje nog eens uitgelegd om te zien wat de stand van zaken is.

Het Dresden Plate quiltpatroon was vooral populair in de
jaren 20 en 30 van de vorige eeuw. Het patroon vind zijn
inspiratie bij de mooie porseleinen borden die in de buurt
van de Duitse stad Dresden werden gemaakt. Ze werden
mooi versierd met sierlijke bloem- en fruitmotieven.

Er bestaan verschillende uitvoeringen van dit patroon.
De bloemblaadjes kunnen rond van vorm zijn of ze
kunnen in een punt eindigen. Soms zien we een
combinatie van de twee.

Vroeger gebruikte men vooral stofjes met bloemmotieven om
het blok te maken. Zo kreeg men een bijzonder kleurrijke quilt
die voor een frisse toets in het interieur zorgde.

Het quiltpatroon was ideaal om de kleinste stukjes stof
te verwerken. Een echte scrap- of restjesquilt dus.

Ik ben nog op zoek naar een manier om de blokken te verwerken.
Dit miniquiltje van Jeanneke.com ga ik zeker in gedachten houden
als inspiratiebron!

Enkele weken geleden was er even paniek in het huishouden.
Omi had zich ergens stevig aan mispakt met alweer een zéér
pijnlijke pols tot gevolg. Omdat ik het ergste vreesde trokken
we weer richting spoed voor een onderzoek.
Gelukkig viel het allemaal mee. 
Pijnstillers en de nodige rust zorgden snel voor beterschap.
Om omi wat op te beuren werd er zelfs een héél bijzonder
pakje afgeleverd. 

Wat zit hier allemaal in???

"Het moet nu maar eens gedaan zijn met omi haar polsproblemen",
moet Rosalie gedacht hebben (anders raakt die Horsequilt nooit af).
Van oude sokjes, truitjes en t-shirts heeft ze polsbandjes gemaakt.
Als omi die nu draagt zal ze eraan denken om voorzichtig te zijn.

Ik kies er onmiddellijk eentje uit om te proberen.
Wat is dit zalig om te dragen. Het tot brace omgetoverde
kousje heeft zijn werk perfect gedaan. Een heerlijk zacht
en warm gevoel rond mijn pols (en in mijn hartje).

Gisteren trokken we naar de Maasvallei voor het vervolg van 
de Maasvallei route. 

Aan de Spaenjerd in Kinrooi nemen we het veerpontje
richting de Nederlandse kant van de Maas.

Via Ohé en Laak wandelen we richting Roosteren.

De Konikpaarden hebben het prima naar hun zin
in de Maasvallei!

Een kastje voor vleermuizen in een boom.
Dat had ik nog nooit eerder gezien.

Als je op de grens wandelt zijn de grenspalen
nooit ver weg.

Vanuit Roosteren wandelen we richting Maaseik.

Via het ijzeren draaipoortje links komen we op de Pater Sangersbrug.
Deze brug heeft tijdens de watersnood van vorig jaar zwaar geleden
zodat er beslist is om een volledig nieuwe brug te bouwen.

Op de brug merken we plots een toename van het aantal
wandelaars. Ze komen vanuit het centrum van Maaseik
en wandelen zo richting Roosteren.

Wij vervolgen onze tocht richting Aldeneik.

In Aldeneik wordt ons duidelijk waarom hier zoveel
wandelaars passeren. Ze lopen allemaal de Kennedy-Mars.

In 1908 stelt de toenmalige president van de US 
Theodore Roosevelt dat een officier van het US Marine Corps
over voldoende uithoudingsvermogen dient te beschikken.
Hij moet een afstand van 50 mijl (80 km) te voet kunnen
afleggen in 20 uur. In 1963 vraagt John F. Kennedy
zich af of legerofficieren nog steeds tot deze prestatie
in staat zijn. Het is uiteindelijk zijn broer Robert Kennedy
die deze tocht in Amerika zal organiseren.
Beelden van deze tocht worden in Nederland op
TV uitgezonden.

In Sittard zien 4 tieners van het Bisschoppelijk college
deze beelden en komen op het idee om in de Paasvakantie
ook de 80 km te gaan lopen. Op 20 april 1963 verschijnen
er uiteindelijk 7 jongens en 4 meisjes aan de start.
10 van de 11 deelnemers komen na een tocht van 19 uur
doodmoe over de streep.

De geboorte van de Kennedy-Mars Sittard is een feit.
Dit jaar werd de 57ste Mars gelopen.
De stichting Kennedy-Mars organiseert op dezelfde dag
ook de Swentibold-Mars (40 km) en de Mini-Mars (10 km)
Jong- oud- fris- afgepeigerd- alleen- in groep.......
allemaal loopt het je voorbij.

Na 18 km bereiken wij ons vertrekpunt aan de Spaenjerd.
Terwijl wij op het terras van een lekkere salade genieten
zien we nog steeds wandelaars van de Kennedy-Mars
voorbijkomen.
Respect voor al deze mensen!!!
Vandaag was het Pasen en hebben we van deze eitjes
gesnoept. Die extra calorieën lopen we er morgen wel weer af.
 Dan trekken we opnieuw de wandelschoenen aan voor
een vervolg van onze tocht door de Maasvallei.
Groetjes,
Liliane