Inspiratie...

 

Ondertussen zijn we alweer halfweg de maand oktober aanbeland.
De herfstsfeer spat van mijn verjaardagskalender af.
Eens kijken of dit nieuwe seizoen me inspiratie kan bezorgen voor
een nieuw blogje!

Nu het herfst is wordt er hier ten huize weer wat vaker gebakken.
Aan inspiratie geen gebrek met zoveel bakboeken in huis.
Wanneer het bakproces zijn gangetje gaat vul ik de wachttijd op
met het voorbereiden van wat hexjes. 

Niets zo fijn als een mooie zonnige herfstdag.
Ik trek mijn wandelschoenen aan voor een rondje in
mijn geboortedorp. Een plek die me altijd weet te inspireren.
Dit oude schuurtje met zonnebloemen geeft zo'n leuk
effect gefotografeerd door deze spiegel.

Ik vervolg mijn weg en wandel het bos in
 op zoek naar paddenstoelen.
Een onderwerp dat jaarlijks weerkeert op dit blog.
Het valt me op hoe weinig paddenstoelen er dit jaar
te vinden zijn. Ik had me er al bij neergelegd dat het
deze keer maar een schrale oogst zou zijn.

Totdat ik op het einde van mijn tocht toch nog op een
gigantische berg van de gewone zwavelkop stoot.
Dit was wel indrukwekkend!

Inspiratie voor mijn quilts haal ik meestal uit mijn 
knipselmap. Door de jaren heen is deze map een
onschatbare bron van inspiratie geworden voor mij.

Zo heeft een kleine foto van een quilt uit 1910 me geïnspireerd
tot het maken van onderstaande quilt.

Dit is een foto van een aantal jaren geleden.
De quilt telt hier 56 blokken. Ondertussen telt
de definitieve quilttop 81 blokken. Deze quilt zit
momenteel in de quiltring. Dit project hoop ik voor 
het einde van het jaar af te ronden. 

Dit is nog een voorbeeld van een kleine foto (rechts)
die de inspiratie was voor een grote quilt.

Voor mij is dit misschien wel de mooiste quilt en de mooiste
foto van een quilt die ik tot nog toe gemaakt heb.

Een glimp van een quilt over de rugleuning van een zetel
was dan weer de inspiratie voor mijn rode wiebertjes quilt.

Gelukkig laat zo'n patroon zich goed lezen en is het niet
zo moeilijk om er zelf mee aan de slag te gaan.

Een laatste bron van inspiratie die ik wil tonen is dit
prachtige schilderij van Paul Smith.
Het is een werk van Karl Kopinski en komt uit het boek
"Hello, my name is Paul Smith"
Ik vind dit een héél bijzonder portret. Zo levensecht in
hele mooie krachtige kleuren. 

In de kringloop kom je wel vaker boeken om in te kleuren tegen.
Maar dit was toch wel een héél bijzonder exemplaar.

Het onderwerp sprak me sowieso direct aan.
Maar het leuke was dat je aan de linkerkant een ingekleurde
versie als voorbeeld kon bekijken.

De tekeningen zijn super mooi. 

Aaaah, hier zie ik iets wat me bekend voorkomt.
Een wespenhotel. Dat doet me aan mijn eigen exemplaar denken.
Het is al enkele weken geleden dat ik nog ben gaan kijken.

Dus tijdens mijn bovengenoemde wandeltocht ben ik ook hier
nog eens poolshoogte komen nemen.
Je ziet dat het seizoen ten einde loopt. Alle kamertjes zijn nu leeg.
Geen wespen meer te bespeuren. 
Nog even en dan zal dit prachtige kunstwerkje de tak lossen
en op de bodem terechtkomen. Opdracht volbracht!

Deze maand heb ik twee bijzondere boeken gelezen.
De Amerikaanse actrice Reese Witherspoon heeft een boekenclub.
Zij kiest iedere maand een boek voor haar clubleden. De boeken
die zij kiest gaan altijd over sterke vrouwen.
Het boek rechts zag ik op de lijst staan en kon ik lenen bij de bib.
Ondertussen had ik het boek links besteld bij de bib. Toen ik een
seintje kreeg dat ik mijn bestelling kon gaan afhalen was ik
verrast dat de twee boeken hetzelfde thema behandelden.

Beide boeken spelen zich af in de jaren dertig in Oost Kentucky.
De beurscrash van de jaren 1930 had Amerika in een grote economische
crisis gestort met een enorme werkloosheid en grote armoede
tot gevolg. Kentucky, al een verarmde staat, werd zwaar getroffen.
Vooral in de Appalachen bleven de bewoners verstoken van voedsel,
onderwijs en economische kansen.

De Amerikaanse New Deal was een omvangrijk sociaal en
economisch hervormingsprogramma van de Amerikaanse
president Franklin Roosevelt om de Verenigde Staten uit
het slop van de Grote Depressie te trekken.
Het Packhorse Library Project was een van de meest unieke
plannen van de New Deal. Het project kreeg de steun van
Eleanor Roosevelt, de vrouw van de president.

Het Packhorse Library Project stuurde bibliothecarissen diep
de bergen en onontwikkelde delen van de Appalachen in om
leesmateriaal te bezorgen. 

De bibliothecarissen stonden bekend als "boekbezorgsters".
Deze moedige vrouwen reisden per paard of muilezel of
zelfs te voet om de meest afgelegen gebieden te bereiken.

Ze verdienden 28 dollar per maand en moesten zelf voor een
rijdier zorgen. De boekbezorgsters bedachten creatieve
manieren om hun klanten van meer leesmateriaal te voorzien.
Zo maakten ze zelf plakboeken met recepten, huishoudelijke tips,
quiltpatronen enz. 

Door het zware werk in de mijnen lagen veel mannen met
longproblemen in bed. Niet iedereen kon lezen en soms werd
men dan voorgelezen door de boekbezorgster.
Je kan begrijpen dat de mensen erg uitkeken naar deze bezoekjes.

Ook de scholen in de afgelegen bergen werden door deze
vrouwen van materialen voorzien. 
Het boek " De sterrengever" beschrijft de belevenissen
van vijf boekbezorgsters. 

Het boek "De laatste libelle" is gebaseerd op het ware verhaal
van de zachtmoedige blauwe mensen van Kentucky.
Methemoglobinemie is een zéér zeldzame aandoening die
tot gevolg heeft dat de huid blauw kleurt.
In Oost-Kentucky werd de ziekte voor het eerst aangetroffen onder
de Fugates. De familie Fugates had 7 kinderen waarvan er vier een
blauwe huid hadden. De "Blauwen" werden gemeden, te schande
gemaakt en gedwongen om in afzondering te leven omwille van
hun huidskleur.
In het boek is Cussy Carter de laatste overgebleven vrouw
van blauwe mensen. Zij heeft een baan als boekbezorgster en
komt zo bij de meest afgelegen families in de bergen.
Veel doffe ellende in dit boek maar wat een prachtig project
was dit in zijn tijd. 
Door de foto's die ik over dit onderwerp had opgezocht kwamen
deze boeken helemaal tot leven voor mij. Dat vond ik een
echte meerwaarde. 
Misschien hebben jullie hier of daar wat inspiratie opgedaan
tijdens het lezen van dit blogje. Dan doet de titel van dit blogje
zijn naam alle eer aan!!
Lieve groet en tot blogs!
Liliane

Quilten aan zee...

 

Onze jaarlijkse "Quilten aan zee" week zit er weer op.
Omdat het zonnetje volop scheen hebben we veel tijd
 buiten doorgebracht. Daarom dat ik héél weinig foto's
van onze quiltactiviteiten kan laten zien.
Deze foto is van een jaar geleden. De cirkels van MJeanne.

Dit jaar heeft ze de laatste cirkels op de randen geappliqueerd. 
 Nog wat laatste instructies over hoe nu juist
een hoek in verstek genaaid moet worden en daarna was
de top klaar.

Om een foto van de quilt te maken stel ik voor om naar
het meest Westelijke punt van onze kustlijn te gaan.
Op de grens met Frankrijk ligt dit Westerpunt.

Het is een unieke ringvormige trap waardoor je je wandeling
niet moet onderbreken om van het uitzicht te genieten.
Of je nu van De Panne komt of vanuit Frankrijk, je beklimt
de trap en wandelt nadien in de juiste richting weer verder.

Kijk eens hoe mooi de quilttop uitkomt tegen deze achtergrond.

Ik heb enkele van deze blokken gemaakt. Omdat ik het risico niet
wou lopen dat de wind met mijn blokken aan de haal zou gaan
heb ik ze thuis maar op de foto gezet. Deze blokken vormen
de boven- en onderkant van mijn rode wiebertjes quilt. Nu met
de juiste rode stof!

We hebben ook de tijd genomen om te genieten van een
heerlijke aperitief.

Of van deze lekkere verwenkoffie in het casino van Middelkerke.

Op zondag brachten we een bezoek aan Ieper.
Hier was weer van alles te beleven. De aankomst van de
"In Flanders Fields Marathon", een kunstenmarkt, koopzondag enz.

Mooi uithangbord!

Geen gebrek aan fietsroutes in de omgeving van Ieper.
Vooral de "Vredefietsroute" is zéér de moeite waard!
Je passeert langs héél wat WO I - sites. Indrukwekkend!

Naar aanleiding van mijn vorige boekbespreking "Een losse draad"
moest ik een bezoek brengen aan de St George's Memorial Church Ypres.
Deze kerk werd opgericht na WO I ten dienste van de vele Britten die
na WO I in Ieper en omgeving waren achtergebleven. En voor de
grote aantallen bedevaarders die Ieper aandeden.

Zo heb ik de knielkussens, sneller dan verwacht, eens van
dichtbij kunnen bekijken.

Wanneer je met een camera rondloopt probeer je altijd
speciale zaken te spotten. Tijdens een wandeling door
De Panne viel me dit bijzondere lettertype op.
Als ik zo'n prachtige letters zie dan wil ik daar graag meer
over weten. De naam, ontwerper, waar en wanneer werd dit
type gebruikt enz...

Hier nog enkele voorbeelden.

Hoelang nog voordat de sloophamer hier z'n werk zal doen?

Hier zijn we op weg naar Oostduinkerke.
Op het strand staat "The Herring" een 
kunstwerk dat deel uitmaakt van het kunstenproject
Beaufort.
Tijdens WO II kon de Westkust overleven dankzij
een ongewoon rijke haringvangst. Het beste 
haringjaar ooit was de winter van 1942-1943.
Er spoelde toen zoveel haring aan dat men die
met de blote hand kon opscheppen.

Ons doel was een bezoek aan het vernieuwde visserij museum.

Op 12 februari 1989 spoelde een potvis aan op het strand
van Oostduinkerke. Hij kreeg de naam Valentijn.
Hij werd begraven op de abdijsite Ten Bogaerde in Koksijde.
In 2019 werd de potvis terug opgegraven.

Na vijf jaar hangt het skelet nu in een splinternieuwe zaal
van het visserij museum.

We hadden ook het geluk om het 3-jaarlijkse evenement
Koket Koksijde te kunnen bezoeken.

Belgische en internationale floristenteams brachten er met
meesterlijke bloemcreaties hulde aan Paul Delvaux, 30 jaar
na het overlijden van deze Belgische kunstschilder.

Treinen waren van kindsbeen af een passie voor de kunstschilder.

De blikvanger was een stuk spoorweg bekleed met 
 misschien wel enkele duizenden bloemen.

Zéér indrukwekkend!!

Dit is de stand van de varia- hex quilt tot nu toe.
Een eerste mogelijke lay out van de blokken zie je hier.

Dit is de lay out volgens de originele quilt.
Naargelang het aantal blokken toeneemt zal ik
kunnen beslissen welke lay out me het meest kan bekoren.

Dit boek las ik vorige maand.
Het duurde even voordat ik in dit WO II verhaal zat.
Liefde, haat, verraad zijn thema's die in dit soort boeken
altijd terugkomen.
Wat ik bijzonder vond aan dit boek was dat
Allach-porselein en het nevenkamp
Porzellanmanufactur Allach
in Dachau echt hebben bestaan.
Ik wist niet dat deze fabriek en z'n beeldjes van zo'n groot
belang waren en zo'n prestige hadden voor de legerleiding
ten tijde van de oorlog.
Zo zijn we weer helemaal bijgepraat.
Fijn dat jullie weer gezellig kwamen meelezen.
Wanneer er weer voldoende inspiratie is voor een nieuw blogje
dan zullen jullie dat wel weer zien verschijnen.
Lieve groet,
Liliane