München (3)...

Vandaag gaan we op verkenning in het Olympische dorp van München.

Het moesten "vrolijke spelen" worden in 1972. De Duitse organisatoren
wilde zo de herinnering aan het dubieuze spektakel van 1936 uitwissen.
Duitsland kon zich met deze spelen opnieuw aan de wereld presenteren.
Men wilde het nieuwe en democratische Duitsland laten zien.

Een week lang was het een perfect sportfeest.

Tot de vroege ochtend van 5 september 1972.

Toen overvielen Palestijnse terroristen het Israëlisch verblijf in het
Olympisch dorp, schoten twee Israëliërs dood en namen er negen in
gijzeling.

De ontknoping van het drama volgde 's nachts op het vliegveld van
Fürstenfeldbruck op zo'n 40 km van München. De terroristen die met
hun gijzelaars Duitsland per vliegtuig wilden verlaten, raakten daar in
een vuurgevecht met de West-Duitse politie. Vijf van de acht Palestijnen
kwamen daarbij om. De gijzelaars verloren het leven doordat een van de
terroristen een handgranaat in hun midden wierp.
Onder de 17 doden waren alle gijzelaars, vijf van de acht terroristen en
een politieman.

NOS-correspondent Ankie Rechess-Spitzer is een van de initiatiefnemers
van het monument ter nagedachtenis aan de slachtoffers. Zij verliest tijdens
de aanslag haar man en schermcoach André Spitzer. 

"Het heeft veel te lang geduurd, maar beter laat dan nooit.
Het is niet te geloven op hoeveel tegenstand we zijn gestuit.
We zijn heel lang aan het lijntje gehouden door de leiding
in München en Beieren. 45 jaar na datum wordt de
gedenkplaats geopend"
Hier kan je een interview beluisteren waarin Ankie Rechess-Spitzer
haar verhaal doet.

De meest iconische foto van die spelen is dan ook niet van een sporter,
maar van een van de terroristen.
Een interessant artikel over deze foto is te lezen op de website
Deadspin- David Davis
"The story behind the masked horror of the Munich Olympics"
(hier te lezen)

Anton Fliegerbauer is de West-Duitse politieman die omkwam bij de ontknoping
van deze gijzeling op het vliegveld van Fürstenfeldbruck.

Nog onder de indruk van het lot van de slachtoffers van deze
gijzeling wandelen we verder naar het Olympische dorp.
Waar toen de atleten verbleven wonen nu vooral studenten.

Opvallend zijn de vele muurschilderingen en graffitikunst
die op de huisjes verschenen zijn.

Beeld van een erg lenige vrouw ergens in het park -:)

Het park werd aangelegd op een terrein dat tot 1925 gebruikt
werd door het Beierse leger. Vlak na het einde van de Tweede
Wereldoorlog werd het puin uit de stad geruimd en hier opgehoopt.
Dit vormde de basis van de 60 m hoge heuvel in het park,
de zogenaamde Olympiaberg.

Het park is nu een pleisterplek voor de vele jonge gezinnen
uit de buurt.

Het futuristische BMW Welt ligt op wandelafstand van het
olympische dorp. Hier wordt je helemaal ondergedompeld
in het merk.

BMW doet er alles aan om zijn klanten te prikkelen en
tevreden te stellen. Zo bevinden er zich in BMW Welt
diverse restaurants, cafés en shops.
Er is ook een museum met vele interessante tijdelijke
tentoonstellingen.

Na de 2de WO ontwaakte Duitsland met een kater.
De fabriek in Eisenach lag in de Russische zone en
het eens zo prestigieuze BMW produceerde nu kookpotten
en fietsen om te overleven. Toen in 1948 de motoren terug
werden opgestart kreeg het merk een deel van zijn voormalige
glorie terug. Maar het merk wilde opnieuw een auto bouwen.

Maar daar knelde het schoentje: in het Duitsland van begin jaren 50
draaide het om puin ruimen en de wederopbouw, en niet om flaneren
in een luxewagen. De 501, die in 1951 werd voorgesteld, was dus
"de slechte auto op het slechte moment". Temeer omdat het ontwerp
van Peter Schimanowski de meningen verdeelde en de bijnaam
"barokke engel" kreeg.

Om z'n blazoen wat op te poetsen ontwikkelde BMW een Amerikaans
geïnspireerde V8, maar dan uit aluminium. De luxe versie werd
gebouwd tot 1962. Maar de gigantische investering bracht niet
genoeg verkoop op.

De 501 en 502 waren dus grote commerciële flops.
Begin jaren 60 stond BMW daarom zelfs aan de rand
van het faillissement. Gelukkig zorgden de kleine 700
en de sportieve "neue klasse" voor een commerciële
heropleving. BMW was dus gered, al scheelde dat
maar een haar.
(Bron:Vroom/Jean-Francois Christiaens)

Het meest nobele automerk ter wereld is al jaren in handen
van BMW. De permanente Rolls-Royce tentoonstelling
geeft een overzicht van wat de heren Sir Henry Royce en
Charles Rolls allemaal op de markt hebben gebracht.

Héél even hoopten we nog dat de paashaas bij BMW autootjes zou
brengen ipv paaseieren -:))
Volgende keer rijden we een stuk richting Oostenrijk om te gaan
wandelen. Als we onze mannen hier buiten krijgen tenminste!!
Groetjes Liliane