Buen camino (6)...

Dag 6
van Catoira naar Padrón
De Santiagokerk in Padrón is een hoogtepunt op je camino
naar Compostela. Omdat je de kerk enkel kan bezoeken
tussen 10u00 - 13u00 en 17u00 - 20u30 moet je om 7u00 's morgens
al beginnen stappen. Uiteindelijk zijn 9 van de 28 groepsleden 
geïnteresseerd om zo vroeg te vertrekken. Geert zorgt ervoor dat
we op dat vroege uur met de bus naar Catoira worden gebracht
omdat we daar gisteren geëindigd zijn.

Eigenlijk is het best fijn om zo vroeg op pad te zijn.
Het is heerlijk rustig en wat je ziet is echt het simpele leven.
Het is ongelooflijk wat een mentale rust de camino je geeft.
Je hoeft alleen maar te wandelen. De ene voet voor de 
andere te zetten met als enige geluid het tikken van de
wandelstokken op de weg. Op de camino was ik zowel
mentaal als fysiek de perfecte versie van mezelf.

Op de voorgrond zie je weer een cruceiro. Meestal staan
ze in de buurt van een kerkje, begraafplaats maar ook
veel op kruispunten.

Galicië was altijd een van de minder bedeelde regio's van Spanje.
Brood op de plank krijgen was hier moeilijker dan in andere delen
van Spanje. Aan het begin van de 20ste eeuw zijn duizenden Galiciërs
gedwongen door armoede en honger, dan ook geëmigreerd.
Getuige van dit trieste verleden, zijn de ontelbare ruïnes die overal 
in de streek aan de kant van de weg, verborgen achter takken
en onder struiken te vinden zijn. 
De vroegere bewoners zijn generaties geleden vertrokken, de
huizen zijn vervallen en vaak weten de families in het buitenland
niet eens dat het oude huis van opa en oma (of wat er nog
van over is) nog bestaat.

En de pelgrim stapte verder. Stap voor stap.
Altijd maar de gele pijlen volgend op weg naar Santiago.
"De finish bestaat door de weg er naar toe"

Hier zien we weer een kleine openbare wasplaats langs
de kant van de weg.

Bij deze cruceiro zie je een blauwe pijl ipv een gele pijl.
Blauwe pijlen verwijzen naar de camino de Fátima en leiden
naar Fátima in Portugal. Nadat een verschijning van 
Onze-Lieve-Vrouw van Fátima werd gemeld in oktober 1917, werd
het dorp een rooms-katholiek bedevaartsoord.

Altijd maar de gele pijlen volgen,
of zoals Geert het tientallen keren zei tijdens de reis:
"Het is altijd maar rechtdoor!"

De afstand van Catoira tot Padrón was 16,5 km of
4uur en 15 min. stappen. De eerste stempel van vandaag
is te vinden bij de overdekte markt van Pádron.

Tussen de kraampjes met het lekkerste fruit en groenten.

Vis lijkt me iets minder aantrekkelijk om mee te nemen
voor onderweg.

Na het halen van de stempel wandelen we via deze prachtige
platanendreef richting de Santiagokerk.

Hier heb je een zicht op de platanendreef vanop de Santiagobrug.

Aan de overkant van de brug zien we deze imposante kerk. Eerst willen we
hier naartoe wandelen maar dit is een klooster en de kerk is niet open
voor bezoekers. Wel staan we even stil bij het monument rechts op de foto.

Dit monument heet la fuente del Carmen en
 heeft prachtige afbeeldingen in steen.
De fontein:
Het water uit de drie kleine fonteinen is gaan stromen nadat
Santiago drie keer met zijn staf op een rots sloeg.

Het altaar:
Zwangere vrouwen brengen de maagd Maria de los Dolores
een brandend kaarsje en bloemen, in de hoop op een
vlotte bevalling.

De gevel:
Op de gevel is de doop van koningin Lupe door Santiago
afgebeeld.

Omdat ik zelf geen foto had genomen van de Santiagokerk heb ik er eentje
van het internet geplukt. Waarom is deze kerk nu zo belangrijk voor
de pelgrims op weg naar Compostella?

(ook deze foto komt van het internet)
De apostel Jakobus had in Gallaecia met hart en ziel het
evangelie verspreid en zijn discipelen wisten dat de oude man
het liefst hier ter ruste gelegd had willen worden.
Maar Jacobus werd in Jeruzalem door Koning Herodes ter
dood veroordeeld. Zijn discipelen namen het op zich om de 
stoffelijke resten in een bootje te leggen en zo naar het verre
Gallaecia te laten varen. Na een moeilijke reis meerden ze aan 
in het huidige Padrón. 

De imposante kerk van Padrón zou de aanlegplaats zijn van
het bootje met het lichaam van Sint-Jacobus.
Achter het hoofdaltaar zie je een grote steen, de Pedrón, daaraan
zou het bootje vastgebonden zijn.

Overal in de kerk zie je op veel verschillende manieren
een voorstelling van deze gebeurtenis.

Ook in deze kerk kunnen we een stempel krijgen voor in ons boekje.
We hebben geen spijt dat we vanmorgen zo vroeg zijn opgestaan
om dit te kunnen zien. Als je dan toch hier bent kan je er beter het maximale
uithalen denk ik altijd maar.

Na Padrón is het nog 6 km stappen tot we op onze eindbestemming
van die dag zijn.
Het weer is helemaal omgeslagen en we krijgen een paar stevige
buien over ons heen. De bewoners van de streek hebben echt wel
te doen met die kletsnatte pelgrims. Terwijl we aan een huisje stonden
te schuilen kwam de bewoonster naar buiten en duwde me deze paraplu
in mijn handen. "We zullen 5 min. wachten en dan geven we de paraplu
wel terug"
"Neen, neen....neem die paraplu nu maar mee en ga verder naar Santiago.
Continuar hasta Santiago " Vooruit met de geit!!!!

Op onze eerste wandeldag was het me al opgevallen en hier
zag ik het opnieuw. De begraafplaatsen hier zijn een ware
bloemenzee. Echt de moeite waard om hier even stil te houden
en even te denken aan de dierbaren die ook ons al zijn ontvallen.

De Igrexa da Escravitude is het eindpunt voor vandaag.
De kerk staat bekend om zijn verbluffende barokarchitectuur.
Gebouwd tussen de 18e en 19e eeuw, beschikt de kerk
over dramatische gevels en prachtig ontworpen altaarstukken.
Hier kunnen we de laatste stempel van de dag bekomen.
Het was een lange maar wederom een prachtige dag
op de camino.
Tot hier en niet verder lijkt Paul wel aan te geven.
Gelukkig is de bus er weer om ons op te pikken en 
naar ons hotel te brengen.
Morgen komen we aan in Santiago!
Wordt vervolgd......