zaterdag 21 juni 2025

Buen camino (3)....

 

Dag 3:
van Pontevedra naar Caroi (Mosteiro Armenteira)
Vandaag start onze wandeling vanaf het hotel.
Het is de zwaarste wandeldag van deze wandelvakantie.
We verlaten Pontevedra via de brug die ik jullie gisteren
als laatste heb laten zien. Na ongeveer 4 km zien we dit bord.
Hier hebben we de keuze om de Camino Portugués te volgen of
om de spirituele variante te volgen. Dit is een extra traject
van 75 km wat niet meetelt voor het behalen van de
Compostela.
De pelgrims die vanuit Lissabon of Porto de Camino Portugués
wandelen laten deze route meestal links liggen. Zij hebben al 
zoveel kilometers in de benen dat ze deze 75 extra kilometers
liever niet lopen. Eigenlijk is dit jammer want het is een
prachtige route!!
Wat maakt het spiritueel?
1. Doordat maar zéér weinig pelgrims voor deze route kiezen  
biedt deze route veel rust en stilte. Dit creëert ruimte voor
reflectie en bezinning.
2. Deze route loopt door de prachtige regio O Salnes              
3. Volgens de legende zijn de stoffelijke resten van Sint-Jacob
met een bootje via de Ria de Arousa aangekomen in Padron.
Tijdens deze route kan je eventueel via een boottocht een
stukje van deze tocht afleggen.


De combinatie van wandelen, boottocht en het bezoeken
van kloosters en historische plekken kan een diepere
spirituele ervaring bieden.
Wij maken geen gebruik van de boottocht maar leggen de volledige
route al wandelend af.


Sint-Jacob blijft ons de weg wijzen.


In Cavaleiro zien we deze mooie oude kerk.
De gevel wordt gedomineerd door het beeld van Sint-Pieter
met de sleutels van het Koninkrijk.


Het is een heerlijke plek om even halt te houden.
Het is op zulke plekken dat je de spirituele route 
heel goed kan ervaren.


Het hoogtepunt op deze route vind ik persoonlijk  het
Monasterio de San Xoan de Poio.



Je kan het klooster bezoeken maar kies wel voor de juiste bel.
De eerste is voor een bezoek, de tweede is om in te treden.


Het klooster heeft een prachtige binnentuin met fontein.


We komen in een zaal met mooie kunstwerken.


Het indrukwekkende kerkinterieur.


Het valt ons op dat er zoveel mozaïektegels hangen.


Toen we dachten dat we het grootste mozaïekwerk hadden gezien
moest er nog iets véél groter komen!


In de gangen van het klooster stoten we op een werkelijk
verbluffend kunstwerk. Deze mozaïek beeld de Franse route
van de Camino de Santiago uit vanaf de Pyreneeën tot in
Santiago. Het werk is 2.60 m hoog en 80 m lang!!!
Er werden 1 miljoen mozaïeksteentjes in verwerkt.


De kathedraal van Santiago als orgelpunt van dit
kunstwerk!


The road to Santiago (uitleg over het kunstwerk).


In de tuin van het klooster zien we de op één na grootste
hórreo van Spanje. Zo'n grote kloostergemeenschap had natuurlijk 
veel opslagruimte nodig voor zijn graanvoorraden en dus ook een
gigantische hórreo!


Na zo'n 10 km stappen komen we aan in Combarro.
De grote attractie van Combarro zijn de hórreos die hier 
pal aan het strand liggen. Nergens anders in Galicië
vind je zo'n grote verzameling bij elkaar. 


We laten Combarro voor ons liggen en beginnen aan het
zwaarste traject van deze route. Een klim van 8 km lang.
Gelukkig lag er een winkel aan het begin van deze klim
zodat we ons nog goed konden bevoorraden.


Wie klimt die wordt daarvoor beloond onder de vorm
van fantastische uitzichten op de omgeving.
De ideale plek om van onze picknick te genieten.


Na het klimmen volgt het afdalen. Dat niet alle wegen 
zo vlak waren als een biljartlaken dat kan je hier goed zien.
Hier was het wel opletten geblazen om veilig beneden te geraken.


Eenmaal beneden hadden we onze eindbestemming van 
die dag, het klooster van Armenteira, bereikt!


Het klooster werd gesticht in 1162 en heeft een rijke
geschiedenis gekend. Het meest in het oog springt
de rozet die zéér gedetailleerd is.


Het klooster is nog steeds bewoond door Cisterciënzermonniken.
Het is eveneens een gastenverblijf voor pelgrims.
Hier eindigt voor ons een derde prachtige dag op de camino!
Wordt vervolgd.....


vrijdag 20 juni 2025

Buen Camino (2)...

 

Dag 2:
 van Arcade naar Pontevedra.
Na het ontbijt brengt de bus ons naar Arcade waar gisteren onze 
tocht geëindigd was. Vandaag is het een rustige wandeling van 13 km.
Zo hebben we alle tijd om van de mooie omgeving te genieten.
Starten doen we bij een zéér oude brug in Arcade.

Galicië heeft een mild Atlantisch klimaat.
Het is héél uitzonderlijk als het niet geregend heeft
tijdens je vakantie in Galicië.
Deze dag start voor ons onder een stralend zonnetje.
Begin mei zijn de temperaturen nog zeer aangenaam zo rond de 20°.
Ideaal wandelweer. Nog een foto genomen vanop de brug.
Prachtig toch!


We lopen langs prachtige verstilde dorpjes met stenen muurtjes
en de al zo vertrouwde Hórreos. 


Plots zorgt een waslijn voor een explosie van kleur
tussen al die grijze stenen.


Op sommige stukken van de weg moeten we er onze aandacht goed
bijhouden. Het laatste wat we hier willen is dat we een voet zouden
omslaan. We willen echt wel heelhuids die eindmeet halen!


De stempelposten zijn er in alle soorten en maten.
Dat kan gaan van een klooster, kerk, bar, winkel tot
een ludieke plek langs de kant van de weg.


Indrukwekkend zijn de vele eucalyptusbossen waar we
doorheen wandelen. Heerlijk die geur!
Eucalyptusbomen werden in de 19e eeuw naar Galicië gebracht,
met name door een Galicische geestelijke die de zaden
meebracht uit Australië. Ze werden langs de oevers van de
rivier de Landro geplant om de gronden te draineren en in de 
daaropvolgende decennia verspreiden ze zich over gans 
de regio.


Voordelen:
Eucalyptusbomen groeien snel en kunnen worden gebruikt voor
houtproductie, met name voor papier.
Nadelen:
Eucalyptusbomen zijn zeer brandbaar, wat bijdraagt aan het
risico op bosbranden.
Ze worden beschouwd als een invasieve soort, omdat ze
de inheemse flora en fauna kunnen verdringen.


In Ganderon komen we langs een 16de eeuwse kapel ter ere
van Santa Marta. Hier ligt een stempel die we kunnen gebruiken
om ons boekje af te stempelen.




Onderweg zien we nog pelgrims maar erg druk is het niet op deze
route.


Tegen lunchtijd komen we aan in Pontevedra.
Onze eindbestemming voor vandaag. 
Pontevedra is een prachtige oude stad. Met zijn gezellige
steegjes en sfeervolle pleinen straalt het oude centrum
veel charme uit. Gelukkig hebben we alle tijd om deze stad
te ontdekken.



Het belangrijkste religieuze gebouw is zonder twijfel de 
barokke kerk van de Pelgrimsmaagd (bedevaartkerk)
Het is de enige ronde, schelpvormige kerk in Spanje.


Dit heiligdom werd gebouwd ter ere van de Maagd Peregrina
(Pelgrimsmaagd), patroonheilige van de provincie Pontevedra
en de Camino Portugués.


Een andere bezienswaardigheid is de Sint-Jacobsschelp
om heilig water te bewaren. De Sint-Jacobsschelp
symboliseert de pelgrims en de Sint-Jacobsroute.


In de voorgevel houden Sint-Jacob en Sint-Jozef de Maagd
gezelschap. Ze dragen alle drie typische pelgrimskleding.






Aan het Lenaplein staan een paar van de belangrijkste gebouwen.


De Sint-Bartholomeuskerk werd gebouwd tussen de 17de en 18de
eeuw door de Jezuïeten. Daarnaast ligt de voormalige school van 
dezelfde orde, dit maakt nu deel uit van het Pontevedramuseum.



Deze tuin tussen de bedevaartskerk en het klooster Sint-Franciscus,
is aangelegd ter ere van een bekende archeoloog uit Pontevedra:
Casto Sampedro. Hij is verantwoordelijk voor de bouw van de
fontein die we nog kunnen zien in de tuin.



Feed the chickens.


Morgenvroeg verlaten we Pontevedra via deze brug om 
daarna de spirituele route te volgen!
Wordt vervolgd.....

donderdag 19 juni 2025

Buen Camino (1)......

 

Al 11 jaar droomde ik ervan om een stukje van de camino te
wandelen. De camino moet je wandelen op het juiste moment
in je leven. Dat moment was voor ons beiden nu aangebroken.
Omdat we niet meer zo piep (maar toch ook nog niet stok) zijn 
en de eerste kwaaltjes zich beginnen te manifesteren werd het
tijd om knopen door te hakken.
Zo was er in januari de schouderoperatie van Paul en heeft
hij al enkele jaren last van reuma. We moesten een formule
zien te vinden waarbij we onbezorgd op pad konden gaan.
Deze formule hebben we gevonden bij 
"Met Geert op reis"

Bij de voorstelling van de reis in december vorig jaar kregen
we een handboek om U tegen te zeggen.
Een 130 pagina's dik boek waarin werkelijk alles aan bod kwam
om ons voor te bereiden op deze tocht.



Voeg daar de passie en het enthousiasme van Geert bij en
we wisten dat we de juiste keuze hadden gemaakt.


Wij lopen een stukje van de Camino Portugués.
De Camino Portugués vertrekt voor velen in Porto, enkelingen
vertrekken vanuit Lissabon. De route komt Spanje binnen in de stad Tui.
Wij volgen het traject vanaf Vigo.


Omdat wij vanaf Pontevedra de Spirituele Variante volgen is 
onze tocht 145 km lang. Later meer over deze variant.
Ons "Credencial del Pelegrino" was al door Geert geregeld.


Om een Compostela te behalen moet je minimaal 100 km
te voet lopen op een officieel erkende Caminoroute.
Om dit te bewijzen verzamel je onderweg deze stempels.


Vanuit Brussel vlogen wij naar Porto. Vandaar ging het met
de bus naar Pontevedra. In Pontevedra verblijven we 4 nachten
in hetzelfde hotel. Een bus brengt ons 's morgens naar de startplaats
van de tocht en bij de aankomst komt de bus ons weer oppikken
om ons terug naar het hotel te brengen.
Wie onderweg problemen tegenkomt kan altijd beroep doen
op Geert. 
Hier start voor ons de camino in Vigo.


Na het maken van een groepsfoto en het nemen van de nodige
selfies voor het thuisfront kunnen we aan de tocht beginnen.


Omdat het een beetje verwarrend is om uit het centrum van Vigo te
geraken loopt Geert een stukje mee tot aan de kerk waar we
een eerste stempel krijgen.


Het gebeurt meermaals dat we moeten zorgen om voor
een bepaald uur in een kerk, klooster of kapel aan te komen.
Dit omdat er een misviering is of omdat deze plaatsen
een lange middagpauze nemen. 


Wanneer iedereen van de groep zijn stempel heeft kan de
misviering hier beginnen.


Na wat klimwerk komen we aan de bovenrand van de stad
en hebben we zicht op de haven van Vigo en de baai.
In Galicië heb je grote zee-inhammen de zogenaamde rias.
Deze rias zijn onderverdeeld in de Rias Altas (de hoge rias)
in het noorden en de Rias Baixas in het zuidwesten van Galicië.
Wij wandelen langs de Rias Baixas en dat zijn echte juweeltjes.


Wat opvalt zijn de vele houten vlotten die precies roerloos in 
de rias liggen. Het zijn "bateas" waar hangmosselen op
gekweekt worden. Na China is Galicië de grootste mossel-
producent ter wereld. Aan zo'n vlot hangen dikke touwen.
Daaraan brengen ze het mosselzaad met de hand aan.
Eenmaal volgroeid haalt een kraan het touw boven en gaat
het door een machine om de mosselen te oogsten.


Een paar kilometer lang is de weg aangegeven door een 
golvende lijn. Deze stelt de zee voor omdat we wandelen
op de camino die de kust volgt.


Verloren lopen is bijna onmogelijk. Geschilderde gele pijlen
en deze mijlpalen zorgen ervoor dat je altijd op het juiste
pad blijft.


Onderweg valt zo'n groep snel uit elkaar omdat ieder zijn
eigen tempo loopt. 


Wanneer je dit ziet dan weet je dat er weer een stempel te halen valt.


Bij zo'n stempelpost kan je kleine souvenirtjes kopen en
soms veel belangrijker ook drank en fruit!


Tegen de middag komen we aan op het plein voor de 
San Andrés kerk in Cedeira.


Terwijl Paul voor het stempelboekje zorgt neem ik een kijkje
op het prachtige kerkhof. Zo anders dan bij ons.


Wat me nu al opvalt is dat ze hier veel zorg besteden aan
de laatste rustplaats van hun dierbaren. Later zien we dat nog.


Ondertussen is het de hoogste tijd voor een boterham en koffie.


Dat we hier door de natste en daardoor meest groene
streek van Spanje lopen is zo mooi om te zien.


Omdat we hier in mei lopen zien we de mooiste bloemen in
alle mogelijke kleuren langs de weg. Deze aronskelk zien
we echt overal.


Regelmatig zien we een openbare wasplaats of lavaderos.


Deze wasplaatsen waren vroeger belangrijke ontmoetingsplaatsen
voor vrouwen om de was te doen.




Twee door de mens gebouwde stenen monumenten die we
veel zien tijdens onze tocht zijn de Hórreos en de Cruceiros.
Hórreos zijn stenen graanschuren geplaatst op ronde palen
die eindigen in platte stenen om de toegang voor knaagdieren 
te voorkomen. De spleten hielden de oogst droog omdat
er voldoende ventilatie was.
Na 23 km wandelen komen we aan in Arcade onze
eindbestemming van dag 1.
De bus brengt ons terug naar ons hotel in Pontevedra.
Wordt vervolgd.....