Roos.....

Schoorvoetend en krom
poot ik, plantje voor plantje,
bloemen in mijn tuin.
Als een kluit me glijden doet,
val ik midden in de roos
en maak me op mezelf boos.

Voorzichtig en krom
geef ik, scheutje na scheutje,
water aan mijn tuin.
Als de roos een kletske krijgt,
steekt een doren in mijn vel,
kommer voel ik en wat kwel.

Behoedzaam en krom
wied ik, perkje voor perkje,
onkruid in mijn tuin.
Als ik dicht de roos genaak,
komen schrammen op mijn hand
waarin de pijn priemend brandt.

Kieskeurig en krom
pluk ik, bosje na bosje,
bloemen uit mijn tuin.
Als ik ook een roosje neem,
komt een bloedvlek op mijn duim
en in mij.....een kwade luim.

Blij en niet meer krom
zit ik, puntje bij paaltje,
zalig bij mijn tuil.
Als ik nu de roos bezie,
komt een lach me op de mond,
maar goed, dat je pijn doorstond.
Mathieu Gijbels