vrijdag 22 december 2023

Arbor Window Quilt...

 

Een leuke manier om het blogjaar 2023 af te sluiten is toch met
een quilt die helemaal af is. Het gaat over de Arbor Window quilt
uit een uitgave van Quiltmania. In het begin heb ik de blokken
gemaakt zoals ze beschreven stonden. Nadien heb ik een
kleine aanpassing aan het patroon aangebracht.


Ik neem de patroondelen over op paternoplaat (een iets dikkere plastic).
In de eerste jaren dat ik met het quilten bezig was maakte ik de malletjes
uit stevig karton. Door het -tig keer overtekenen van zo'n malletje ging dat
karton slijten en kon ik niet accuraat genoeg meer werken (patchwork is tot
op de millimeter juist werken). Daarom ben ik toen al snel overgeschakeld
op het werken met paternoplaat. Deze malletjes kan je steeds weer
hergebruiken. Eens de patroondelen zijn uitgeknipt/uitgesneden kan
het blokje in elkaar gepuzzeld worden.


Dit is een héél eenvoudig blokje. In het patchwork bestaan ook héél
ingewikkelde blokjes om in elkaar te puzzelen. Denk maar aan blokjes
van de Dear Jane quilt of de Nearly Insane (de naam zegt alles!) quilt.


Wanneer de eerste blokjes klaar zijn neem ik deze foto.
Deze twee vaatdoekjes kocht ik in het Textielmuseum in Tilburg.
Ik vond ze qua patroon héél mooi passen bij de patchworkblokjes.


De blokjes worden op de designwall gehangen en ik kies
al een stof voor de sashings. Wie mijn blogverleden kent weet dat
ik deze stof met roosjes mijn "dwarsliggertje" heb genoemd.
De stof werd al meermaals getest in andere projecten maar
steeds ontbrak de klik die er toch moet zijn om in een project
te passen. Maar uiteindelijk bleek het nu een perfecte match te zijn!!


Wanneer ik de blokken op bed uitleg vind ik dat er iets ontbreekt. Het is
teveel van hetzelfde. 


Met de toevoeging van de kleur roze probeer ik wat meer pit toe te voegen.


Ook breng ik een variatie in het blokpatroon aan.


De stapel blokken groeit gestaag.


Deze mix van verschillende blokken en de toevoeging van roze kan 
mij meer bekoren. Wanneer er 81 blokken klaar zijn kan het 
assembleren van de quilt beginnen.


Kijk hoe mooi de sashing hier tot zijn recht komt!


Oktober 2018 is de top klaar!


Wanneer de quilt gedubbeld is (achterkantstof, volumevlies en voorkant samenvoegen) kan het quilten starten.


Het is geen ingewikkeld quiltpatroon. Dat zou dus goed moeten opschieten.



Toch heeft het vijf jaar geduurd voordat het quiltwerk klaar was en
ik enkele weken geleden de binding aan de quilt kon stikken.


Nu ligt de quilt waar ze moet liggen!


De toevoeging van de kleur roze en de twee verschillende
blokpatronen is hier goed te zien.


Ik ben blij met het resultaat en ga maar meteen op zoek naar een
volgende quilt die nog wat quiltsteekjes kan gebruiken.


Graag wil ik de lezers van dit blog gezellige feestdagen toewensen.
Warme kerstdagen en een sprankelend 2024.
Wat dit blog betreft heb ik gemerkt dat er soms weken zelfs maanden
tussen twee blogjes verstrijken. Na zovele jaren bloggen merk ik bij mezelf
een soort van blogmoeheid. Misschien is het gewoon een winterdip en
moet de zon weer gaan schijnen voor er frisse nieuwe ideeën
kunnen ontstaan? We zullen afwachten wat dit blog brengt in 2024!
Lieve groet,
Liliane

maandag 4 december 2023

Een regenboog aan virussen...

 

Dat is meteen de reden waarom het hier de laatste weken zo oorverdovend
stil is geweest. Die ellendige virussen hebben me goed weten te vinden.
Het spel dat ze met je spelen kan je alleen maar ondergaan. Op den duur
hoop je dat ze eens eindelijk hun schup zullen afkuisen en vertrekken.
Zo komt er stilaan weer wat energie om bv. nog eens een blogje te schrijven.

Gelukkig was ik nog fris en fruitig toen het moment van onze
65-jarigen reünie was aangebroken. Enkele blogjes geleden heb
ik verteld hoe het maken van de uitnodigingen in zijn werk ging.


Ook voor de tafelversiering wilden we graag dat thema aanhouden.
Mijn quiltmaatje Marie-Jeanne (die naast het quilten ook prachtige
voorwerpen uit keramiek maakt) had deze toepasselijke potjes gemaakt.
We hadden hier gekozen voor de kleuren van onze Belgische vlag.
Ook de tafellakens hadden de kleur zwart/geel/rood zodat het totaal
plaatje mooi klopte.


Na een lekkere BBQ gingen we van start met de opdrachten voor die avond.
De 65-jarigen werden in kleine groepjes verdeeld en al snel werd er flink gequizt.
Opdrachten zoals   :- Wie waren de broers en/of zussen van de leden van de
stuurgroep.
                                        - Wie waren de leden van de toenmalige foto- en diaclub.      
        - Wie waren deze Brogelse dorpsfiguren?
zorgden al snel voor véél animo.

Nadien kwamen al die dorpsfiguren nog eens aan bod in een PowerPoint presentatie.
Bij het zien van al die beelden kwamen de herinneringen stilaan terug naar boven
en werden vele anekdotes met de groep gedeeld.


Velen zagen deze beelden na zovele jaren voor het eerst weer terug.
Hier een beeld van de sacramentsprocessie waarin we vanaf een 
leeftijd van zes jaar moesten meelopen.


De aankomst van Sinterklaas was ook in ons dorp een belangrijke
gebeurtenis. Zijn intrede werd dan ook op gepaste wijze gevierd.


Via mijn schoonbroer R.L. mocht ik die avond een uniek document laten zien.
Het betreft hier de gouden bruiloft van de schrijnwerker uit ons dorp in
 augustus 1945 (dus direct na het einde van WO II).
De kleindochter van dit gouden paar heeft mijn schoonbroer de
toestemming gegeven om dit unieke familiealbum in te scannen.
Aan de hand van deze foto's heeft hij er een voorstelling van gemaakt
voorzien van erg mooie muziek.



Wat een bijzonder moment was dit op deze avond.
Iedereen zat vol belangstelling  naar deze beelden te kijken. 
Verbaast over het feit dat gans de dorpsgemeenschap
 op de been was om deze heuglijke gebeurtenis te vieren.
Het dorp was helemaal versierd en de mensen liepen er prachtig
uitgedost bij. Wat een feest. Sommigen onder ons herkenden
zelfs hun eigen ouders tijdens deze voorstelling. Hoe bijzonder was dat!!


Een volgende opdracht was het herkennen van macrofoto's.
Voor deze oefening had ik 25 macro-opnames gemaakt van voorwerpen
die wij uit onze jeugd kennen. Dit was één van de foto's.
Weet je wat dit is?



Een andere opdracht stond in het teken van naar de winkel
gaan in Gr-Brogel. Toen wij jong waren telde ons dorp 6
kruidenierswinkels. Voor deze opdracht heb ik foto's
genomen van producten die je toen in de winkel kon 
kopen. De bedoeling was om de naam van het product te noteren.
Jammer genoeg was onze avond veel te kort en hebben we voor
deze laatste 2 opdrachten geen tijd gehad. We zullen het in gedachten
houden voor bij een volgende reünie!


Door al die voorbereidingen voor ons feest had ik nog niet de
kans gehad om eens wat paddenstoelen te gaan fotograferen.


Na zovele uren achter mijn computer te hebben doorgebracht deed het
enorm deugd om weer eens in het bos te zijn.




Ik blijf het een fascinerend onderwerp vinden om vast te leggen op foto.


Ondertussen is het ook al een jaar geleden dat we het Leentjesbos
hebben aangeplant. 


Gelukkig hebben we geen al te grote droge periodes gekend dit jaar.
Daardoor hebben de meeste boompjes een goeie start genomen.
Het zal natuurlijk nog enkele jaren duren voordat we een
duidelijk zicht krijgen op de contouren van wat ooit een bos
zal zijn.


Het is héél leuk om te zien hoe klein en groot regelmatig eens
gaan kijken om te zien hoe zijn of haar boompje het doet!


Eind oktober werd Klaas zes jaar.
Wanneer de kleinkinderen 1 jaar worden krijgen ze van mij een fotoalbum
over dat eerste levensjaar als geschenk.
Omdat ik ook al hun volgende levensjaren op foto vastleg heb ik een
ondertussen zoveel foto's die wel op mijn computer staan maar die nog nooit
werden afgedrukt. Daarom heb ik besloten om een compilatiealbum te maken
als geschenk voor hun zesde verjaardag.


Een fotoalbum blijft een geweldig cadeau om te kunnen geven!


Ondertussen zijn we al in de maand december aanbeland.
Morgen wordt onze lieve Stella twee jaar. Dat gaan we zondag
met gans de familie vieren. En dat de Sint dan ook nog langs zal
komen dat is dan dubbel feest!!
In mijn volgende blogje kan ik jullie een affo laten zien.
Ondanks alles is dat toch ook nog gelukt -:)!
Tot snel, tot blogs!
Groetjes,
Liliane


vrijdag 29 september 2023

Quilten aan zee...

 

Twee weken geleden was ik met mijn quiltmaatjes Anita en Marie-Jeanne
een weekje aan zee om te quilten. Nu Marie-Jeanne haar vingerhoedjesquilt
klaar was mocht ze aan een nieuw project beginnen.

Ze koos voor een project uit de "Hors-Série" uitgaven
van Quiltmania.


Jaren geleden kocht ze op een beurs een stofpakket
om deze quilt te maken. Nu was eindelijk het moment
aangebroken om hiermee aan de slag te gaan. Het
appliqueren heeft ze snel onder de knie en al vlug
verschijnt de ene na de andere cirkel. Het is geen al te 
groot project. Dat is ook wel eens fijn zeker wanneer je
vorige project een joekel van een vingerhoedjesquilt was!


Quiltmaatje Anita werkt verder aan deze quilt.


De Lucy Boston quilt is een groot project zodat deze zeker nog
een aantal keer mee naar zee zal mogen gaan.




Zelf heb ik een aantal van deze sterblokken gemaakt.


Voor mijn vingerhoedjesquilt had ik thuis een strook van
zes rijen klaar gemaakt. Aan zee moest ik deze strook
alleen nog aan de grote lap stikken.


Toch leuk om te zien hoe zo'n quilt héél klein begint en stap voor stap
een steeds grotere lap wordt. Met deze vingerhoedjesquilt wil ik de
sfeer van de zee vangen waar ik zo graag kom. Wanneer ik dan ook 
nog de perfecte plek vind om een foto te nemen dan ben ik helemaal
tevreden. Ik denk dat ik hier de naam voor mijn quilt gevonden heb!
"Le P'tit Baigneur" (de kleine zwemmer)


Het is niet zo dat we ganse dagen op het appartement blijven om te naaien.
Van tevoren zoek ik uit wat er in de buurt zoal te beleven valt tijdens de dagen
dat we daar zijn. Zo zijn we op zaterdag naar de Hoppefeesten in Poperinge
geweest.


Altijd genieten van een drumband die door de straten trekt!


Op het binnenplein van het Hoppemuseum kon je je behendigheid
testen bij de verschillende volksspelen die er opgesteld stonden.
 

In de late namiddag rijden we naar de Sint-Sixtusabdij in Westvleteren.
Daar maken we nog een wandeling van 7 km waarbij we enkele
hoppevelden passeren. Deze planten staan op het punt om geoogst
te worden.


Hier is het oogsten al achter de rug.


De enige manier om een dagje Hoppefeesten goed af te sluiten is het
 eindproduct proeven waar die mooie hopbellen voor gebruikt
worden. Santé!!


De volgende dag gaan we naar Ieper.
Het is die zondag autoloze zondag. 
Het centrum van de stad wordt nu ingenomen door
voetgangers en fietsers. Het is er gezellig druk en
er valt overal wel iets te beleven!


We bezoeken er ook een kunstmarkt. Deze was zéér de 
moeite waard. Jammer dat ik daar geen foto's van heb.


Wanneer je in Ieper bent dan mag een bezoekje aan de Menenpoort niet
ontbreken. Door restauratiewerkzaamheden was de Menenpoort verstopt
achter doeken. Het einde van de restauratiewerken is voorzien voor
maart 2025. Ook hier geen foto van de Menenpoort. Wel een foto
van de bloemenkransen op de brug.


Zelfs 110 jaar na WO I blijven bezoekers uit alle
windstreken hier kransen neerleggen om de gesneuvelden
te herdenken!


Op maandag bezoek ik in De Panne een tentoonstelling over
getekende affiches ter promotie van de kust tussen 1885-1960.


Het is genieten van deze grafische pareltjes waar 
de nostalgie vanaf spat. De belettering op deze
oude affiches is zo mooi!! 


Natuurlijk trekken de affiches van Koksijde mijn speciale
aandacht. Op deze affiches staat steevast een garnaalvisser
te paard afgebeeld. Aan onze Vlaamse kustlijn is de
garnaalvisserij te voet en te paard iets van alle tijden.



Wat vroeger een levensnoodzakelijke bijverdienste was
is nu een toeristische troef voor de gemeente Oostduinkerke.
Hier heb je nog een twaalftal paardenvissers die op geregelde
tijdstippen in zee trekken. 


Wanneer de paarden arriveren wordt alles in gereedheid gebracht om
de zee in te trekken. De garnaalvissers trekken hun typische gele
oliejekker, een gele salopette, hoge laarzen (en soms nog
een gele zuidwester) aan.


Op de houten kar liggen de netten en manden klaar voor de vangst.




Oostduinkerke is de enige plaats ter wereld waar nog aan garnaalvissen
te paard wordt gedaan. Het zacht glooiende strand zonder golfbrekers
is perfect voor deze ambachtelijke activiteit.


Alles is klaar om in zee te gaan. De vangst zit straks in het groene net.


De paarden lopen een half uurtje door het water alvorens ze weer
aan land komen.


Ondertussen genieten de toeristen op het strand van deze attractie.


Na een half uurtje komt het paard terug aan land.


Dit is de vangst.


Na het vissen wordt de vangst op het strand gezeefd en wordt de
bijvangst (krabbetjes, kwallen, kleine visjes, schelpdieren etc.)
terug in zee gegooid.


De garnalen gaan in de manden, de netten worden uitgespoeld en
de paarden worden terug ingespannen.


De zeemeeuwen zijn ook op post om hun graantje mee te pikken
van dit gebeuren.


De paarden worden terug naar huis gebracht, waar ze na een flinke
portie haver terug de wei in gaan.
Ondertussen wordt de garnaalvangst nog eens gezeefd. Op sommige
dagen worden de garnalen op het strand gekookt, uitgeschept en
uitgedeeld onder de aanwezige toeristen.


Ondertussen zie je aan alles dat het toeristisch seizoen
op zijn einde loopt. De strandstoelen liggen gestapeld te
wachten om weggebracht te worden.


Op het strand kan je het aantal wandelaars dikwijls op één hand tellen.


De vakantiegasten zijn naar huis!


Ik hou ervan om op zo'n rustig strand op zoek te gaan naar 
eenvoudige mooie dingen. Zoals deze veer met haar schaduw.


Deze stukjes struik heb ik veel gezien op het strand. Ik ken de naam niet
maar ik vond de gebleekte kleur zo mooi!


Dit kom je liever niet tegen op het strand. Toen ik de laatste
avond nog even op het strand was zag ik dit jonge dier liggen.
Pas aangespoeld. Het lijkt wel een jong dolfijntje te zijn.
's Anderendaags zijn de gemeentelijke diensten dit kadaver
komen opruimen.


Op vrijdag zit onze week aan zee er weer op. Dat we tijdens onze
terugreis naar Limburg de tentoonstelling van de Vlaamse Quiltersgilde 
in Drongen konden meepikken was de kers op de taart.


Het was zalig om nog eens de sfeer van een quilttentoonstelling
te kunnen opsnuiven. Dat was immers al jaren geleden!



Eén van de uitschieters van deze tentoonstelling was voor mij
deze quilt. Een achtergrondstofje in zacht ecru, en zwart/wit
met daarop een kleurrijke cirkel geappliqueerd.


Proficiat aan de maakster van deze prachtige quilt.
Door de verscheidenheid aan uitstappen die we gemaakt hebben
was dit een zéér gevarieerde quiltvakantie.
Met andere woorden .......voor herhaling vatbaar!
Fijne avond en tot blogs!
Groetjes,

Liliane