Buen Camino (1)......

 

Al 11 jaar droomde ik ervan om een stukje van de camino te
wandelen. De camino moet je wandelen op het juiste moment
in je leven. Dat moment was voor ons beiden nu aangebroken.
Omdat we niet meer zo piep (maar toch ook nog niet stok) zijn 
en de eerste kwaaltjes zich beginnen te manifesteren werd het
tijd om knopen door te hakken.
Zo was er in januari de schouderoperatie van Paul en heeft
hij al enkele jaren last van reuma. We moesten een formule
zien te vinden waarbij we onbezorgd op pad konden gaan.
Deze formule hebben we gevonden bij 
"Met Geert op reis"

Bij de voorstelling van de reis in december vorig jaar kregen
we een handboek om U tegen te zeggen.
Een 130 pagina's dik boek waarin werkelijk alles aan bod kwam
om ons voor te bereiden op deze tocht.

Voeg daar de passie en het enthousiasme van Geert bij en
we wisten dat we de juiste keuze hadden gemaakt.

Wij lopen een stukje van de Camino Portugués.
De Camino Portugués vertrekt voor velen in Porto, enkelingen
vertrekken vanuit Lissabon. De route komt Spanje binnen in de stad Tui.
Wij volgen het traject vanaf Vigo.

Omdat wij vanaf Pontevedra de Spirituele Variante volgen is 
onze tocht 145 km lang. Later meer over deze variant.
Ons "Credencial del Pelegrino" was al door Geert geregeld.

Om een Compostela te behalen moet je minimaal 100 km
te voet lopen op een officieel erkende Caminoroute.
Om dit te bewijzen verzamel je onderweg deze stempels.

Vanuit Brussel vlogen wij naar Porto. Vandaar ging het met
de bus naar Pontevedra. In Pontevedra verblijven we 4 nachten
in hetzelfde hotel. Een bus brengt ons 's morgens naar de startplaats
van de tocht en bij de aankomst komt de bus ons weer oppikken
om ons terug naar het hotel te brengen.
Wie onderweg problemen tegenkomt kan altijd beroep doen
op Geert. 
Hier start voor ons de camino in Vigo.

Na het maken van een groepsfoto en het nemen van de nodige
selfies voor het thuisfront kunnen we aan de tocht beginnen.

Omdat het een beetje verwarrend is om uit het centrum van Vigo te
geraken loopt Geert een stukje mee tot aan de kerk waar we
een eerste stempel krijgen.

Het gebeurt meermaals dat we moeten zorgen om voor
een bepaald uur in een kerk, klooster of kapel aan te komen.
Dit omdat er een misviering is of omdat deze plaatsen
een lange middagpauze nemen. 

Wanneer iedereen van de groep zijn stempel heeft kan de
misviering hier beginnen.

Na wat klimwerk komen we aan de bovenrand van de stad
en hebben we zicht op de haven van Vigo en de baai.
In Galicië heb je grote zee-inhammen de zogenaamde rias.
Deze rias zijn onderverdeeld in de Rias Altas (de hoge rias)
in het noorden en de Rias Baixas in het zuidwesten van Galicië.
Wij wandelen langs de Rias Baixas en dat zijn echte juweeltjes.

Wat opvalt zijn de vele houten vlotten die precies roerloos in 
de rias liggen. Het zijn "bateas" waar hangmosselen op
gekweekt worden. Na China is Galicië de grootste mossel-
producent ter wereld. Aan zo'n vlot hangen dikke touwen.
Daaraan brengen ze het mosselzaad met de hand aan.
Eenmaal volgroeid haalt een kraan het touw boven en gaat
het door een machine om de mosselen te oogsten.

Een paar kilometer lang is de weg aangegeven door een 
golvende lijn. Deze stelt de zee voor omdat we wandelen
op de camino die de kust volgt.

Verloren lopen is bijna onmogelijk. Geschilderde gele pijlen
en deze mijlpalen zorgen ervoor dat je altijd op het juiste
pad blijft.

Onderweg valt zo'n groep snel uit elkaar omdat ieder zijn
eigen tempo loopt. 

Wanneer je dit ziet dan weet je dat er weer een stempel te halen valt.

Bij zo'n stempelpost kan je kleine souvenirtjes kopen en
soms veel belangrijker ook drank en fruit!

Tegen de middag komen we aan op het plein voor de 
San Andrés kerk in Cedeira.

Terwijl Paul voor het stempelboekje zorgt neem ik een kijkje
op het prachtige kerkhof. Zo anders dan bij ons.

Wat me nu al opvalt is dat ze hier veel zorg besteden aan
de laatste rustplaats van hun dierbaren. Later zien we dat nog.

Ondertussen is het de hoogste tijd voor een boterham en koffie.

Dat we hier door de natste en daardoor meest groene
streek van Spanje lopen is zo mooi om te zien.

Omdat we hier in mei lopen zien we de mooiste bloemen in
alle mogelijke kleuren langs de weg. Deze aronskelk zien
we echt overal.

Regelmatig zien we een openbare wasplaats of lavaderos.

Deze wasplaatsen waren vroeger belangrijke ontmoetingsplaatsen
voor vrouwen om de was te doen.

Twee door de mens gebouwde stenen monumenten die we
veel zien tijdens onze tocht zijn de Hórreos en de Cruceiros.
Hórreos zijn stenen graanschuren geplaatst op ronde palen
die eindigen in platte stenen om de toegang voor knaagdieren 
te voorkomen. De spleten hielden de oogst droog omdat
er voldoende ventilatie was.
Na 23 km wandelen komen we aan in Arcade onze
eindbestemming van dag 1.
De bus brengt ons terug naar ons hotel in Pontevedra.
Wordt vervolgd.....