zondag 5 mei 2019

München (4)...

Vandaag rijden we een stukje richting Oostenrijkse grens naar
de Tegernsee. Op de ring rond München zien we deze O2 toren liggen.
Toen deze toren klaar was vond het stadsbestuur het maar niets
dat er zulke hoge gebouwen zouden verschijnen in en rond München.
Er is nu bij wet vastgelegd dat geen enkel nieuw gebouw het uitzicht
op de Frauenkirche en het uitzicht op de Alpen mag belemmeren.




Wanneer je deze kant op wil rijden dan vertrek je best op tijd om
niet in de file terecht te komen. Zeker in het weekend wanneer de
stadsmensen naar plekken als deze willen komen om te ontspannen.


De Tegernsee is een populair en luxueus vakantieoord.
In de jaren 60 werd een rioleringsstelsel rond het meer
aangelegd waarin afval- en regenwater wordt opgevangen
en afgevoerd.


Hierdoor is de Tegernsee een van de schoonste meren van Beieren.
In de nazitijd werd het meer bezocht door veel partijbonzen,
waaraan het meer nog steeds de bijnaam "Lago di Bonzo" dankt.


We volgen nog altijd onze gids.....


.....en genieten van de prachtige natuur onderweg!




Wat ook mooi is zijn de muurschilderingen op de woningen.






Het is ondertussen middag geworden en onze magen beginnen te knorren.


Daar in de verte ligt een restaurant (rode dak).


Wat een mooi decor om paaseitjes op te hangen!


Leuk die Beierse folklore!




Onze wandeling zit erop. Nu ergens een plaatsje zien te
bemachtigen op die overvolle terrassen. 


Omdat onze gids van aanpakken weet heeft ze ook nog een daguitstap
naar Regensburg en Augsburg voorzien. Wanneer we van de ene naar

de andere stad rijden ligt deze tempel op onze weg. Hier willen we ook
het fijne van weten.


Hoog boven de Donau staat deze tempel, het Walhalla.


In de Oudnoorse mythologie is het Walhalla het paradijs van de
gesneuvelde helden.


Wie hier per boot over de Donau aankomt moet wel eerst een
flink aantal trappen beklimmen om bij de tempel te geraken.
Het uitzicht van boven is wel bijzonder mooi.

De initiatiefnemer , Ludwig Van Beieren I,
vatte het plan op om grote namen uit de
Germaanse/Duitse/Beierse geschiedenis te eren.



Hij begon kunstenaars uit te nodigen om marmeren
borstbeelden te laten maken van beroemde mensen
uit het verleden.


Hier en daar zien we toch ook een Nederlandse en Vlaamse vertegenwoordiging.




Het blijft een vreemd gezicht deze Griekse tempel in Beieren
maar als je in de buurt bent is een bezoek aan dit gebouw zeker
de moeite waard.


Regensburg is één van de oudste steden van Duitsland.


Hier zien we de Steineme Brücke over de Donau.
Dit middeleeuwse bouwwerk diende als voorbeeld
voor talrijke andere bruggen, zoals de Karelsbrug in Praag.
De bouw duurde van 1135-1146. Daarmee is het de oudste, ten dele
nog onveranderd behouden gebleven, stenen boogbrug van Duitsland.


De kathedraal van het bisdom Regensburg, de Dom St. Peter,
is het hoog oprijzende symbool en van verre zichtbaar
middelpunt van de stad.
De Dom is ook de thuisbasis van de Regensburger Domspatzen,
een van de oudste jongenskoren ter wereld.



Nog in de jaren 60 waren er plannen om de historische
gebouwen van de stad te slopen voor nieuwbouw. Nu is
iedereen blij dat het niet zo ver gekomen is.


Sinds de jaren 70 wordt de binnenstad weer gekoesterd en wordt
het historische erfgoed met zorg gerestaureerd en beschermd.


Regensburg bezit 1.500 onder monumentenzorg vallende gebouwen.
Hiervan zijn er 984 door Unesco als werelderfgoed erkend.


Het Schottenportal van de Schottenkirche St.Jakob, de Schotse
St.Jakobskerk. Deze 12de eeuwse romaanse Schottenkirche
werd gesticht door Keltische missionarissen uit Ierland.



De kerk is beroemd om het noordportaal uit circa 1180.
Het unieke Schottenportal is zwart geworden door
verontreiniging.

Ter bescherming staat er nu een glazen portaal omheen.
Hier zie je duidelijk de reflectie van de omliggende
gebouwen in het glas. Door een glazen deur kan je wel nog
tot bij de kerk komen.








Aan de achterkant van het Goliathhaus ligt het huis van
Oskar Schindler. Hij woonde hier van 1945 tot 1950.
Oskar Schindler werd beroemd door de speelfilm
"Schindler's List". Tijdens WO II redde hij ongeveer
1200 Joden.

("Walking Man", een sculptuur
uit 1995 van Jonathan Borgsky )
Met bijna 100.000 stappen op de stappenteller
hebben we héél wat afgewandeld in München en

omgeving. Deze citytrip heeft onze verwachtingen
ver overtroffen!!



Dankjewel lieve Melanie om ons al die plekjes in 
"jouw" stad te tonen. We hebben onze ogen uitgekeken
in de Biergarten en het Bräuhaus. De sfeer die daar hing
zullen we niet snel vergeten. En andersom denk ik dat het jou
deugd gedaan heeft om weer enkele dagen van dat familiale
sfeertje te hebben kunnen genieten. Het waren zalige dagen!!
Groetjes Liliane


vrijdag 3 mei 2019

München (3)...

Vandaag gaan we op verkenning in het Olympische dorp van München.


Het moesten "vrolijke spelen" worden in 1972. De Duitse organisatoren
wilde zo de herinnering aan het dubieuze spektakel van 1936 uitwissen.
Duitsland kon zich met deze spelen opnieuw aan de wereld presenteren.
Men wilde het nieuwe en democratische Duitsland laten zien.


Een week lang was het een perfect sportfeest.




Tot de vroege ochtend van 5 september 1972.


Toen overvielen Palestijnse terroristen het Israëlisch verblijf in het
Olympisch dorp, schoten twee Israëliërs dood en namen er negen in
gijzeling.


De ontknoping van het drama volgde 's nachts op het vliegveld van
Fürstenfeldbruck op zo'n 40 km van München. De terroristen die met
hun gijzelaars Duitsland per vliegtuig wilden verlaten, raakten daar in
een vuurgevecht met de West-Duitse politie. Vijf van de acht Palestijnen
kwamen daarbij om. De gijzelaars verloren het leven doordat een van de
terroristen een handgranaat in hun midden wierp.
Onder de 17 doden waren alle gijzelaars, vijf van de acht terroristen en
een politieman.


NOS-correspondent Ankie Rechess-Spitzer is een van de initiatiefnemers
van het monument ter nagedachtenis aan de slachtoffers. Zij verliest tijdens
de aanslag haar man en schermcoach André Spitzer. 


"Het heeft veel te lang geduurd, maar beter laat dan nooit.
Het is niet te geloven op hoeveel tegenstand we zijn gestuit.
We zijn heel lang aan het lijntje gehouden door de leiding
in München en Beieren. 45 jaar na datum wordt de
gedenkplaats geopend"
Hier kan je een interview beluisteren waarin Ankie Rechess-Spitzer
haar verhaal doet.



De meest iconische foto van die spelen is dan ook niet van een sporter,
maar van een van de terroristen.
Een interessant artikel over deze foto is te lezen op de website
Deadspin- David Davis
"The story behind the masked horror of the Munich Olympics"
(hier te lezen)


Anton Fliegerbauer is de West-Duitse politieman die omkwam bij de ontknoping
van deze gijzeling op het vliegveld van Fürstenfeldbruck.




Nog onder de indruk van het lot van de slachtoffers van deze
gijzeling wandelen we verder naar het Olympische dorp.
Waar toen de atleten verbleven wonen nu vooral studenten.


Opvallend zijn de vele muurschilderingen en graffitikunst
die op de huisjes verschenen zijn.












Beeld van een erg lenige vrouw ergens in het park -:)




Het park werd aangelegd op een terrein dat tot 1925 gebruikt
werd door het Beierse leger. Vlak na het einde van de Tweede
Wereldoorlog werd het puin uit de stad geruimd en hier opgehoopt.
Dit vormde de basis van de 60 m hoge heuvel in het park,
de zogenaamde Olympiaberg.


Het park is nu een pleisterplek voor de vele jonge gezinnen
uit de buurt.
Het futuristische BMW Welt ligt op wandelafstand van het
olympische dorp. Hier wordt je helemaal ondergedompeld
in het merk.




BMW doet er alles aan om zijn klanten te prikkelen en
tevreden te stellen. Zo bevinden er zich in BMW Welt
diverse restaurants, cafés en shops.
Er is ook een museum met vele interessante tijdelijke
tentoonstellingen.

Na de 2de WO ontwaakte Duitsland met een kater.
De fabriek in Eisenach lag in de Russische zone en
het eens zo prestigieuze BMW produceerde nu kookpotten
en fietsen om te overleven. Toen in 1948 de motoren terug
werden opgestart kreeg het merk een deel van zijn voormalige
glorie terug. Maar het merk wilde opnieuw een auto bouwen.


Maar daar knelde het schoentje: in het Duitsland van begin jaren 50
draaide het om puin ruimen en de wederopbouw, en niet om flaneren
in een luxewagen. De 501, die in 1951 werd voorgesteld, was dus
"de slechte auto op het slechte moment". Temeer omdat het ontwerp
van Peter Schimanowski de meningen verdeelde en de bijnaam
"barokke engel" kreeg.


Om z'n blazoen wat op te poetsen ontwikkelde BMW een Amerikaans
geïnspireerde V8, maar dan uit aluminium. De luxe versie werd
gebouwd tot 1962. Maar de gigantische investering bracht niet
genoeg verkoop op.


De 501 en 502 waren dus grote commerciële flops.
Begin jaren 60 stond BMW daarom zelfs aan de rand
van het faillissement. Gelukkig zorgden de kleine 700
en de sportieve "neue klasse" voor een commerciële
heropleving. BMW was dus gered, al scheelde dat
maar een haar.
(Bron:Vroom/Jean-Francois Christiaens)


Het meest nobele automerk ter wereld is al jaren in handen
van BMW. De permanente Rolls-Royce tentoonstelling
geeft een overzicht van wat de heren Sir Henry Royce en
Charles Rolls allemaal op de markt hebben gebracht.


Héél even hoopten we nog dat de paashaas bij BMW autootjes zou
brengen ipv paaseieren -:))
Volgende keer rijden we een stuk richting Oostenrijk om te gaan
wandelen. Als we onze mannen hier buiten krijgen tenminste!!
Groetjes Liliane