Nürnberg (Neurenberg)...

 

Dit is ons eerste zicht op de stad Neurenberg.
Deze stad kende haar grootste bloei in de 15de en 16de eeuw.
Neurenberg was befaamd op het gebied van wetenschappen en kunst.

 

Slotenmaker Peter Henlein maakte hier in 1510 zijn eerste zakhorloge
(nog te bezichtigen in het Germanisches Nationalmuseum)
Neurenberg kende onder zijn inwoners tijdens de gouden eeuw ook
getalenteerde beeldhouwers, bronsgieters en schilders.

Door een ritje met het toeristische treintje krijgen we een goed
overzicht van de stad. We passeren de belangrijkste beziens-
waardigheden en kunnen zo beslissen wat we uitgebreider willen gaan 
bekijken.

Hier bevinden we ons op de Hauptmarkt. Tijdens de kerstperiode kan
je hier één van de mooiste kerstmarkten van Duitsland bezoeken.

 

De gotische fontein (links) beheerst met haar veertig beelden op vier etages
de hele Hauptmarkt. Boven aan de piramide staan Mozes en de profeten.
Daaronder de zeven keurvorsten en negen helden: drie antieke, drie Joodse
en drie christelijke.

De stad heeft nog prachtige vakwerkhuizen. In deze straat kocht de
bekende schilder en etser Albrecht Dürer in 1509 een vakwerkhuis en 
woonde er tot aan zijn dood in 1528.

Dürer was een veelzijdig kunstschilder, tekenaar. Het bekendst is hij geworden
door zijn houtsneden. Hij ondernam talrijke reizen doorheen Europa.
Door zijn reizen was hij een uitstekend observator geworden van de natuur
rondom hem. Haas is één van zijn belangrijkste natuurstudies.

 

Bij het horen van de naam Neurenberg denk je automatisch aan een van de
donkerste processen uit de wereldgeschiedenis.

In deze zaal werden na WO II de kopstukken van het Naziregime berecht.
Het proces werd geleid door de Verenigde Staten, Sovjet-Unie, UK en
Frankrijk. Het duurde van 20 november 1945 tot 1 oktober 1946.

De geallieerden kozen om een aantal redenen voor de stad Neurenberg:

- Deze stad lag centraal in het Duitse rijk.
- Het paleis van Justitie in Neurenberg was een van de weinige in het 
gebombardeerde Duitsland dat nog overeind stond.
-Achter het gebouw bevond zich een grote gevangenis.
- Ook was Neurenberg de stad waar de Nazipartij haar grootste partijdagen
hield.
- De Nazi's kondigden in Neurenberg hun beruchte rassenwetten af (waardoor Joodse burgers van het maatschappelijke leven werden uitgesloten en
   rechtenloos werden gemaakt.

Bekende Nazi's zoals Hess, Göring, Von Ribbentrop en
Rosenberg werden ter dood veroordeeld.
Nadien volgden er nog processen tegen de Gestapo, NSDAP, SS
de Duitse legerleiding en andere Naziorganisaties.

Verscheidene kopstukken zoals Hitler, Himmler en Goebbels werden niet
gedaagd omdat ze zelfmoord pleegden voor het proces begon.

Nadat onder meer door de processen van Neurenberg de gruweldaden
van het Naziregime bij de brede bevolking waren doorgedrongen
gingen er stemmen op om de mensenrechten helder te definiëren.

Hier zie je de Way of Human Rights (weg van de mensenrechten).
Dit is een indrukwekkende zuilenlaan geopend in 1993.

Ieder van de 27 zuilen bevat een artikel uit de universele rechten van de mens.

 

Tegenover deze zuilengalerij ligt het Germanisches Nationalmuseum.
Dit museum bezit de grootste collectie kunstvoorwerpen en oudheden
van Duitsland. Een week is niet genoeg om het hele museum te bekijken.
Daarom maak je best op voorhand een keuze van wat je hier wil bekijken.

Na zoveel informatie is het de hoogste tijd voor een pauze.
Vermitst Neurenberg dé stad is van de Lebkuchen gaan we die
eens proeven. 

Lebkuchen zijn traditionele Duitse kerstkoekjes. Je kan ze het best
vergelijken met peperkoek, gingerbread of gevulde taaitaai.

Het deeg bevat specerijen, gekonfijt fruit en honing.
De achterkant bestaat uit hostiepapier (zoals wij dat noemen)
Verser dan hier kan je ze niet vinden. We komen later op de dag
nog eens graag terug om er een tweede keer van te smullen!

 

In Neurenberg is de stadsommuring nog bijna helemaal intact.

Er zijn maar liefst 67 verdedigingstorens bewaard gebleven.
Hier wandelen geeft je een prachtig uitzicht op de stad.
Ons bezoek aan Neurenberg zit erop. We gaan op zoek naar onze auto's om
vanavond nog verder te rijden naar Coburg. Daarover vertel ik je in een
volgend blogje meer.
Groetjes,
Liliane

 

 

 

Een terugblik....

 

Het voorbije paasweekend hebben we met de familie doorgebracht in
vakantie- en wijndomein "De zwaluw" in Kasterlee. Met de fijne herinneringen
aan ons weekend van vorig jaar (Ferme Filly) nog steeds in onze gedachten
hadden we héél veel zin in ons tweede familieweekend.

De hoge temperaturen van vorig jaar moesten we deze keer missen.
Geen waterpret in de hottub maar wel een zoektocht
naar de slapende reus. Het kunstenaarsduo Gijs Van Vaerenbergh
( ook bekend van het doorkijkkerkje in Borgloon) vervaardigde
een immens groot, hol hoofd uit staal. Dit is één van de attracties
die je kan ontdekken tijdens een avontuurlijke wandeling
 in dit Kempische bos.

Op het vakantiedomein zelf was er ook van alles te beleven. 
  Een leuk fietsparcour, minigolf, voetbal en binnen een kast vol
 spelletjes zorgden ervoor dat niemand zich ook maar één seconde
zou vervelen.

Wanneer de kindjes in bed lagen waren er de avondactiviteiten door onze kinderen
georganiseerd. Op de tweede avond van ons verblijf speelden we de 
"Giro di omi & opi"
Een fantastische avond in elkaar gestoken door zoon Carl.

Hij had zes landen uitgekozen waar "omi & opi" samen op vakantie
waren geweest. Per land had hij één wijn gekozen die aan ons werd
voorgesteld en gedegusteerd. Nadien kregen we een aantal quizvragen
voorgeschoteld over dat land. Het feit dat onze zoon héél goed is in 
Storytelling maakte van deze avond een onvergetelijke belevenis.
Zéér boeiend om de verhalen achter deze wijnen te ontdekken!

Maar onze kinderen hadden ook ons aan het werk gezet.
Mijn man en ik kregen de opdracht om tijdens de eerste avond 
van het weekend ons levensverhaal te vertellen. De manier waarop we dat 
zouden brengen daar werden we volledig vrij in gelaten.
Omdat ik graag met foto's werk viel mijn keuze op het maken van een
PowerPoint presentatie. Het probleem was wel dat ik zoiets nog nooit
gedaan had. Na een spoedcursus PowerPoint maken van jongste zoon kon ik
aan de slag.

Eerst maar eens alle materiaal verzamelen. 
Daarna een tijdslijn opstellen en uitwerken met het beschikbare 
materiaal. Mijn schooljaren, het leven in de bakkerij, de jaren in
de jeugdbeweging, mijn buurmeisje en hartsvriendinnetje, mijn 
jaren in het onderwijs....
Dit en nog veel meer is aan bod gekomen.

Ook mijn hobby's kwamen aan bod.
Fotografie en het maken van quilts.

Bij het maken van zo'n overzicht verschiet je toch hoe snel het
leven voorbij gaat. Het is dit jaar al dertig jaar geleden dat ik het
quilten heb ontdekt en samen met A. en M.J. een clubje vorm.
Daar moeten we over 14-dagen toch eens op klinken wanneer we
voor een weekje naar zee gaan om te quilten.

Dit was zo'n mooie passage in de presentatie.
Ik heb de leukste foto's van ieder kindje uitgezocht en het
waren stuk voor stuk pareltjes van geluk.

Een mooiere gedachte om mijn presentatie mee af te ronden kon ik 
niet bedenken!! 
Ook deze avond was super leerrijk, gezellig, verrassend en onvergetelijk!
Het weekend voor volgend jaar is al geboekt. Dan gaan we weer richting
de Ardennen. 

Het was geleden van voor de coronatijd dat we nog eens naar het buitenland
waren geweest. Omdat mijn jongste zus en ik getrouwd zijn met twee broers
is het altijd gezellig om samen op stap te gaan. Mijn schoonbroer werd 
voor zijn pensioenviering verwacht bij de Duitse firma in Coburg waar 
hij voor werkt. Omdat zijn bedrijfswagen terplekke moest blijven
hadden we beslist om mee te gaan zodat ze terug in België konden geraken.

Onze eerste stop houden we in Sankt Goarshausen.
Een gezellig plaatsje waar de koekoeksklokken, het
houtsnijwerk en de overheerlijke Schwarzwalder Kirschtorte
ons een instant vakantiegevoel bezorgen.

Hier hebben we vandaag geen tijd voor want we moeten straks
nog verder rijden tot in Nürnberg.

Sankt Goarshausen is een stadje aan de Rijn dat deel uitmaakt van de Unesco
Werelderfgoed Bovenvallei van de Middenrijn.
Het plaatsje staat bekend om haar nabijheid bij de rots de Lorely.

De Lorely is een 132m hoge leisteenrots. Bij de Lorely is de Rijn
tot 25 m diep en slechts 113m breed. Omdat deze plek zo smal
en diep is behoort ze tot de gevaarlijkste plek van het Unesco
Werelderfgoed Bovenvallei van de Middenrijn. Hier zijn in de
middeleeuwen vele tragedies gebeurd met de schippers en hun
houten bootjes. Ook nu zien we het ene na het andere schip passeren.
Het is enorm druk en de schepen moeten hun beurt afwachten om deze
smalle bocht veilig te kunnen nemen.
Volgende keer neem ik jullie mee naar Nürnberg, de eerste overnachtingsplaats
op deze trip .
Fijne avond en tot blogs!
Groetjes,
Liliane

Zoete zusjes.....

De zoete zusjes moeten nog even wachten. Eerst wil ik jullie de vorderingen
aan mijn Stella quilt laten zien.

 

Vele sterblokjes zijn ondertussen aan de top gezet.
Omdat ik van een vierkant middendeel ben vertrokken moeten er
aan de boven- en onderkant van de top enkele extra rijen sterblokjes
aangezet worden om tot een rechthoekige quilt te komen.
De volgende stap is 9 sterblokken aan de boven- en onderkant
naaien. De afsluitende rand kan bestaan uit allemaal sterblokken.
Ofwel werk ik de randen af volgens het oorspronkelijke patroon
uit de Quiltmania.
Dat is iets wat ik nog moet bekijken.

Het was van voor de coronatijd geleden dat ik nog eens had deelgenomen
aan de pateekesweek in Antwerpen. Omdat de actie donderdag afliep moest 
er snel een compagnon de route gevonden worden. Gelukkig was er één
zoete zus die tijd had om zo last minute mee op pad te gaan.

Voor 15 euro krijg je een brochure en 10 bonnetjes die je bij de
deelnemende handelszaken kan inleveren voor zoete lekkernijen.

We hebben de brochure in handen en kunnen nu een selectie maken 
van de plaatsen waar we onze bonnetjes willen verzilveren.

Eén van de zaken die we geselecteerd hadden was Hotel O.
Na een dag van vele kilometers stappen door striemende regen en wind 
was dit de laatste zaak waar we langs gingen. We hadden geen betere plek kunnen
vinden om te genieten van een glaasje heerlijke bubbels voordat we bij het
Italiaans restaurant ertegenover onze dag zouden afsluiten met een heerlijke pasta!
Maar eerst terug naar het begin van de dag...... 

Hier staan we voor de oudste familiezaak van de stad nl. Bakkerij Goossens.
Het is er zo klein binnen dat er steeds een lange rij klanten z'n beurt staat af te wachten op straat.

Slechts hier en daar tref je nog zo'n authentiek en karaktervol pand
aan in de stad. Jammer genoeg verdwijnen ze steeds meer om plaats
te maken voor grotere ketens. Het art-deco interieur van deze zaak
stamt nog uit 1930.

Klanten komen van heinde en verre voor de artisanaal en ambachtelijk
bereide producten van deze bakker.
 Vooruit zus, jouw beurt om binnen te gaan!

Onnodig te zeggen dat al die kleine geluksmomentjes met gebakjes en
pralines ons suikerpeil drastisch deed stijgen. Daarom was het fijn om
te zien dat ook Sano op de lijst van deelnemende zaken stond.
Zij maken al hun producten met de suikervervanger Zùsto.
No sugar - same taste is hun slogan.
En ik moet toegeven deze Antwerpse kaneelbol smaakte overheerlijk!!!

Hier zien we de ingang van de Sint-Annatunnel of voetgangerstunnel.
Deze tunnel loopt onder de Schelde en verbindt het stadscentrum van
Antwerpen met Linkeroever.

Teveel paddo's gebruikt?

Hier zie je een deel van de kaaien met op de achtergrond Het Steen.
In Het Steen is het toeristische onthaalcentrum van de stad gevestigd.

In Het Steen loopt de tentoonstelling Marsepein.
Hier komen we alles te weten over de geschiedenis, fabricage en
toepassingen van marsepein.

De beste amandelen uit Portugal en Spanje. De beste kristalsuiker
van Tienen gecombineerd met de unieke metierkennis zorgt ervoor
dat de marsepein van de firma Sleeubus uit Antwerpen de beste is
die je op de markt kan vinden.

Een doos lekkernijen van marsepein.

Na het bezoek aan de tentoonstelling lopen we weer richting het centrum
van de stad. Hier zien we de toren van de Onze-Lieve-Vrouwekathedraal.

De Grote Markt met zijn mooie gevelhuizen.

Wanneer we de Handelsbeurs passeren zie ik dat daar een tentoonstelling loopt
over het werk van Anton Corbijn. Die had ik ook graag bezocht maar daar hadden 
we vandaag geen tijd voor.
We hebben kilometers door de stad gewandeld door regen en wind.
Fysiek waren we bij momenten kletsnat, koud en verkleumd.
Maar mentaal hadden we de meest warme dag in elkaars gezelschap.
Wat hebben we gebabbeld, genoten en gesnoept. 
Een dag vol zoete herinneringen om nog héél lang van na te genieten!!!
Groetjes,
Liliane