The week after...

Omdat we beiden (mijn man nu en ik begin volgend jaar) onze
60ste jaarring hebben gehaald/gaan halen wilden we dit graag
met een mooi feestje vieren. Net voordat we op vakantie vertrokken
hadden we onze uitnodigingen verstuurd. Eenmaal terug thuis hadden
we nog twee weken de tijd om alles in orde te maken voor ons feest.

"Zoals het klokje thuis tikt tikt het nergens"
Dit spreekwoord in gedachten beslisten we om thuis te
feesten. Ik vond het een ideale gelegenheid om ook eens
wat van mijn quilts te laten zien. Maar zoals altijd waren er
weer té veel plannen en té weinig tijd. Hier heb ik gebruik
gemaakt van het keukenraam om enkele van mijn Sampler-
blokken (en een antiek quiltblok) te tonen.

Hier een hoekje met enkele opgerolde miniquiltjes.

Omdat onze Rode Duivels zaterdagavond moesten spelen
konden we niet anders dan te laten zien dat we supporters zijn!!
Dit zijn de enige foto's die ik gemaakt heb van mijn eigen
mini tentoonstelling. Door de drukte vergeet je je camera
vast te pakken!

De day after is het genieten van alle lieve kaartjes, wensen en cadeaus.

Na enkele dagen flink te hebben opgeruimd is alles nu weer
zoals het was. De bloemen en kaartjes zijn zo mooi dat ze
nog een tijdje mogen blijven staan!

Nu de vakantie en het feest achter de rug zijn kan ik me beginnen
concentreren op de volgende activiteit nl. onze quiltweek aan zee.
Een jaarlijkse traditie die we graag in ere houden. Een ganse week
is een zee van tijd aan het zeetje om aan onze quilts te werken.
Wat zou ik dit jaar eens meenemen?
Mijn herinneringsquilt aan onze reis naar Namibië zou wel
mee mogen gaan. Acht blokken zijn klaar. Nog acht te gaan.

Ik zou mijn Lone Star quiltproject kunnen meenemen.
Zoals ik al eens eerder verteld heb wil ik voor alle leden
van mijn gezin een persoonlijke quilt maken. Dit is de
laatste persoonlijke quilt die nog gepatcht moet worden.

Door de stofkeuze wordt dit een Lone Star met een Amerikaanse uitstraling.
Nog véél werk aan de winkel bij dit megaproject!!

Of ik zou het mandje met deze blokken kunnen meenemen.
Dit is het Arbor Window quiltpatroon. 

Het kleurenpalet van deze quilt is ecru/grijs/blauw en taupe.
Het is een patroon uit een nummer van Quiltmania.
Op Pinterest heb ik een quilt gezien met hetzelfde blok
maar met een kleine variatie die ik erg leuk vind.
Het blijft dus nog wat verder puzzelen en zoeken
met dit patroon.

Dit is echt zo'n vergeten quiltproject.
Ooit gestart toen mijn dochter als vijfjarige
naar balletles ging. Met de balletlessen heeft het altijd
prima gegaan, met het quiltproject daarentegen......
Enkele maanden geleden stuurde ik haar via WhatsApp
deze foto door. "Oh ja, deze herinner ik me nog! Ik wil zondag
het eindresultaat wel eens bekijken" stuurde ze me terug.
Euh, er is nog helemaal geen eindresultaat!!

Alle blokken worden weer eens uit de doos gehaald en bekeken.
Ohlala, die stofjes!! Maar toch vind ik dat de blokken leuk gemaakt
zijn.

Zal ik nu dan toch maar eens eindelijk voor dat eindresultaat gaan?

De eerste blokken zijn ondertussen vastgemaakt op de
ondergrondstof.

Stel je voor , deze blokken hebben meer dan 25 jaar in
een doos gelegen. Het is nu of nooit voor deze quilt.
Voor mijn eigen kroost is het te laat maar met mijn
kleinkinderen kan ik het Engelse alfabet nog inoefenen
aan de hand van deze leuke blokjes -:))

Over kleinkinderen gesproken...
Als onze quiltweek aan zee erop zit dan beginnen we
aan een nieuwe oppasperiode op maandag.
Dit allerliefste pluizenbolletje Juliette is helemaal
klaar om naar Opi en Omi te komen. Van de week
was ze een namiddagje hier om al eens te oefenen.
Voorlopig heeft ze het rijk hier nog alleen. Vanaf januari
volgend jaar zal ze onze aandacht moeten delen met
ons derde kleinkindje dat over enkele weken geboren
zal worden.  Er breken weer spannende dagen aan!!
Fijn weekend en tot een volgende keer!
Groetjes Liliane