vrijdag 26 mei 2023

Quilten aan zee...

 

Er zijn zes maanden verstreken sinds we de laatste keer aan zee waren voor
onze "Quilten aan zee" week....
Vorige keer zat er een verstekeling tussen de bagage (het coronavirus). 
Daar was nu echt geen plaats meer voor.


Tijdens de autorit naar zee hadden we tijd genoeg om te brainstormen over
wat we allemaal gingen doen (behalve quilten) tijdens de week die voor ons lag.
Zo kwamen we op het idee om eens een stuk van de GR5A route te
wandelen. De GR-paden of Grote Routepaden zijn wandelroutes over lange
afstanden. De paden zijn in beide richtingen met een rood-wit teken gemarkeerd.


We beslissen om de GR5A route van Oostende tot Adinkerke te wandelen
over een afstand van 60 km. We willen dit in 3 dagen doen.
De eerste dag nemen we 's morgensvroeg de tram van Koksijde naar Oostende.



Na een uurtje staan we in Oostende aan de koninklijke gaanderijen.


Al snel vinden we het vertrekpunt van onze tocht voor die dag.
We lopen lange tijd over de dijk van Oostende richting Mariakerke.
Het is nog vroeg en een strakke wind zorgt ervoor dat het berekoud
aanvoelt. Maar goed doorstappen om wat op temperatuur te blijven!


In Mariakerke wil ik even stoppen bij het Duinenkerkje.


Hier ligt immers Baron James Ensor begraven.
Ensor was een Belgisch kunstschilder. Hij ging de geschiedenis in als
de schilder van maskers. Hij heeft zich ingezet om dit kerkje te
vrijwaren van afbraak.


Ook binnen is het kerkje zeker de moeite om te bezoeken.


Kijk eens wat een prachtig quiltpatroon hier voor mijn voeten ligt!


We stappen verder richting Raversyde.
Daar doorkruisen we de Atlantikwall site.


Dit is een van de best bewaarde delen van de Duitse verdedigingslinie,
met meer dan zestig bunkers, open en ondergrondse gangen, observatie-
posten en geschutstellingen, gebouwd tijdens WOII.


Bij de ingang hangt een 75 meter lang kustpanorama met haarscherpe
foto's uit 1945. Veel tijd om hier te spenderen hebben we niet.
De eindmeet is nog ver!


Hier wandelen we een stukje met zicht op zee richting Middelkerke.




Het zeezicht was toch veel mooier dan het zicht op deze muur
van appartementsgebouwen die we ook veel zien op deze tocht.
 

..... en daarom stappen we dapper verder!

Na een lange tijd door enkele dorpskernen (en dus minder interessant) te
hebben gewandeld komen we aan de Rattevallebrug in Middelkerke.



Van daar moeten we een lang stuk langs het water
wandelen richting Nieuwpoort.


Wanneer we dit monument zien opdoemen dan weten we dat we aan
het sluizencomplex van Nieuwpoort zijn.


Het Koning Albert I monument werd opgericht in 1938 op initiatief
en met de steun van de Oudstrijdersverenigingen van WOI
De Ijzer speelde een grote rol tijdens WOI, vandaar dat dit monument op de
boorden van deze stroom opgetrokken werd.


De bakstenen voor dit monument werden gemaakt van klei uit de Ijzervallei.
Op sommige stenen zie je roestvlekken veroorzaakt door stukjes van
granaatscherven die zich tussen de klei bevonden.


Mijn persoonlijke "Victory" moment nu alleen nog de laatste
meters van deze pittige tocht moeten gewandeld worden.


Van het Albert I monument wandelen we richting de vismijn
van Nieuwpoort.


Vissers hopen altijd op een goede vangst en een behouden thuiskomst.


De spreekwoordelijke laatste loodjes wegen echt het zwaarst.
Ik voel mijn benen bijna niet meer wanneer de eindbestemming
van deze eerste wandeldag in zicht komt.
25 km hebben we afgelegd. Deze tocht wint zeker geen schoonheidsprijs
maar we zijn wel blij dat we deze uitdaging zijn aangegaan.
Op naar dag twee!


Op dag twee nemen we weer de kusttram maar nu slechts tot Nieuwpoort.
Daar pikken we de route terug op waar we gisteren geëindigd waren.


De tocht van vandaag ziet er veelbelovend uit. We krijgen een zéér
gevarieerde tocht die ons door duinengebied zal leiden.


Het weer voelt een stuk warmer aan dan gisteren.
Zalig om onze picknick midden in de duinen te kunnen eten.


Die boterhammetjes zijn echt wel nodig want een tocht door duinengebied
is veel zwaarder dan wandelen over een verharde weg.


Deze afbeelding van een paardenvisser wijst erop dat we
aangekomen zijn in Oostduinkerke.


Op tijd en stond een terrasje doen hoort er ook bij.


We zijn met 3 paar ogen om de GR-tekens te zoeken. Maar soms kijken
we er alle drie overheen.


Prachtige weggetjes door het waterwinningsgebied Doornpanne!


Het landschap is vandaag van zo'n schoonheid. Dat hebben we gisteren
echt gemist!!


Na 17 km komen we aan De Hoge Blekker, de hoogste duin van de kust.
Hier eindigen we onze tweede dag en zullen we morgen opnieuw aansluiten
voor het laatste deel van deze tocht.


Dag drie van onze GR5A tocht. Vandaag is er geen tramrit nodig
om bij het vertrekpunt te komen want we vertrekken in onze achtertuin.
Hier wandelen we richting de Zuid-Abdijmolen in Koksijde.


Hier de vriendjes van Christiaan!



Ook vandaag is het een zéér gevarieerde tocht van Koksijde richting
De Panne. We wandelen door bossen en duinen richting de zee.




Kijk eens wat onze beloning is bij het bereiken van onze eindbestemming!


Drie dagen hebben we gewandeld van Oostende tot Adinkerke.
60 km werden stap voor stap afgelegd. De eerste dag door minder
mooi landschap maar dat werd helemaal goedgemaakt op dag twee
en drie. Op deze dagen hebben we echt genoten van de prachtige
landschappen. De GR-paden hebben er in ieder geval 3 fans bij!
Maar eerst gaan we doen zoals deze zeehond , eens lekker uitrusten
van de geleverde prestatie!!


Na drie dagen wandelen werd het tijd om de meegebrachte lapjes
eens boven te halen. Anita werkte verder aan deze blokken.


Ikzelf had deze blokjes meegebracht.


Mijn hexjes hebben het daglicht niet gezien tijdens deze week.


Wel zijn er nog een aantal blokken van mijn Jacobs Ladder quilt bijgekomen.


Nog enkele blokken moet ik maken en dan kan deze top in elkaar genaaid
worden.


De hexjes van Marie-Jeanne mochten wel uit de doos!


Een project waar ze al 25 jaar aan werkt.
 Niet iedere dag dat is wel
duidelijk -:)


Deze top heeft ze wel afgewerkt tijdens deze week.
Omdat het buiten veel te hard waaide heb ik binnen zo
goed als mogelijk een foto van deze quilt gemaakt.
"Zeebries" is naar mijn gevoel een passende naam
voor deze quilt. Een mooie herinnering aan de vele
kilometers die we met de haren in de wind hebben gelopen!
Groetjes,

Liliane



woensdag 17 mei 2023

De max(ima).....

 

De max,
dat was het verjaardagsfeest voor mijn schoonmoeder aka
"Oma Leen"
Onder een stralende zon hebben we genoten van een geweldig samenzijn!

Deze kranige 95-jarige wou geen intiem feestje maar wel een feest
waarop iedereen aanwezig zou zijn.


De voltallige familie (met uitzondering van 10 personen die belet waren)
tekende afgelopen weekend present op de feestlocatie.
Vele kilometers werden afgelegd (China-Duitsland-Engeland)
om erbij te kunnen zijn.


Van tevoren hadden we aan de kleinkinderen gevraagd om een 
"Ode aan oma" te schrijven. Zestien kleinkinderen hadden hun
herinneringen aan oma in een mooie tekst gegoten.


Het was ontroerend mooi om te horen welke herinneringen deze generatie
aan hun grootmoeder heeft. Eén constante die telkens terug kwam was
de Limburgse vlaai die altijd bij oma op tafel staat.


Zouden er nog grotere wenskaarten bestaan?


Tijdens de coronapandemie zijn de kleinkinderen gestart met het
"Oma Helena" krantje. Een krantje dat oma maandelijks
ontvangt met daarin foto's en nieuwtjes van de familie.
Omdat oma daar iedere maand enorm van geniet krijgt ze een
nieuw abonnement voor nog een jaar van deze krantjes.



Binnenpretjes bij het nalezen van de teksten!


De Chinese Sarah had voor oma een mooie wenskaart gemaakt.


Achterkleinkind Aurélie had deze sleutelhanger gemaakt.


Na zoveel mooie woorden was het de hoogste tijd om een toast uit te brengen
 op de jarige!


's Avonds werden op het songfestival de punten toegekend.
Onze Twelve points gaan naar:
Oma95/ het organisatiecomité/ de prachtige "odesaanoma"/de zon!


Gisteren (16 mei) was het haar verjaardag.
Ook toen is er nog veel bezoek langsgekomen. Allemaal
werden ze ontvangen met koffie en....Limburgse vlaai.
Vanaf vandaag zal de, nu toch wel broodnodige rust,
weerkeren. Oma zal zich weer kunnen bezighouden met
dat wat ze het liefst doet nl. kaarten en kruiswoordpuzzels
 oplossen. 
Lang leve oma en nu op naar de 96!



En dan nu de andere max....
Ook gisteren, 16 mei, opende de prachtige koningin Máxima het
vernieuwde Van Gogh Village Museum in Nuenen (Noord-Brabant)
Als hoofdsponsor (ASML) mocht onze zoon Carl haar een stukje
rondleiden. Hoe cool was dat!
Volgende keer een verslagje van onze quiltweek aan zee.
Vrijdag vertrekken we! 
Groetjes,
Liliane